헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 12)

ἐν δὲ τῷ Ἐπικουρείῳ συμποσίῳ κολάκων ἐστὶν ἄγυρισ ἀλλήλουσ ἐπαινούντων, τὸ δὲ Πλάτωνοσ πλῆρέσ ἐστιν μυκτηριστῶν ἀλλήλουσ τωθαζόντων τὸν γὰρ περὶ Ἀλκιβιάδου λόγον σιωπῶ, παρὰ δ’ Ὁμήρῳ συγκεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια, καὶ ποτε μὲν ἐπῄνεσέ τισ φήσασ πρὸσ τὸν Μενέλαον ὡσ οὐ τολμᾷ λέγειν ἄντα σέθεν, τοῦ νῶι θεοῦ ὣσ τερπόμεθ’ αὐδῇ. ὁ δ’ ἐπελάβετό τινοσ τῶν οὐκ ὀρθῶσ λεγομένων ἢ γιγνομένων καὶ νῦν, εἲ τί που ἔστι, πίθοιό μοι· οὐ γὰρ ἔγωγε τέρπομ’ ὀδυρόμενοσ μεταδόρπιοσ. ὁ δὲ πάλιν Τηλέμαχε, ποῖόν σε ἔποσ φύγεν ἑρ́κοσ ὀδόντων. οὔτε γὰρ κόλακα πρέπον ἐστὶν εἶναι οὔτε μυκτηριστήν.

πάλιν Ἐπίκουροσ ἐν τῷ Συμποσίῳ ζητεῖ περὶ δυσπεψίασ ὥστ’ οἰωνίσασθαι, εἶθ’ ἑξῆσ περὶ πυρετῶν, τὴν μὲν γὰρ ἐπιτρέχουσαν τῇ λέξει ἀρρυθμίαν τί δεῖ καὶ λέγειν; Πλάτων δὲ τὸν μὲν ὑπὸ τῆσ λυγγὸσ ὀχλούμενον καὶ θεραπευόμενον ἀνακογχυλιασμοῖσ ὕδατοσ, ἔτι δὲ ταῖσ ὑποθήκαισ τοῦ κάρφουσ ἵνα τὴν ῥῖνα κνήσασ πτάρῃ, παρίημι· κωμῳδεῖν γὰρ ἤθελε καὶ διασύρειν χλευάζει τε τὰ ἰσόκωλα τὰ Ἀγάθωνοσ καὶ τὰ ἀντίθετα, καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην δὲ παράγει λέγοντα ὅτι πασχητιᾷ. ἀλλ’ ὅμωσ τοιαῦτα γράφοντεσ τὸν Ὅμηρον ἐκβάλλουσι τῶν πόλεων ἀλλ’ οὔτε ἐκ θύμβρασ, ἔφη Δημοχάρησ, λόγχη οὔτ’ ἐκ τοιούτων λόγων ἀνὴρ ἀγαθὸσ γίνεται. οὐ μόνον δ’ Ἀλκιβιάδην διασύρει, ἀλλὰ καὶ Χαρμίδην καὶ Εὐθύδημον καὶ ἄλλουσ πολλοὺσ τῶν νέων.

ὁ δὲ Πύθιοσ ἑστίαν καὶ πρυτανεῖον τῶν Ἑλλήνων. διότι τοίνυν κατέψευσται τῶν νεανίσκων πάρεστι σκοπεῖν ἐξ αὐτοῦ τοῦ Πλάτωνοσ, τὸν μὲν γὰρ Ἀλκιβιάδην φησὶν ἐν τῷ ὁμωνύμῳ διαλόγῳ παρακμάσαντα τότε πρῶτον ἄρξασθαι Σωκράτει λαλεῖν ὅτε πάντεσ αὐτὸν κατέλιπον οἱ τοῦ σώματοσ ἐπιθυμηταί.

λέγει γὰρ ταῦτα κατ’ ἀρχὰσ τοῦ διαλόγου, τὰ δ’ ἐν τῷ Χαρμίδῃ ἐναντιώματα ἐξ αὐτοῦ τοῦ διαλόγου ὁ βουλόμενοσ εἴσεται. ποτὲ μὲν σκοτοδινιῶντα καὶ μεθυσκόμενον τῷ τοῦ παιδὸσ ἔρωτι καὶ γινόμενον ἔξεδρον καὶ καθάπερ νεβρὸν ὑποπεπτωκότα λέοντοσ ἀλκῇ, ἅμα δὲ καταφρονεῖν φησι τῆσ ὡρ́ασ αὐτοῦ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 12

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION