Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3)

Ἡμεῖσ δὲ νῦν περὶ τῶν Ὁμηρικῶν συμποσίων λέξομεν. ἀφορίζει γὰρ αὐτῶν ὁ ποιητὴσ χρόνουσ, πρόσωπα, αἰτίασ, τοῦτο δὲ ὀρθῶσ ἀπεμάξατο ὁ Ξενοφῶν καὶ Πλάτων, οἳ κατ’ ἀρχὰσ τῶν ξυγγραμμάτων ἐκτίθενται τὴν αἰτίαν τοῦ συμποσίου καὶ τίνεσ οἱ παρόντεσ. Ἐπίκουροσ δὲ οὐ τόπον, οὐ χρόνον ἀφορίζει, οὐ προλέγει οὐδέν. δεῖ οὖν μαντεύσασθαι πῶσ ποτ’ ἄνθρωποσ ἐξαπίνησ ἔχων κύλικα προβάλλει ζητήματα καθάπερ ἐν διατριβῇ λέγων, Ἀριστοτέλησ δὲ ἄλουτον καὶ κονιορτοῦ ἥκειν πλήρη τινὰ ἐπὶ τὸ συμπόσιόν φησιν ̓ ἔπειθ’ ὁ μὲν Ὅμηροσ ἐκδιδάσκει τίνασ κλητέον, εἰπὼν ὡσ τοὺσ ἀρίστουσ τε καὶ ἐντίμουσ χρὴ καλεῖν κίκλησκεν δὲ γέροντασ ἀριστῆασ Παναχαιῶν. οὐχ ὃν τρόπον Ἡσίοδοσ· οὗτοσ γὰρ ἀξιοῖ καὶ τοὺσ γείτονασ·

μάλιστα καλεῖν ὅστισ σέθεν ἐγγύθι ναίει. τοῦτο γὰρ ὡσ ἀληθῶσ Βοιωτικῆσ ἐστιν ἀναισθησίασ συμπόσιον καὶ τῇ μισανθρωποτάτῃ τῶν παροιμιῶν ἁρμόττον· τηλοῦ φίλοι ναίοντεσ οὔκ εἰσιν φίλοι.

πῶσ γὰρ οὐκ ἄλογον τόπῳ τὴν φιλίαν καὶ οὐ τρόπῳ κρίνεσθαι; τοιγαροῦν παρ’ Ὁμήρῳ μετὰ τὸ πιεῖν τοῖσ δ’ ὁ γέρων πάμπρωτοσ ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν, παρὰ δὲ τοῖσ οὐ τὰ σώφρονα συμπόσια συνάγουσι · τοῖσ δ’ ὁ κόλαξ πάμπρωτοσ ὑφαίνειν ἤρχετο μῶκον. ἔτι δὲ ὁ μὲν Ὅμηροσ ἡλικίαισ εἰσάγει διαφέροντασ καὶ ταῖσ προαιρέσεσι τοὺσ κεκλημένουσ, Νέστορα καὶ Αἰάντα καὶ Ὀδυσσέα, τὸ μὲν καθόλου σύμπαντασ τῆσ ἀρετῆσ ἀντεχομένουσ, εἴδει δὲ διαφόροισ ὁδοῖσ ὡρμηκότασ ἐπ’ αὐτήν. ὁ δ’ Ἐπίκουροσ ἅπαντασ εἰσήγαγε προφήτασ ἀτόμων καὶ ταῦτ’ ἔχων παραδείγματα τήν τε τοῦ ποιητοῦ τῶν συμποσίων ποικιλίαν καὶ τὴν Πλάτωνόσ τε καὶ Ξενοφῶντοσ χάριν. ἄλλον δ’ ἀπ’ ἄλλησ προαιρέσεωσ σπουδάζοντασ εἰσήγαγεν, Ξενοφῶν δὲ καί τινασ ἰδιώτασ συνανέμιξε.

πολλῷ τοίνυν κάλλιον Ὅμηροσ ἐποίησε καὶ διάφορα παρατιθέμενοσ συμπόσια·

πᾶν γὰρ ἐξ ἀντιπαραβολῆσ ὁρᾶται μᾶλλον. ἐστὶν γὰρ αὐτῷ τὸ μὲν τῶν μνηστήρων οἱο͂ν ἂν γένοιτο νεανίσκων μέθαισ καὶ ἔρωσιν ἀνακειμένων, τὸ δὲ τῶν Φαιάκων εὐσταθέστερον μὲν τούτων, φιλήδονον δέ. τούτοισ δ’ ἀντέθηκε τὰ μὲν ἐπὶ στρατιᾶσ, τὰ δὲ πολιτικώτερον τελούμενα σωφρόνωσ. καὶ πάλιν αὖ διεῖλεν τὰ μὲν δημοθοινίαν ἔχοντα, τὰ δ’ οἰκείων σύνοδον. Ἐπίκουροσ δὲ συμπόσιον φιλοσόφων μόνον πεποίηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION