Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 93

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 93)

τοῦ δὲ θεάτρου πληρωθέντοσ αὐτὸσ ὁ Φίλιπποσ ᾔει λευκὸν ἔχων ἱμάτιον καὶ προστεταχὼσ τοὺσ δορυφόρουσ μακρὰν ἀφεστῶτασ ἀφ’ ἑαυτοῦ συνακολουθεῖν· ἐνεδείκνυτο γὰρ πᾶσιν ὅτι τηρούμενοσ τῇ κοινῇ τῶν Ἑλλήνων εὐνοίᾳ τῆσ τῶν δορυφόρων φυλακῆσ οὐκ ἔχει χρείαν. τηλικαύτησ δ’ οὔσησ περὶ αὐτὸν ὑπεροχῆσ καὶ πάντων ἐπαινούντων ἅμα καὶ μακαριζόντων τὸν ἄνδρα παράδοξοσ καὶ παντελῶσ ἀνέλπιστοσ ἐφάνη κατὰ τοῦ βασιλέωσ ἐπιβουλὴ καὶ θάνατοσ.

ἵνα δὲ σαφὴσ ὁ περὶ τούτων γένηται λόγοσ, προεκθησόμεθα τὰσ αἰτίασ τῆσ ἐπιβουλῆσ.

Παυσανίασ ἦν τὸ μὲν γένοσ Μακεδὼν ἐκ τῆσ Ὀρεστίδοσ καλουμένησ, τοῦ δὲ βασιλέωσ σωματοφύλαξ καὶ διὰ τὸ κάλλοσ φίλοσ γεγονὼσ τοῦ Φιλίππου. οὗτοσ ὁρῶν ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ ἀγαπώμενον ἕτερον Παυσανίαν ὁμώνυμον ἑαυτῷ ὀνειδιστικοῖσ πρὸσ αὐτὸν ἐχρήσατο λόγοισ, φήσασ ἀνδρόγυνον εἶναι καὶ τοὺσ τῶν βουλομένων ἔρωτασ ἑτοίμωσ προσδέχεσθαι.

ὁ δὲ τὴν ἐκ τῆσ λοιδορίασ ὕβριν οὐκ ἐνέγκασ τὸ μὲν παρὸν κατεσιώπησεν, Ἀττάλῳ δέ τινι τῶν φίλων ἐπικοινωσάμενοσ περὶ τῶν μελλόντων πράττεσθαι ἑκουσίωσ καὶ παραδόξωσ ἑαυτὸν ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησεν.

μετ’ ὀλίγασ γὰρ ἡμέρασ τοῦ Φιλίππου πρὸσ Πλευρίαν τὸν τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα διαγωνιζομένου πρὸ τοῦ βασιλέωσ στὰσ ἁπάσασ τὰσ φερομένασ ἐπ’ αὐτὸν πληγὰσ ἀνεδέξατο τῷ ἰδίῳ σώματι καὶ μετήλλαξεν.

διαβοηθείσησ δὲ τῆσ πράξεωσ ὁ μὲν Ἄτταλοσ, εἷσ ὢν τῶν ἐξ αὐλῆσ καὶ πολὺ δυναμένων παρὰ τῷ βασιλεῖ, ἐκάλεσεν ἐπὶ δεῖπνον τὸν Παυσανίαν καὶ πολὺν ἐμφορήσασ ἄκρατον παρέδωκεν αὐτοῦ τὸ σῶμα τοῖσ ὀρεωκόμοισ εἰσ ὕβριν καὶ παροινίαν ἑταιρικήν.

ὁ δὲ ἀνανήψασ ἐκ τῆσ μέθησ καὶ τῇ τοῦ σώματοσ ὕβρει περιαλγὴσ γενόμενοσ τοῦ Ἀττάλου κατηγόρησεν ἐπὶ τοῦ βασιλέωσ.

ὁ δὲ Φίλιπποσ παρωξύνθη μὲν ἐπὶ τῇ παρανομίᾳ τῆσ πράξεωσ, διὰ δὲ τὴν πρὸσ Ἄτταλον οἰκειότητα καὶ τὴν εἰσ τὸ παρὸν αὐτοῦ χρείαν οὐκ ἐβούλετο μισοπονηρεῖν· ἦν γὰρ ὁ Ἄτταλοσ τῆσ μὲν ἐπιγαμηθείσησ γυναικὸσ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ Κλεοπάτρασ ἀδελφιδοῦσ, ἐπὶ δὲ τῆσ προαπεσταλμένησ δυνάμεωσ εἰσ τὴν Ἀσίαν στρατηγὸσ προκεχειρισμένοσ, ἐν δὲ τοῖσ πολεμικοῖσ ἀγῶσιν ἀνδρεῖοσ.

διόπερ ὁ βασιλεὺσ πραῦ̈ναι βουλόμενοσ τοῦ Παυσανίου τὴν ἐπὶ τῷ πάθει γεγενημένην δικαίαν ὀργὴν δωρεὰσ ἀξιολόγουσ ἀπένειμεν αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν σωματοφυλακίαν προῆγεν αὐτὸν ἐντίμωσ. ὁ δὲ Παυσανίασ ἀμετάθετον φυλάττων τὴν ὀργὴν ἔσπευδε μὴ μόνον παρὰ τοῦ πράξαντοσ λαβεῖν τιμωρίαν, ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῦ μὴ τιμωροῦντοσ αὐτῷ.

συνεπελάβετο δὲ ταύτησ τῆσ προαιρέσεωσ μάλιστα ὁ σοφιστὴσ Ἑρμοκράτησ. τοῦ γὰρ Παυσανίου σχολάζοντοσ αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν διατριβὴν πυθομένου πῶσ ἄν τισ γένοιτο ἐπιφανέστατοσ, ὁ σοφιστὴσ ἀπεκρίθη εἰ τὸν τὰ μέγιστα πράξαντα ἀνέλοι· τῇ γὰρ περὶ τούτου μνήμῃ συμπεριληφθήσεσθαι καὶ τὸν τὴν ἀναίρεσιν αὐτοῦ ποιησάμενον. ἀνενέγκασ δὲ πρὸσ τὴν ἰδίαν ὀργὴν τὸν λόγον καὶ διὰ τὸν θυμὸν οὐδεμίαν τῆσ γνώμησ ὑπέρθεσιν ποιησάμενοσ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ ὑποκειμένοισ ἀγῶσι τὴν ἐπιβουλὴν συνεστήσατο τοιῷδέ τινι τρόπῳ.

ἵππουσ παραστησάμενοσ ταῖσ πύλαισ παρῆλθε πρὸσ τὰσ εἰσ τὸ θέατρον εἰσόδουσ ἔχων κεκρυμμένην Κελτικὴν μάχαιραν.

τοῦ δὲ Φιλίππου τοὺσ παρακολουθοῦντασ φίλουσ κελεύσαντοσ προεισελθεῖν εἰσ τὸ θέατρον καὶ τῶν δορυφόρων διεστώτων, ὁρῶν τὸν βασιλέα μεμονωμένον προσέδραμε καὶ διὰ τῶν πλευρῶν διανταίαν ἐνέγκασ πληγὴν τὸν μὲν βασιλέα νεκρὸν ἐξέτεινεν, αὐτὸσ δ’ ἐπὶ τὰσ πύλασ καὶ τοὺσ ἡτοιμασμένουσ πρὸσ τὴν φυγὴν ἔθεεν ἵππουσ. εὐθὺσ δὲ τῶν σωματοφυλάκων οἱ μὲν πρὸσ τὸ σῶμα τοῦ βασιλέωσ ὡρ́μησαν, οἱ δ’ ἐπὶ τὸν τοῦ σφαγέωσ διωγμὸν ἐξεχύθησαν, ἐν οἷσ ὑπῆρχον καὶ Λεόννατοσ καὶ Περδίκκασ καὶ Ἄτταλοσ.

ὁ δὲ Παυσανίασ προλαβὼν τῆσ διώξεωσ ἔφθασεν ἂν ἐπὶ τὸν ἵππον ἀναπηδήσασ, εἰ μὴ τῆσ ὑποδέσεωσ περὶ ἄμπελόν τινα περιπλακείσησ ἔπεσεν. διόπερ οἱ περὶ τὸν Περδίκκαν καταλαβόντεσ αὐτὸν ἐκ τῆσ γῆσ ἀνιστάμενον καὶ συγκεντήσαντεσ ἀνεῖλον. Φίλιπποσ μὲν οὖν μέγιστοσ γενόμενοσ τῶν καθ’ ἑαυτὸν ἐπὶ τῆσ Εὐρώπησ βασιλέων καὶ διὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ ἀρχῆσ ἑαυτὸν τοῖσ δώδεκα θεοῖσ σύνθρονον καταριθμήσασ τοιαύτησ ἔτυχε τῆσ τοῦ βίου καταστροφῆσ, ἄρξασ ἔτη τέσσαρα πρὸσ τοῖσ εἴκοσι.

δοκεῖ δ’ οὗτοσ ὁ βασιλεὺσ ἐλαχίστασ μὲν εἰσ τὴν μοναρχίαν ἀφορμὰσ παρειληφέναι, μεγίστην δὲ τῶν παρ’ Ἕλλησι μοναρχιῶν κατακτήσασθαι, ηὐξηκέναι δὲ τὴν ἡγεμονίαν οὐχ οὕτω διὰ τῆσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἀνδραγαθίασ ὡσ διὰ τῆσ ἐν τοῖσ λόγοισ ὁμιλίασ καὶ φιλοφροσύνησ.

φασὶ δὲ καὶ αὐτὸν τὸν Φίλιππον σεμνύνεσθαι μᾶλλον ἐπὶ τῇ στρατηγικῇ συνέσει καὶ τοῖσ διὰ τῆσ ὁμιλίασ ἐπιτεύγμασιν ἤπερ ἐπὶ τῇ κατὰ τὰσ μάχασ ἀνδρείᾳ·

τῶν μὲν γὰρ κατὰ τοὺσ ἀγῶνασ κατορθωμάτων μετέχειν ἅπαντασ τοὺσ στρατευομένουσ, τῶν δὲ διὰ τῆσ ὁμιλίασ γινομένων ἐπιτευγμάτων αὐτὸν μόνον λαμβάνειν τὴν ἐπιγραφήν.

ἡμεῖσ δ’ ἐπειδὴ πάρεσμεν ἐπὶ τὴν Φιλίππου τελευτήν, ταύτην μὲν τὴν βίβλον αὐτοῦ περιγράψομεν κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν, τῆσ δ’ ἐχομένησ ἀρχὴν τὴν Ἀλεξάνδρου παράληψιν τῆσ βασιλείασ ποιησάμενοι πειρασόμεθα περιλαβεῖν ἁπάσασ αὐτοῦ τὰσ πράξεισ ἐν μιᾷ βίβλῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION