헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́5́26́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 38)

ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησιν Εὐθυδήμου Ῥωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν ὑπάτων τρεῖσ χιλιάρχουσ κατέστησαν, Μάνιον Αἰμιλιανὸν Μάμερκον, Γάιον Ιοὔλιον, Λεύκιον Κοί̈ντιον. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναίοισ καὶ Λακεδαιμονίοισ ἐνέστη πόλεμοσ ὁ κληθεὶσ Πελοποννησιακόσ, μακρότατοσ τῶν ἱστορημένων πολέμων. ἀναγκαῖον δ’ ἐστὶ καὶ τῆσ ὑποκειμένησ ἱστορίασ οἰκεῖον προεκθέσθαι τὰσ αἰτίασ αὐτοῦ. Ἀθηναῖοι τῆσ κατὰ θάλατταν ἡγεμονίασ ἀντεχόμενοι τὰ ἐν Δήλῳ κοινῇ συνηγμένα χρήματα, τάλαντα σχεδὸν ὀκτακισχίλια, μετήνεγκαν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ καὶ παρέδωκαν φυλάττειν Περικλεῖ.

οὗτοσ δ’ ἦν εὐγενείᾳ καὶ δόξῃ καὶ λόγου δεινότητι πολὺ προέχων τῶν πολιτῶν. μετὰ δέ τινα χρόνον ἀνηλωκὼσ ἀπ’ αὐτῶν ἰδίᾳ πλῆθοσ ἱκανὸν χρημάτων καὶ λόγον ἀπαιτούμενοσ εἰσ ἀρρωστίαν ἐνέπεσεν, οὐ δυνάμενοσ τῶν πεπιστευμένων ἀποδοῦναι τὸν ἀπολογισμόν. ἀδημονοῦντοσ δ’ αὐτοῦ περὶ τούτων, Ἀλκιβιάδησ ὁ ἀδελφιδοῦσ, ὀρφανὸσ ὤν, τρεφόμενοσ παρ’ αὐτῷ, παῖσ ὢν τὴν ἡλικίαν, ἀφορμὴν αὐτῷ παρέσχετο τῆσ περὶ τῶν χρημάτων ἀπολογίασ.

θεωρῶν γὰρ τὸν θεῖον λυπούμενον ἐπηρώτησε τὴν αἰτίαν τῆσ λύπησ. τοῦ δὲ Περικλέουσ εἰπόντοσ, ὅτι τὴν περὶ τῶν χρημάτων ἀπολογίαν αἰτούμενοσ ζητῶ πῶσ ἂν δυναίμην ἀποδοῦναι τὸν περὶ τούτων λόγον τοῖσ πολίταισ, ὁ Ἀλκιβιάδησ ἔφησε δεῖν αὐτὸν ζητεῖν μὴ πῶσ ἀποδῷ τὸν λόγον, ἀλλὰ πῶσ μὴ ἀποδῷ. διόπερ Περικλῆσ ἀποδεξάμενοσ τὴν τοῦ παιδὸσ ἀπόφασιν ἐζήτει, δι’ οὗ τρόπου τοὺσ Ἀθηναίουσ δύναιτ’ ἂν ἐμβαλεῖν εἰσ μέγαν πόλεμον·

οὕτω γὰρ μάλιστα ὑπελάμβανε διὰ τὴν ταραχὴν καὶ τοὺσ τῆσ πόλεωσ περισπασμοὺσ καὶ φόβουσ ἐκφεύξεσθαι τὸν ἀκριβῆ λόγον τῶν χρημάτων. πρὸσ δὲ ταύτην τὴν ἀφορμὴν συνέβαινεν αὐτῷ καὶ ταὐτόματον διὰ τοιαύτασ αἰτίασ. τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἄγαλμα Φειδίασ μὲν κατεσκεύαζε, Περικλῆσ δὲ ὁ Ξανθίππου καθεσταμένοσ ἦν ἐπιμελητήσ.

τῶν δὲ συνεργασαμένων τῷ Φειδίᾳ τινὲσ διενεχθέντεσ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τοῦ Περικλέουσ ἐκάθισαν ἐπὶ τῶν τῶν θεῶν βωμῶν· διὰ δὲ τὸ παράδοξον προσκαλούμενοι ἔφασαν πολλὰ τῶν ἱερῶν χρημάτων ἔχοντα Φειδίαν δείξειν, ἐπισταμένου καὶ συνεργοῦντοσ τοῦ ἐπιμελητοῦ Περικλέουσ. διόπερ ἐκκλησίασ συνελθούσησ περὶ τούτων, οἱ μὲν ἐχθροὶ τοῦ Περικλέουσ ἔπεισαν τὸν δῆμον συλλαβεῖν τὸν Φειδίαν, καὶ αὐτοῦ τοῦ Περικλέουσ κατηγόρουν ἱεροσυλίαν.

πρὸσ δὲ τούτοισ Ἀναξαγόραν τὸν σοφιστήν, διδάσκαλον ὄντα Περικλέουσ, ὡσ ἀσεβοῦντα εἰσ τοὺσ θεοὺσ ἐσυκοφάντουν· συνέπλεκον δ’ ἐν ταῖσ κατηγορίαισ καὶ διαβολαῖσ τὸν Περικλέα, διὰ τὸν φθόνον σπεύδοντεσ διαβαλεῖν τὴν τἀνδρὸσ ὑπεροχήν τε καὶ δόξαν. ὁ δὲ Περικλῆσ, εἰδὼσ τὸν δῆμον ἐν μὲν τοῖσ πολεμικοῖσ ἔργοισ θαυμάζοντα τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ διὰ τὰσ κατεπειγούσασ χρείασ, κατὰ δὲ τὴν εἰρήνην τοὺσ αὐτοὺσ συκοφαντοῦντα διὰ τὴν σχολὴν καὶ φθόνον, ἔκρινε συμφέρειν αὑτῷ τὴν πόλιν ἐμβαλεῖν εἰσ μέγαν πόλεμον, ὅπωσ χρείαν ἔχουσα τῆσ Περικλέουσ ἀρετῆσ καὶ στρατηγίασ μὴ προσδέχηται τὰσ κατ’ αὐτοῦ διαβολάσ, μηδ’ ἔχῃ σχολὴν καὶ χρόνον ἐξετάζειν ἀκριβῶσ τὸν περὶ τῶν χρημάτων λόγον.

ὄντοσ δὲ ψηφίσματοσ παρὰ τοῖσ Ἀθηναίοισ Μεγαρέασ εἴργεσθαι τῆσ τε ἀγορᾶσ καὶ τῶν λιμένων, οἱ Μεγαρεῖσ κατέφυγον ἐπὶ τοὺσ Σπαρτιάτασ.

οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι πεισθέντεσ τοῖσ Μεγαρεῦσιν ἀπέστειλαν πρέσβεισ ἐκ τοῦ προφανεστάτου ἀπὸ τῆσ τοῦ κοινοῦ συνεδρίου γνώμησ προστάττοντεσ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἀνελεῖν τὸ κατὰ τῶν Μεγαρέων ψήφισμα, μὴ πειθομένων δὲ αὐτῶν ἀπειλοῦντεσ πολεμήσειν αὐτοῖσ μετὰ τῶν συμμάχων. συναχθείσησ οὖν περὶ τούτων ἐκκλησίασ, ὁ Περικλῆσ, δεινότητι λόγου πολὺ διαφέρων ἁπάντων τῶν πολιτῶν, ἔπεισε τοὺσ Ἀθηναίουσ μὴ ἀναιρεῖν τὸ ψήφισμα, λέγων ἀρχὴν δουλείασ εἶναι τὸ πείθεσθαι παρὰ τὸ συμφέρον τοῖσ Λακεδαιμονίων προστάγμασι.

συνεβούλευεν οὖν τὰ ἀπὸ τῆσ χώρασ κατακομίζειν εἰσ τὴν πόλιν καὶ θαλαττοκρατοῦντασ διαπολεμεῖν τοῖσ Σπαρτιάταισ. περὶ δὲ τοῦ πολέμου πεφροντισμένωσ ἀπολογισάμενοσ ἐξηριθμήσατο μὲν τὸ πλῆθοσ τῶν συμμάχων τῇ πόλει καὶ τὴν ὑπεροχὴν τῆσ ναυτικῆσ δυνάμεωσ, πρὸσ δὲ τούτοισ τὸ πλῆθοσ τῶν μετακεκομισμένων ἐκ Δήλου χρημάτων εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, ἃ συνέβαινεν ἐκ τῶν φόρων ταῖσ πόλεσι κοινῇ συνηθροῖσθαι·

κοινῶν δ’ ὄντων τῶν μυρίων ταλάντων ἀπανήλωτο πρὸσ τὴν κατασκευὴν τῶν προπυλαίων καὶ τὴν Ποτιδαίασ πολιορκίαν τετρακισχίλια τάλαντα·

καὶ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐκ τοῦ φόρου τῶν συμμάχων ἀνεφέρετο τάλαντα τετρακόσια ἑξήκοντα. χωρὶσ δὲ τούτων τά τε πομπεῖα καὶ τὰ Μηδικὰ σκῦλα πεντακοσίων ἄξια ταλάντων ἀπεφήνατο, ἔν τε τοῖσ ἱεροῖσ ἀπεδείκνυεν ἀναθημάτων τε πλῆθοσ καὶ τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἄγαλμα ἔχειν χρυσίου πεντήκοντα τάλαντα, ὡσ περιαιρετῆσ οὔσησ τῆσ περὶ τὸν κόσμον κατασκευῆσ· καὶ ταῦτα, ἀναγκαία εἰ καταλάβοι χρεία, χρησαμένουσ παρὰ τῶν θεῶν πάλιν ἀποκαταστήσειν ἐν εἰρήνῃ·

τούσ τε τῶν πολιτῶν βίουσ διὰ τὴν πολυχρόνιον εἰρήνην πολλὴν ἐπίδοσιν εἰληφέναι πρὸσ εὐδαιμονίαν. χωρὶσ δὲ τῶν χρημάτων τούτων στρατιώτασ ἀπεδείκνυεν ὑπάρχειν τῇ πόλει χωρὶσ συμμάχων καὶ τῶν ἐν τοῖσ φρουρίοισ ὄντων ὁπλίτασ μὲν μυρίουσ καὶ δισχιλίουσ, τοὺσ δ’ ἐν τοῖσ φρουρίοισ ὄντασ καὶ τοὺσ μετοίκουσ ὑπάρχειν πλείουσ τῶν μυρίων ἑπτακισχιλίων, τριήρεισ τε τὰσ παρούσασ τριακοσίασ.

τοὺσ δὲ Λακεδαιμονίουσ χρημάτων τε σπανίζειν ἀπεδείκνυε καὶ ταῖσ ναυτικαῖσ δυνάμεσι πολὺ λείπεσθαι τῶν Ἀθηναίων.

ταῦτα διελθὼν καὶ παρορμήσασ τοὺσ πολίτασ εἰσ τὸν πόλεμον, ἔπεισε τὸν δῆμον μὴ προσέχειν τοῖσ Λακεδαιμονίοισ. ταῦτα δὲ ῥᾳδίωσ συνετέλεσε διὰ τὴν δεινότητα τοῦ λόγου, δι’ ἣν αἰτίαν ὠνομάσθη Ὀλύμπιοσ. μέμνηται δὲ τούτων καὶ Ἀριστοφάνησ ὁ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιητήσ, γεγονὼσ κατὰ τὴν τοῦ Περικλέουσ ἡλικίαν, ἐν τοῖσδε τοῖσ τετραμέτροισ, ὦ λιπερνῆτεσ γεωργοί, τἀμά τισ ξυνιέτω ῥήματ’, εἰ βούλεσθ’ ἀκοῦσαι τήνδ’ ὅπωσ ἀπώλετο.

πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆσ ἦρχε Φειδίασ πράξασ κακῶσ, εἶτα Περικλέησ φοβηθεὶσ μὴ μετάσχῃ τῆσ τύχησ, ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματοσ ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ πάντασ Ἕλληνασ δακρῦσαι, τούσ τ’ ἐκεῖ τούσ τ’ ἐνθάδε· καὶ πάλιν ἐν ἄλλοισ Περικλέησ οὑλύμπιοσ ἤστραπτεν, ἐβρόντα, συνεκύκα τὴν Ἑλλάδα. Εὔπολισ δ’ ὁ ποιητήσ Πειθώ τισ ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖσ χείλεσιν·

οὕτωσ ἐκήλει καὶ μόνοσ τῶν ῥητόρων τὸ κέντρον ἐγκατέλειπε τοῖσ ἀκροωμένοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 38

(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 38)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION