뜻

1. 울려퍼지다. 소리내다

1. sounding, roaring

참고

κελαδέω 동사의 이형으로 분사에서만 이 형태가 쓰임

예문

• Πυθίου δενδρῶτι πέτρα Μουσῶν θ’ Ἑλικωνιάδων δώματ’, ὤ, ἥξετ’ εὐγαθεῖ κελάδῳ ἐμὰν πόλιν, ἐμὰ τείχη, Σπαρτῶν ἵνα γένοσ ἔφανε χαλκασπίδων λόχοσ, ὃσ γᾶν τέκνων τέκνοισ μεταμείβει, Θήβαισ ἱερὸν φῶσ. (Euripides, Heracles, choral, strophe 32)

  (에우리피데스, Heracles, choral, strophe 32)

• ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου, σὲ δ’ ἐν τούτῳ λόγῳ χρησμὸσ ὤρθωσεν μελίσσασ Δελφίδοσ αὐτομάτῳ κελάδῳ· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 4 18:3)

  (핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 18:3)

• εἰ δέ κεν αὐτὴν νῆσον ἱκώμεθα, δὴ τότ’ ἔπειτα σὺν κελάδῳ σακέεσσι πελώριον ὄρσετε δοῦπον. (Apollodorus, Argonautica, book 2 17:36)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 17:36)

유사 형태

• κελαινὸν (23)
• κέλαδον (12)
• Κελαιναῖς (11)
• Κελαινῶν (9)
• Κελαινὰς (5)
• κελάδησαν (5)
• κελαινὴ (5)
• κελαινῇ (4)
• κέλαδος (4)
• κελαινὰ (4)
• κελαινοῦ (4)
• κελάρυζε (4)
• κελαδῆσαι (4)
• κελαινόν (4)
• κελαδεῖν (3)
• κελάδοντα (3)
• Κελαινάς (3)
• κελάδημα (3)
• Κελαινὼ (3)
• κελαδεῖ (3)
• κελάδῳ (3)
• κελαινῆς (3)
• κελαδοῦν (3)
• Κελάδοντι (3)
• κελαινὴν (3)
• κελαδέων (2)
• κελάδων (2)
• Κελαινοῦς (2)
• κελάδησε (2)
• κελάδους (2)
• κελαδήσω (2)
• κελαδεῖς (2)
• κελάδοις (2)
• Κελαινώ (2)
• κελαδήσῃ (2)
• κελαιναί (2)
• κελαδῆτιν (1)
• Κελαινοῖ (1)
• κελάρυζεν (1)
• κελαδεῖτε (1)
• κελαινός (1)
• κελάρυζ (1)
• κελαδεινὴ (1)
• κέλαδοι (1)
• Κελαινέα (1)
• κελαδέσαι (1)
• κελάδοντ (1)
• κελαινοῦ‐ (1)
• κελαρύζει (1)
• κελαιναὶ (1)
• κελαινὸς (1)
• κελάρυξεν (1)
• κελαδεινὰ (1)
• κελαδῇ (1)
• κέλαδοί (1)
• κελαι‐ (1)
• κελαινὲ (1)
• κελαινοῖς (1)
• κελαρύζον (1)
• κελάδει (1)
• κελαδείτω (1)
• Κέλαδόν (1)
• κελαδοῦσι (1)
• κελαινὰν (1)
• κελαδεινή (1)
• κελάδοιο (1)
• Κέλαδός (1)
• Κελαινέων (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.