헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47)

ἐπαινῶ δ’ ἐγώ, ἄνδρεσ φίλοι, τὸ γενόμενον παρ’ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ τῆσ Συρίασ συμπόσιον. ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ οὗτοσ ὢν Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦσ υἱὸσ ὑποβληθείσ, διό εἶχον μῖσοσ πάντεσ ἄνθρωποι εἰσ Δημήτριον περὶ οὗ ἱστόρησεν ὁ ἑταῖροσ ἡμῶν Ἀθήναιοσ ἐν τοῖσ περὶ τῶν ἐν Συρίᾳ βασιλευσάντων. τὸ οὖν συμπόσιον τοῦτο τοιόνδε τι ἐγένετο. Διογένησ ὁ Ἐπικούρειοσ, ἕξιν ἔχων ἱκανὴν ἐν οἷσ μετεχειρίζετο λόγοισ, τὸ μὲν γένοσ ἦν ἐκ Σελευκείασ τῆσ ἐν Βαβυλωνίᾳ,2 ἀποδοχῆσ δ’ ἐτύγχανε παρὰ τῷ βασιλεῖ καίτοι τοῖσ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ λόγοισ χαίροντι. ἐπολυώρει οὖν αὐτὸν ὁ Ἀλέξανδροσ καίπερ ὄντα τῷ βίῳ φαῦλον, ἔτι δὲ βλάσφημον καὶ βάσκανον ἕνεκά τε τοῦ γελοίου μηδὲ τῶν βασιλέων ἀπεχόμενον.

καὶ αἰτησαμένῳ αὐτῷ φιλοσοφίασ ἀλλοτρίαν αἴτησιν, ὅπωσ πορφυροῦν τε χιτωνίσκον φορήσει καὶ χρυσοῦν στέφανον ἔχοντα πρόσωπον Ἀρετῆσ κατὰ μέσον, ἧσ ἱερεὺσ ἠξίου προσαγορεύεσθαι, συνεχώρησε καὶ τὸν στέφανον προσχαρισάμενοσ. ἅπερ ὁ Διογένησ ἐρασθείσ τινοσ λυσιῳδοῦ γυναικὸσ ἐχαρίσατο αὐτῇ. ἀκούσασ δ’ ὁ Ἀλέξανδροσ καὶ συνάγων φιλοσόφων καὶ ἐπισήμων ἀνδρῶν συμπόσιον ἐκάλεσε καὶ τὸν Διογένη· καὶ παραγενόμενον ἠξίου κατακλίνεσθαι ἔχοντα τὸν στέφανον καὶ τὴν ἐσθῆτα.

ἄκαιρον δ’ εἶναι εἰπόντοσ νεύσασ εἰσαγαγεῖν ἐκέλευσε τὰ ἀκούσματα, ἐν οἷσ καὶ ἡ λυσιῳδὸσ εἰσῆλθεν ἐστεφανωμένη τὸν τῆσ Ἀρετῆσ στέφανον, ἐνδῦσα καὶ τὴν πορφυρᾶν ἐσθῆτα. γέλωτοσ οὖν πολλοῦ καταρραγέντοσ ἔμενεν ὁ φιλόσοφοσ καὶ τὴν λυσιῳδὸν ἐπαινῶν οὐκ ἐπαύσατο. τοῦτον τὸν Διογένη ὁ μεταλαβὼν τὴν βασιλείαν Ἀντίοχοσ, οὐκ ἐνέγκασ αὐτοῦ τὴν κακολογίαν, ἀποσφαγῆναι ἐκέλευσεν.

ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ προσηνὴσ ἦν ἐν πᾶσι καὶ φιλόλογοσ ἐν ταῖσ ὁμιλίαισ καὶ οὐχ ὅμοιοσ Ἀθηνίωνι τῷ περιπατητικῷ φιλοσόφῳ, τῷ καὶ διατριβῆσ προστάντι φιλοσόφου Ἀθήνησί τε καὶ ἐν Μεσσήνῃ, ἔτι δὲ καὶ ἐν Λαρίσῃ τῆσ Θετταλίασ, καὶ μετὰ ταῦτα τῆσ Ἀθηναίων πόλεωσ τυραννήσαντι. περὶ οὗ καθ’ ἕκαστα ἱστορεῖ Ποσειδώνιοσ ὁ Ἀπαμεύσ, ἅπερ εἰ καὶ μακρότερὰ ἐστιν ἐκθήσομαι, ἵν’ ἐπιμελῶσ πάντασ ἐξετάζωμεν τοὺσ φάσκοντασ εἶναι φιλοσόφουσ καὶ μὴ τοῖσ τριβωνίοισ καὶ τοῖσ ἀκάρτοισ πώγωσι πιστεύωμεν. κατὰ γὰρ τὸν Ἀγάθωνα εἰ μὲν φράσω τἀληθέσ, οὐχὶ σ1̓ εὐφρανῶ·

· εἰ δ’ εὐφρανῶ· τἰ σ1̓, οὐχὶ τἀληθὲσ φράσω. ἀλλὰ φίλη γάρ,3 φασίν, ἡ ἀλήθεια, ἐκθήσομαι τὰ περὶ τὸν ἄνδρα ὡσ ἐγένετο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION