Plutarch, Cicero, chapter 47

(플루타르코스, Cicero, chapter 47)

πραττομένων δὲ τούτων ὁ Κικέρων ἦν μὲν ἐν ἀγροῖσ ἰδίοισ περὶ Τοῦσκλον, ἔχων τὸν ἀδελφὸν μεθ’ αὑτοῦ· πυθόμενοι δὲ τὰσ προγραφὰσ ἔγνωσαν εἷσ Ἄστυρα μεταβῆναι, χωρίον παράλιον τοῦ Κικέρωνοσ, ἐκεῖθεν δὲ πλεῖν εἷσ Μακεδονίαν πρὸσ Βροῦτον· ἤδη γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ λόγοσ ἐφοίτα κρατοῦντοσ, ἐκομίζοντο δ’ ἐν φορείοισ ἀπειρηκότεσ ὑπὸ λύπησ· καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν ἐφιστάμενοι καὶ τὰ φορεῖα παραβάλλοντεσ ἀλλήλοισ προσωλοφύροντο. μᾶλλον δ’ ὁ Κόιντοσ ἠθύμει, καὶ λογισμὸσ αὐτὸν εἰσῄει τῆσ ἀπορίασ·

οὐδὲν γὰρ ἔφη λαβεῖν οἴκοθεν, ἀλλὰ καὶ τῷ Κικέρωνι γλίσχρον ἦν ἐφόδιον ἄμεινον οὖν εἶναι τὸν μὲν Κικέρωνα προλαμβάνειν τῇ φυγῇ, αὐτὸν δὲ μεταθεῖν οἴκοθεν συσκευασάμενον. ταῦτ’ ἔδοξε· καὶ περιλαβόντεσ ἀλλήλουσ καὶ ἀνακλαυσάμενοι διελύθησαν. ὁ μὲν οὖν Κόιντοσ οὐ πολλαῖσ ὕστερον ἡμέραισ ὑπὸ τῶν οἰκετῶν προδοθεὶσ τοῖσ ζητοῦσιν ἀνῃρέθη μετὰ τοῦ παιδόσ.

ὁ δὲ Κικέρων εἷσ Ἄστυρα κομισθεὶσ καὶ πλοῖον εὑρών εὐθὺσ ἐνέβη καὶ παρέπλευσεν ἄχρι Κιρκαίου, πνεύματι χρώμενοσ. ἐκεῖθεν δὲ βουλομένων εὐθὺσ αἴρειν τῶν κυβερνητῶν, εἴτε δείσασ τὴν θάλασσαν εἴτ’ οὔπω παντάπασι τὴν Καίσαροσ ἀπεγνωκὼσ πίστιν, ἀπέβη καὶ παρῆλθε πεζῇ σταδίουσ ἑκατὸν ὡσ εἷσ Ῥώμην πορευόμενοσ. αὖθισ δ’ ἀλύων καὶ μεταβαλλόμενοσ κατῄει πρὸσ θάλασσαν εἷσ Ἄστυρα.

κἀκεῖ διενυκτέρευσεν ἐπὶ δεινῶν καὶ ἀπόρων λογισμῶν, ὥστε καὶ παρελθεῖν εἷσ τὴν Καίσαροσ οἰκίαν διενοήθη κρύφα καὶ σφάξασ ἑαυτὸν ἐπὶ τῆσ ἑστίασ ἀλάστορα προσβαλεῖν. ἀλλὰ καὶ ταύτησ αὐτὸν ἀπέκρουσε τῆσ ὁδοῦ δέοσ βασάνων καὶ πολλὰ ταραχώδη καὶ παλίντροπα βουλεύματα τῆσ γνώμησ μεταλαμβάνων παρέδωκε τοῖσ οἰκέταισ ἑαυτὸν εἷσ Καιήτην κατὰ πλοῦν κομίζειν, ἔχων ἐκεῖ χωρία καὶ καταφυγὴν ὡρ́ᾳ θέρουσ φιλάνθρωπον, ὅταν ἥδιστον οἱ ἐτησίαι καταπνέωσιν. ἔχει δ’ ὁ τόποσ καὶ ναὸν Ἀπόλλωνοσ μικρὸν ὑπὲρ τῆσ θαλάττησ.

ἐντεῦθεν ἀρθέντεσ ἀθρόοι κόρακεσ ὑπὸ κλαγγῆσ προσεφέροντο τῷ πλοίῳ τοῦ Κικέρωνοσ ἐπὶ γῆν ἐρεσσομένῳ· καὶ καθίσαντεσ ἐπὶ τὴν κεραίαν ἑκατέρωθεν οἱ μὲν ἐβόων, οἱ δ’ ἔκοπτον τὰσ τῶν μηρυμάτων ἀρχάσ, καὶ πᾶσιν ἐδόκει τὸ σημεῖον εἶναι πονηρόν. ἀπέβη δ’ οὖν ὁ Κικέρων, καὶ παρελθὼν εἷσ τὴν ἔπαυλιν ὡσ ἀναπαυσόμενοσ κατεκλίθη. τῶν δὲ κοράκων οἱ πολλοὶ μὲν ἐπὶ τῆσ θυρίδοσ διεκάθηντο φθεγγόμενοι θορυβῶδεσ, εἷσ δὲ καταβὰσ ἐπὶ τὸ κλινίδιον ἐγκεκαλυμμένου τοῦ Κικέρωνοσ ἀπῆγε τῷ στόματι κατὰ μικρὸν ἀπὸ τοῦ προσώπου τὸ ἱμάτιον.

οἱ δ’ οἰκέται ταῦθ’ ὁρῶντεσ, καὶ κακίσαντεσ ἑαυτοὺσ εἰ περιμένουσι τοῦ δεσπότου φονευομένου θεαταὶ γενέσθαι, θηρία δ’ αὐτῷ βοηθεῖ καὶ προκήδεται παρ’ ἀξίαν πράττοντοσ, αὐτοὶ δ’ οὐκ ἀμύνουσι, τὰ μὲν δεόμενοι, τὰ δὲ βίᾳ λαβόντεσ ἐκόμιζον ἐν τῷ φορείῳ πρὸσ τὴν θάλασσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION