Plutarch, Alexander, chapter 8

(플루타르코스, Alexander, chapter 8)

δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ φιλιατρεῖν Ἀλεξάνδρῳ προστρίψασθαι μᾶλλον ἑτέρων Ἀριστοτέλησ· οὐ γὰρ μόνον τὴν θεωρίαν ἠγάπησεν, ἀλλὰ καὶ νοσοῦσιν ἐβοήθει τοῖσ φίλοισ καὶ συνέταττε θεραπείασ τινὰσ καὶ διαίτασ, ὡσ ἐκ τῶν ἐπιστολῶν λαβεῖν ἔστιν, ἦν δὲ καὶ φύσει φιλόλογοσ καὶ φιλαναγνώστησ. καὶ τὴν μὲν Ἰλιάδα τῆσ πολεμικῆσ ἀρετῆσ ἐφόδιον καὶ νομίζων καὶ ὀνομάζων, ἔλαβε μὲν Ἀριστοτέλουσ διορθώσαντοσ ἣν ἐκ τοῦ νάρθηκοσ καλοῦσιν, εἶχε δὲ ἀεὶ μετὰ τοῦ ἐγχειριδίου κειμένην ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον, ὡσ Ὀνησίκριτοσ ἱστόρηκε, τῶν δὲ ἀλλων βιβλίων οὐκ εὐπορῶν ἐν τοῖσ ἄνω τόποισ Ἅρπαλον ἐκέλευσε πέμψαι.

κἀκεῖνοσ ἔπεμψεν αὐτῷ τάσ τε Φιλίστου βίβλουσ καὶ τῶν Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέουσ καὶ Αἰσχύλου τραγῳδιῶν συχνάσ, καὶ Τελέστου καὶ Φιλοξένου διθυράμβουσ.

Ἀριστοτέλην δὲ θαυμάζων ἐν ἀρχῇ καὶ ἀγαπῶν οὐχ ἧττον, ὡσ αὐτὸσ ἔλεγε, τοῦ πατρόσ, ὡσ δι’ ἐκεῖνον μὲν ζῶν, διὰ τοῦτον δὲ καλῶσ ζῶν, ὕστερον ὑποπτότερον ἔσχεν, οὐχ ὥστε ποιῆσαί τι κακόν, ἀλλ’ αἱ φιλοφροσύναι τὸ σφοδρὸν ἐκεῖνο καὶ στερκτικὸν οὐκ ἔχουσαι πρὸσ αὐτόν ἀλλοτριότητοσ ἐγένοντο τεκμήριον. ὁ μέντοι πρὸσ φιλοσοφίαν ἐμπεφυκὼσ καὶ συντεθραμμένοσ ἀπ’ ἀρχῆσ αὐτῷ ζῆλοσ καὶ πόθοσ οὐκ ἐξερρύη τῆσ ψυχῆσ, ὡσ ἡ περὶ Ἀνάξαρχόν τε τιμὴ καὶ τὰ πεμφθέντα Ξενοκράτει πεντήκοντα τάλαντα καὶ Δάνδαμισ καὶ Καλανὸσ οὕτω σπουδασθέντεσ μαρτυροῦσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION