Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 87

(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 87)

λέγουσι δέ τινεσ ὅτι καὶ παρὰ τὸν πότον πολὺν ἐμφορησάμενοσ ἄκρατον καὶ μετὰ τῶν φίλων τὸν ἐπινίκιον ἄγων κῶμον διὰ μέσων τῶν αἰχμαλώτων ἐβάδιζεν ὑβρίζων διὰ λόγων τὰσ τῶν ἀκληρούντων δυστυχίασ. Δημάδην δὲ τὸν ῥήτορα κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐν τοῖσ αἰχμαλώτοισ ὄντα χρήσασθαι παρρησίᾳ καὶ λόγον ἀποφθέγξασθαι δυνάμενον ἀναστεῖλαι τὴν τοῦ βασιλέωσ ἀσέλγειαν. φασὶ γὰρ εἰπεῖν αὐτόν, βασιλεῦ, τῆσ τύχησ σοι περιθείσησ πρόσωπον Ἀγαμέμνονοσ αὐτὸσ οὐκ αἰσχύνῃ πράττων ἔργα Θερσίτου;

τὸν δὲ Φίλιππον τῇ τῆσ ἐπιπλήξεωσ εὐστοχίᾳ κινηθέντα τοσοῦτο μεταβαλεῖν τὴν ὅλην διάθεσιν ὥστε τοὺσ μὲν στεφάνουσ ἀπορρῖψαι, τὰ δὲ συνακολουθοῦντα κατὰ τὸν κῶμον σύμβολα τῆσ ὕβρεωσ ἀποτρίψασθαι, τὸν δ’ ἄνδρα τὸν χρησάμενον τῇ παρρησίᾳ θαυμάσαι καὶ τῆσ αἰχμαλωσίασ ἀπολύσαντα πρὸσ ἑαυτὸν ἀναλαβεῖν ἐντίμωσ. τέλοσ δ’ ὑπὸ τοῦ Δημάδου καθομιληθέντα ταῖσ Ἀττικαῖσ χάρισι πάντασ ἀπολῦσαι τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἄνευ λύτρων, καθόλου δ’ ἀποθέμενον τὴν ἐκ τῆσ νίκησ ὑπερηφανίαν πρέσβεισ ἀποστεῖλαι πρὸσ τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων καὶ συνθέσθαι πρὸσ αὐτοὺσ φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν, εἰσ δὲ τὰσ Θήβασ φρουρὰν ἐγκαταστήσαντα συγχωρῆσαι τὴν εἰρήνην τοῖσ Βοιωτοῖσ.

οἱ δ’ Ἀθηναῖοι μετὰ τὴν ἧτταν Λυσικλέουσ μὲν τοῦ στρατηγοῦ θάνατον κατέγνωσαν Λυκούργου τοῦ ῥήτοροσ κατηγορήσαντοσ.

οὗτοσ γὰρ τῶν τότε ῥητόρων μέγιστον ἔχων ἀξίωμα καὶ δώδεκα μὲν ἔτη τὰσ προσόδουσ τῆσ πόλεωσ διοικήσασ ἐπαινουμένωσ, βίον δ’ ἐζηκὼσ ἐπ’ ἀρετῇ περιβόητον πικρότατοσ ἦν ἐν τοῖσ λόγοισ κατήγοροσ. γνοίη δ’ ἄν τισ αὐτοῦ τὴν ἐν τοῖσ λόγοισ ἀξίαν καὶ πικρίαν ἐν οἷσ τοῦ Λυσικλέουσ κατηγορῶν λέγει, Ἐστρατήγεισ, ὦ Λύσικλεσ, καὶ χιλίων μὲν πολιτῶν τετελευτηκότων, δισχιλίων δ’ αἰχμαλώτων γεγονότων, τροπαίου δὲ κατὰ τῆσ πόλεωσ ἑστηκότοσ, τῆσ δ’ Ἑλλάδοσ ἁπάσησ δουλευούσησ, καὶ τούτων ἁπάντων γεγενημένων σοῦ ἡγουμένου καὶ στρατηγοῦντοσ τολμᾷσ ζῆν καὶ τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ ὁρᾶν καὶ εἰσ τὴν ἀγορὰν ἐμβάλλειν, ὑπόμνημα γεγονὼσ αἰσχύνησ καὶ ὀνείδουσ τῇ πατρίδι.

ἴδιον δέ τι συνέβη γενέσθαι κατὰ τοὺσ ὑποκειμένουσ χρόνουσ.

καθ’ ὃν γὰρ καιρὸν ἡ περὶ τὴν Χαιρώνειαν ἐγένετο μάχη, ἑτέρα παράταξισ συνέστη κατὰ τὴν Ἰταλίαν τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ καὶ ὡρ́ᾳ διαπολεμούντων μὲν Ταραντίνων πρὸσ Λευκανούσ, συναγωνιζομένου δὲ τοῖσ Ταραντίνοισ Ἀρχιδάμου τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέωσ, ὅτε συνέβη καὶ αὐτὸν ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀρχίδαμον. οὗτοσ μὲν οὖν ἦρξε τῶν Λακεδαιμονίων ἔτη εἴκοσι τρία, τὴν δὲ βασιλείαν διαδεξάμενοσ ὁ υἱὸσ Ἄγισ ἦρξεν ἔτη ἐννέα.

ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ Τιμόθεοσ ὁ τῆσ Ἡρακλείασ τῆσ ἐν τῷ Πόντῳ τύραννοσ ἐτελεύτησε δυναστεύσασ ἔτη πεντεκαίδεκα, τὴν δὲ τυραννίδα διαδεξάμενοσ ὁ ἀδελφὸσ Διονύσιοσ ἦρξεν ἔτη δυσὶ πλείω τῶν τριάκοντα.

ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Φρυνίχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτουσ Τῖτον Μάλλιον Τορκουᾶτον καὶ Πόπλιον Δέκιον.

ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιπποσ ὁ βασιλεὺσ πεφρονηματισμένοσ τῇ περὶ Χαιρώνειαν νίκῃ καὶ τὰσ ἐπιφανεστάτασ πόλεισ καταπεπληγμένοσ ἐφιλοτιμεῖτο γενέσθαι πάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἡγεμών. διαδοὺσ δὲ λόγον ὅτι βούλεται πρὸσ Πέρσασ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων πόλεμον ἄρασθαι καὶ λαβεῖν παρ’ αὐτῶν δίκασ ὑπὲρ τῆσ εἰσ τὰ ἱερὰ γενομένησ παρανομίασ ἰδίουσ τοὺσ Ἕλληνασ ταῖσ εὐνοίαισ ἐποιήσατο.

φιλοφρονούμενοσ δὲ πρὸσ ἅπαντασ καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ ταῖσ πόλεσιν ἀπεφαίνετο βούλεσθαι διαλεχθῆναι περὶ τῶν συμφερόντων. διόπερ ἐν Κορίνθῳ τοῦ κοινοῦ συνεδρίου συναχθέντοσ διαλεχθεὶσ περὶ τοῦ πρὸσ Πέρσασ πολέμου καὶ μεγάλασ ἐλπίδασ ὑποθεὶσ προετρέψατο τοὺσ συνέδρουσ εἰσ πόλεμον.

τέλοσ δὲ τῶν Ἑλλήνων ἑλομένων αὐτὸν στρατηγὸν αὐτοκράτορα τῆσ Ἑλλάδοσ μεγάλασ παρασκευὰσ ἐποιεῖτο πρὸσ τὴν ἐπὶ τοὺσ Πέρσασ στρατείαν. διατάξασ δ’ ἑκάστῃ πόλει τὸ πλῆθοσ τῶν εἰσ συμμαχίαν στρατιωτῶν ἐπανῆλθεν εἰσ τὴν Μακεδονίαν. καὶ τὰ μὲν περὶ Φίλιππον ἐν τούτοισ ἦν. κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Τιμολέων ὁ Κορίνθιοσ ἅπαντα τοῖσ Συρακοσίοισ καὶ τοῖσ Σικελιώταισ κατωρθωκὼσ ἐτελεύτησε, στρατηγήσασ ἔτη ὀκτώ.

οἱ δὲ Συρακόσιοι μεγάλωσ ἀποδεδεγμένοι τὸν ἄνδρα διά τε τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ μέγεθοσ τῶν εὐεργεσιῶν μεγαλοπρεπῶσ ἔθαψαν αὐτὸν καὶ κατὰ τὴν ἐκφορὰν ἀθροισθέντοσ τοῦ πλήθουσ τόδε τὸ ψήφισμα ἀνηγόρευσεν ὁ Δημήτριοσ ὃσ ἦν μεγαλοφωνότατοσ τῶν τότε κηρύκων· ἐψήφισται ὁ δᾶμοσ τῶν Συρακοσίων Τιμολέοντα Τιμαινέτου Κορίνθιον τόνδε θάπτειν μὲν ἀπὸ διακοσιᾶν μνᾶν, τιμᾶσθαι δὲ εἰσ τὸν ἅπαντα χρόνον ἀγώνεσσι μουσικοῖσ καὶ ἱππικοῖσ καὶ γυμνικοῖσ, ὅτι τοὺσ τυράννουσ καταλύσασ καὶ τοὺσ βαρβάρουσ καταπολεμήσασ καὶ τὰσ μεγίστασ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ἀνοικίσασ αἴτιοσ ἐγενήθη τᾶσ ἐλευθερίασ τοῖσ Σικελιώταισ. περὶ δὲ τοὺσ αὐτοὺσ καιροὺσ Ἀριοβαρζάνησ μὲν ἐτελεύτησεν βασιλεύσασ ἔτη εἴκοσι καὶ ἕξ, τὴν δὲ βασιλείαν διαδεξάμενοσ Μιθριδάτησ ἦρξεν ἔτη πέντε πρὸσ τοῖσ τριάκοντα.

Ῥωμαῖοι δὲ πρὸσ Λατίνουσ καὶ Καμπανοὺσ παραταξάμενοι περὶ πόλιν Σούεσσαν ἐνίκησαν καὶ τῶν ἡττηθέντων μέροσ τῆσ χώρασ ἀφείλοντο. ὁ δὲ κατωρθωκὼσ τὴν μάχην Μάλλιοσ ὁ ὕπατοσ ἐθριάμβευσεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION