헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεξομμύ31́

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 30)

καθόλου μὲν ἄτοπον καὶ παρὰ τὴν ἔννοιὰν ἐστιν εἶναι μέν τι μὴ ὂν δ’ εἶναι, καὶ εἶναι μὲν οὐκ ὄντα δ’ εἶναι, λεγόντων ἀτοπώτατόν ἐστι τὸ ἐπὶ τοῦ παντὸσ λεγόμενον. κενὸν γὰρ ἄπειρον ἔξωθεν τῷ κόσμῳ περιθέντεσ οὔτε σῶμα τὸ πᾶν οὔτ’ ἀσώματον εἶναι λέγουσιν.

ἕπεται δὲ τούτῳ τὸ μὴ ὂν εἶναι τὸ πᾶν ὄντα γὰρ μόνα τὰ σώματα καλοῦσιν, ἐπειδὴ ὄντοσ τὸ ποιεῖν τι καὶ πάσχειν, τὸ δὲ πᾶν οὐκ ὄν ἐστιν·

ὥστε οὔτε τι ποιήσει οὔτε τι πείσεται τὸ πᾶν. ἀλλ’ οὐδ’ ἐν τόπῳ ἔσται· σῶμα γὰρ δήπου τὸ ἐπέχον τόπον, οὐ σῶμα δὲ τὸ πᾶν, ὥστ’ οὐδαμοῦ τὸ πᾶν.

καὶ μὴν ᾧ τὸν αὐτὸν ἐπέχειν τόπον συμβέβηκε, τοῦτο τὸ μένον· ὥστ’ οὐ μένει τὸ πᾶν οὐ γὰρ ἐπέχει τόπον. κινεῖται πρῶτον ὅτι καὶ τῷ κινουμένῳ τόπου δεῖ καὶ χώρασ ὑποκειμένησ, ἔπειθ’ ὅτι τὸ κινούμενον ἢ αὑτὸ κινεῖν ἢ ὑφ’ ἑτέρου πάσχειν πέφυκε·

δὲ καὶ βάροσ ἤτοι σχέσεισ τινὲσ ἢ δυνάμεισ εἰσὶν ἢ διαφοραὶ πάντωσ σώματοσ τὸ δὲ πᾶν οὐ σῶμά ἐστιν·

ὥστ’ ἀνάγκη μήτε βαρὺ μήτε κοῦφον εἶναι τὸ πᾶν μηδ’ ἔχειν ἐξ ἑαυτοῦ κινήσεωσ ἀρχήν.

ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ὑφ’ ἑτέρου κινήσεται τὸ πᾶν· ἕτερον γὰρ οὐδέν ἐστι τοῦ παντόσ· ὥστ’ ἀνάγκη λέγειν αὐτοῖσ ὅπερ λέγουσι μήτε μένον εἶναι τὸ πᾶν μήτε κινούμενον.

καὶ κούφοισ τὸ μὴ κοῦφον ὧν οὐδ’ ὀνείρατα λαβεῖν μᾶλλον ἔστι παρὰ τὰσ κοινὰσ ἐννοίασ.

καὶ μὴν οὕτωσ οὐδὲν ἐναργέσ ἐστι καὶ τῶν κοινῶν ἐχόμενον ἐννοιῶν ὡσ τό, εἴ τι μὴ ἔμψυχόν ἐστιν, ἐκεῖνο ἄψυχον εἶναι·

καὶ πάλιν, εἴ τι μὴ ἄψυχον, ἐκεῖνο ἔμψυχον εἶναι· καὶ ταύτην οὖν ἀνατρέπουσι τὴν ἐνάργειαν, οὕτω τὸ πᾶν ὁμολογοῦντεσ μήτ’ ἔμψυχον εἶναι μήτ’ ἄψυχον. ἄνευ δὲ τούτων, ἀτελὲσ μὲν οὐδεὶσ νοεῖ τὸ πᾶν, οὗ γε δὴ μηδὲν μέροσ ἄπεστιν οὗτοι δὲ τέλειον οὔ φασιν εἶναι τὸ πᾶν·

ὡρισμένον γάρ τι τὸ τέλειον, τὸ δὲ πᾶν ὑπ’ ἀπειρίασ ἀόριστον· οὐκοῦν ἔστι τι κατ’ αὐτούσ, ὃ μήτ’ ἀτελὲσ; μήτε τέλειόν ἐστιν.

ἀλλὰ μὴν οὔτε μέροσ ἐστὶ τὸ πᾶν· οὐδὲν γὰρ αὐτοῦ μεῖζον· οὔτ’ ὅλον, ὡσ αὐτοὶ λέγουσι· τεταγμένου γὰρ τὸ ὅλον κατηγορεῖσθαι, τὸ δὲ πᾶν δι’ ἀπειρίαν καὶ ἀόριστον εἶναι καὶ ἄτακτον.

αἴτιον τοίνυν οὔτε τοῦ παντὸσ ἕτερόν ἐστι τῷ μηδὲν εἶναι παρὰ τὸ πᾶν ἕτερον, οὔτ’ ἄλλου τὸ πᾶν ἀλλ’ οὐδ’ ἑαυτοῦ ποιεῖν γὰρ οὐ πέφυκε, τῷ δὲ ποιεῖν τὸ αἴτιον νοεῖται.

τοῦ ἐπίνοιαν λαμβάνουσιν ἆρ’, οὐκ ἂν εἴποιεν, ὡσ τὸ μήτ’, αἴτιον ὑπάρχον μήτ’, αἴτιον ἔχον μήθ’ ὅλον μήτε μέροσ μήτε τέλειον μήτ’ ἀτελὲσ μήτ’ ἔμψυχον μήτ’ ἄψυχον μήτε κινούμενον μήτε μένον που μήθ’ ὑπάρχον μήτε σῶμα μήτ’ ἀσώματον;

τοῦτο καὶ οὐκ ἄλλο τι τὸ οὐδέν ἐστιν.

ὅταν οὖν ὅσα πάντεσ οἱ λοιποὶ τοῦ μηδενόσ, οὗτοι μόνοι τοῦ παντὸσ κατηγοροῦσι, ταὐτὸν ὡσ ἐοίκε φαίνονται τῷ μηδενὶ τὸ πᾶν ποιοῦντεσ.

οὐδὲν οὖν ἔτι δεῖ λέγειν τὸν χρόνον, τὸ κατηγόρημα, τὸ ἀξίωμα, τὸ συνημμένον, τὸ συμπεπλεγμένον οἷσ χρῶνται μὲν μάλιστα τῶν φιλοσόφων, ὄντα δ’ οὐ λέγουσιν εἶναι. καίτοι τὸ γ’ ἀληθὲσ;

ὂν μὴ εἶναι μηδ’ ὑπάρχειν, ἀλλὰ καταλαμβάνεσθαι καὶ καταληπτὸν εἶναι καὶ πιστὸν ᾧ τῆσ οὐσίασ; τοῦ ὄντοσ μὴ μέτεστι, πῶσ οὖν οὐ πᾶσαν ἀτοπίαν ὑπερβέβληκεν;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 30

(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 30)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION