Herodotus, The Histories, book 5, chapter 106

(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 106)

προστάξασ δὲ ταῦτα εἶπε, καλέσασ ἐσ ὄψιν Ἱστιαῖον τὸν Μιλήσιον, τὸν ὁ Δαρεῖοσ κατεῖχε χρόνον ἤδη πολλόν, "πυνθάνομαι Ἱστιαῖε ἐπίτροπον τὸν σόν, τῷ σὺ Μίλητον ἐπέτρεψασ, νεώτερα ἐσ ἐμὲ πεποιηκέναι πρήγματα· ἄνδρασ γάρ μοι ἐκ τῆσ ἑτέρησ ἠπείρου ἐπαγαγών, καὶ Ιὤνασ σὺν αὐτοῖσι τοὺσ δώσοντασ ἐμοὶ δίκην τῶν ἐποίησαν, τούτουσ ἀναγνώσασ ἅμα ἐκείνοισι ἕπεσθαι, Σαρδίων με ἀπεστέρησε. νῦν ὦν κῶσ τοι ταῦτα φαίνεται ἔχειν καλῶσ; κῶσ δὲ ἄνευ τῶν σῶν βουλευμάτων τούτων τι ἐπρήχθη ;

ὁρ́α μὴ ἐξ ὑστέρησ σεωυτὸν ἐν αἰτίῃ σχῇσ. εἶπε πρὸσ ταῦτα Ἱστιαῖοσ "βασιλεῦ, κοῖον ἐφθέγξαο ἔποσ, ἐμὲ βουλεῦσαι πρῆγμα ἐκ τοῦ σοί τι ἢ μέγα ἢ σμικρὸν ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν;

τί δ’ ἂν ἐπιδιζήμενοσ ποιέοιμι ταῦτα, τεῦ δὲ ἐνδεὴσ ἐών ; τῷ πάρα μὲν πάντα ὅσα περ σοί, πάντων δὲ πρὸσ σέο βουλευμάτων ἐπακούειν ἀξιοῦμαι. ἀλλ’ εἴ περ τι τοιοῦτον οἱο͂ν σὺ εἴρηκασ πρήσσει ὁ ἐμὸσ ἐπίτροποσ, ἴσθι αὐτὸν ἐπ’ ἑωυτοῦ βαλόμενον πεποιηκέναι.

ἀρχὴν δὲ ἔγωγε οὐδὲ ἐνδέκομαι τὸν λόγον, ὅκωσ τι Μιλήσιοι καὶ ὁ ἐμὸσ ἐπίτροποσ νεώτερον πρήσσουσι περὶ πρήγματα τὰ σά. εἰ δ’ ἄρα τι τοιοῦτο ποιεῦσι καὶ σὺ τὸ ἐὸν ἀκήκοασ ὦ βασιλεῦ, μάθε οἱο͂ν πρῆγμα ἐργάσαο ἐμὲ ἀπὸ θαλάσσησ ἀνάσπαστον ποιήσασ. Ιὤνεσ γὰρ οἴκασι ἐμεῦ ἐξ ὀφθαλμῶν σφι γενομένου ποιῆσαι τῶν πάλαι ἵμερον εἶχον·

ἐμέο δ’ ἂν ἐόντοσ ἐν Ιὠνίῃ οὐδεμία πόλισ ὑπεκίνησε. νῦν ὦν ὡσ τάχοσ ἄπεσ με πορευθῆναι ἐσ Ιὠνίην, ἵνα τοι κεῖνά τε πάντα καταρτίσω ἐσ τὠυτὸ καὶ τὸν Μιλήτου ἐπίτροπον τοῦτον τὸν ταῦτα μηχανησάμενον ἐγχειρίθετον παραδῶ. ταῦτα δὲ κατὰ νόον τὸν σὸν ποιήσασ, θεοὺσ ἐπόμνυμι τοὺσ βασιληίουσ μὴ μὲν πρότερον ἐκδύσασθαι τὸν ἔχων κιθῶνα καταβήσομαι ἐσ Ιὠνίην, πρὶν ἄν τοι Σαρδὼ νῆσον τὴν μεγίστην δασμοφόρον ποιήσω.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION