Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 26

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 26)

ἐπεὶ δὲ τοῦ τρίποδοσ ἐμνήσθην, οὐκ ἄκαιρον προσαναλαβεῖν ἡγοῦμαι τὴν παλαιὰν περὶ αὐτοῦ παραδεδομένην ἱστορίαν. λέγεται γὰρ τὸ παλαιὸν αἶγασ εὑρεῖν τὸ μαντεῖον· οὗ χάριν αἰξὶ μάλιστα χρηστηριάζονται μέχρι τοῦ νῦν οἱ Δελφοί. τὸν δὲ τρόπον τῆσ εὑρέσεωσ γενέσθαι φασὶ τοιοῦτον.

ὄντοσ χάσματοσ ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ, καθ’ ὅν ἐστι νῦν τοῦ ἱεροῦ τὸ καλούμενον ἄδυτον, καὶ περὶ τοῦτο νενομένων αἰγῶν διὰ τὸ μήπω κατοικεῖσθαι τοὺσ Δελφοὺσ αἰεὶ τὴν προσιοῦσαν τῷ χάσματι καὶ προσβλέψασαν αὐτῷ σκιρτᾶν θαυμαστῶσ καὶ προί̈εσθαι φωνὴν διάφορον ἢ πρότερον εἰώθει φθέγγεσθαι. τὸν δ’ ἐπιστατοῦντα ταῖσ αἰξὶ θαυμάσαι τὸ παράδοξον καὶ προσελθόντα τῷ χάσματι καὶ κατιδόντα οἱο͂́νπερ ἦν ταὐτὸ παθεῖν ταῖσ αἰξίν·

ἐκείνασ τε γὰρ ὅμοια ποιεῖν τοῖσ ἐνθουσιάζουσι καὶ τοῦτον προλέγειν τὰ μέλλοντα γίνεσθαι. μετὰ δὲ ταῦτα τῆσ φήμησ παρὰ τοῖσ ἐγχωρίοισ διαδοθείσησ περὶ τοῦ πάθουσ τῶν προσιόντων τῷ χάσματι πλείουσ ἀπαντᾶν ἐπὶ τὸν τόπον· διὰ δὲ τὸ παράδοξον πάντων ἀποπειρωμένων τοὺσ αἰεὶ πλησιάζοντασ ἐνθουσιάζειν. δι’ ἃσ αἰτίασ θαυμαστωθῆναί τε τὸ μαντεῖον καὶ νομισθῆναι τῆσ Γῆσ εἶναι τὸ χρηστήριον. καὶ χρόνον μέν τινα τοὺσ βουλομένουσ μαντεύεσθαι προσιόντασ τῷ χάσματι ποιεῖσθαι τὰσ μαντείασ ἀλλήλοισ·

μετὰ δὲ ταῦτα πολλῶν καθαλλομένων εἰσ τὸ χάσμα διὰ τὸν ἐνθουσιασμὸν καὶ πάντων ἀφανιζομένων δόξαι τοῖσ κατοικοῦσι περὶ τὸν τόπον, ἵνα μηδεὶσ κινδυνεύῃ, προφῆτίν τε μίαν πᾶσι καταστῆσαι γυναῖκα καὶ διὰ ταύτησ γίνεσθαι τὴν χρησμολογίαν. ταύτῃ δὲ κατασκευασθῆναι μηχανὴν, ἐφ’ ἣν ἀναβαίνουσαν ἀσφαλῶσ ἐνθουσιάζειν καὶ μαντεύεσθαι τοῖσ βουλομένοισ. εἶναι δὲ τὴν μηχανὴν τρεῖσ ἔχουσαν βάσεισ, ἀφ’ ὧν αὐτὴν τρίποδα κληθῆναι·

σχεδὸν δὲ πάντασ τούτου τοῦ κατασκευάσματοσ ἀπομιμήματα γίνεσθαι τοὺσ ἔτι καὶ νῦν κατασκευαζομένουσ χαλκοῦσ τρίποδασ. ὃν μὲν οὖν τρόπον εὑρέθη τὸ μαντεῖον καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ ὁ τρίπουσ κατεσκευάσθη ἱκανῶσ εἰρῆσθαι νομίζω. θεσπιῳδεῖν δὲ τὸ ἀρχαῖον λέγεται παρθένουσ διά τε τὸ τῆσ φύσεωσ ἀδιάφθορον καὶ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ὁμογενέσ·

ταύτασ γὰρ εὐθετεῖν πρὸσ τὸ τηρεῖν τὰ ἀπόρρητα τῶν χρησμῳδουμένων. ἐν δὲ τοῖσ νεωτέροισ χρόνοισ φασὶν Ἐχεκράτη τὸν Θετταλὸν παραγενόμενον εἰσ τὸ χρηστήριον καὶ θεασάμενον τὴν χρησμολογοῦσαν παρθένον ἐρασθῆναι διὰ τὸ κάλλοσ αὐτῆσ καὶ συναρπάσαντα βιάσασθαι· τοὺσ δὲ Δελφοὺσ διὰ τὸ γεγενημένον πάθοσ εἰσ τὸ λοιπὸν νομοθετῆσαι μηκέτι παρθένον χρηστηριάζειν, ἀλλὰ γυναῖκα πρεσβυτέραν πεντήκοντα ἐτῶν χρησμολογεῖν· κοσμεῖσθαι δ’ αὐτὴν παρθενικῇ σκευῇ, καθάπερ ὑπομνήματι τῆσ παλαιᾶσ προφήτιδοσ. τὰ μὲν οὖν περὶ τῆσ εὑρέσεωσ τοῦ μαντείου μυθολογούμενα τοιαῦτ’ ἐστίν· ἡμεῖσ δ’ ἐπανήξομεν ἐπὶ τὰσ Φιλομήλου πράξεισ. οὗτοσ γὰρ κρατῶν τοῦ μαντείου προσέταττε τῇ Πυθίᾳ τὴν μαντείαν ἀπὸ τοῦ τρίποδοσ ποιεῖσθαι κατὰ τὰ πάτρια.

ἀποκριναμένησ δ’ αὐτῆσ ὅτι τοιαῦτα οὐκ ἔστι τὰ πάτρια διηπειλήσατο καὶ συνηνάγκασε τὴν ἀνάβασιν ποιεῖσθαι ἐπὶ τὸν τρίποδα. ἀποφθεγξαμένησ δ’ αὐτῆσ πρὸσ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ βιαζομένου ὅτι ἔξεστιν αὐτῷ πράττειν ὃ βούλεται ἀσμένωσ τὸ ῥηθὲν ἐδέξατο καὶ τὸν προσήκοντα χρησμὸν ἔχειν ἀπεφαίνετο. εὐθὺσ δὲ καὶ τὸν χρησμὸν ἔγγραφον ποιήσασ καὶ προθεὶσ εἰσ τοὐμφανὲσ ἅπασιν ἐποίησε φανερὸν ὅτι ὁ θεὸσ αὐτῷ δίδωσιν ἐξουσίαν πράττειν ὅ, τι βούλεται. συναγαγὼν δ’ ἐκκλησίαν καὶ τὴν μαντείαν τοῖσ πλήθεσι δηλώσασ καὶ παρακαλέσασ θαρρεῖν ἐτρέπετο πρὸσ τὰσ τοῦ πολέμου πράξεισ.

ἐγένετο δ’ αὐτῷ καὶ σημεῖον ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνοσ· ἀετὸσ γὰρ ὑπερπετώμενοσ τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ καὶ συγκυλισθεὶσ ἐπὶ τὴν γῆν τὰσ τρεφομένασ ἐν τῷ ἱερῷ περιστερὰσ ἐθήρευεν, ὧν ἐνίασ ἀπ’ αὐτῶν ἡρ́παζε τῶν βωμῶν. τὸ δὲ σημεῖον ἔφασαν οἱ περὶ ταῦτ’ ἀσχολούμενοι σημαίνειν τῷ Φιλομήλῳ καὶ τοῖσ Φωκεῦσι κρατήσειν τῶν περὶ Δελφοὺσ πραγμάτων. ἐπαρθεὶσ οὖν ἐπὶ τούτοισ ἐπέλεξε τῶν φίλων τοὺσ εὐθετωτάτουσ εἰσ τὰσ πρεσβείασ καὶ τούτων τοὺσ μὲν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, τοὺσ δ’ εἰσ Λακεδαίμονα, τοὺσ δ’ εἰσ τὰσ Θήβασ ἐξέπεμψεν·

ὁμοίωσ δὲ καὶ πρὸσ τὰσ ἄλλασ τὰσ ἐπισημοτάτασ τῶν κατὰ τὴν Ἑλλάδα πόλεων ἀπέστειλεν, ἀπολογούμενοσ ὅτι κατείληπται τοὺσ Δελφοὺσ οὐ τοῖσ ἱεροῖσ χρήμασιν ἐπιβουλεύων, ἀλλὰ τῆσ τοῦ ἱεροῦ προστασίασ ἀμφισβητῶν· εἶναι γὰρ Φωκέων αὐτὴν ἰδίαν ἐν τοῖσ παλαιοῖσ χρόνοισ ἀποδεδειγμένην. τῶν δὲ χρημάτων τὸν λόγον ἔφη πᾶσι τοῖσ Ἕλλησιν ἀποδώσειν καὶ τόν τε σταθμὸν καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀναθημάτων ἕτοιμοσ εἶναι παραδοῦναι τοῖσ βουλομένοισ ἐξετάζειν.

ἠξίου δέ, ἄν τισ δι’ ἔχθραν ἢ φθόνον πολεμῇ Φωκεῦσι, μάλιστα μὲν συμμαχεῖν, εἰ δὲ μή γε, τὴν ἡσυχίαν ἄγειν. τῶν δὲ πρέσβεων τὸ προσταχθὲν πραξάντων Ἀθηναῖοι μὲν καὶ Λακεδαιμόνιοι καί τινεσ ἄλλοι συμμαχίαν πρὸσ αὐτὸν συνέθεντο καὶ βοηθήσειν ἐπηγγείλαντο, Βοιωτοὶ δὲ καὶ Λοκροὶ καί τινεσ ἕτεροι τἀναντία τούτοισ ἐψηφίσαντο καὶ τὸν πόλεμον ὑπὲρ τοῦ θεοῦ πρὸσ τοὺσ Φωκεῖσ ἐπανείλαντο.

ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION