뜻

1. 기만, 사기, 위선, 눈속임
2. 핑계, 구실, 명목

1. hypocrisy, deception, especially a feigned ignorance
2. An assumed appearance, pretext

예문

• ἤθη δὲ καὶ εἰρωνεῖαι ἐργάζονται, οἱο͂ν ὁπόσα Σωκράτην προσδιαλεγόμενον πεποίηκε καὶ ἀναδιδάσκοντα τοὺσ νέουσ, ὥσπερ αὐτὸν οὐκ εἰδότα, ἀλλ’ ἀναζητοῦντα μᾶλλον. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 14:1)

  (아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 14:1)

• τῶν δὲ προδοτῶν ἀποδειλιασάντων ὁ μὲν Ἄρατοσ ἀνεχώρησε λεληθέναι νομίζων, ὁ δὲ Κλεομένησ εἰρωνείᾳ χρώμενοσ ἔγραψε πρὸσ αὐτόν, ὡσ δὴ παρὰ φίλου πυνθανόμενοσ ποῦ τῆσ νυκτὸσ ἐξέλθοι. (Plutarch, Cleomenes, chapter 4 2:1)

  (플루타르코스, Cleomenes, chapter 4 2:1)

• Ἡ μὲν οὖν εἰρωνεία δόξειεν ἂν εἶναι, ὡσ τύπῳ λαβεῖν, προσποίησισ ἐπὶ χεῖρον πράξεων καὶ λόγων, ὁ δὲ εἴρων τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ προσελθὼν τοῖσ ἐχθροῖσ ἐθέλειν λαλεῖν, οὐ μισεῖν· (Theophrastus, Characters, 1:1)

  (테오프라스토스, Characters, 1:1)

• καταφρονητικὸν γὰρ ἡ εἰρωνεία. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 25:1)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 25:1)

• ἔστι δ’ ἡ εἰρωνεία τῆσ βωμολοχίασ ἐλευθεριώτερον· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 18 7:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 18 7:2)

• ὁ μὲν μέσοσ ἀληθήσ τισ καὶ ἡ μεσότησ ἀλήθεια λεγέσθω, ἡ δὲ προσποίησισ ἡ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἀλαζονεία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν ἀλαζών, ἡ δ’ ἐπὶ τὸ ἔλαττον εἰρωνεία καὶ εἴρων <ὁ ἔχων>. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 87:1)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 87:1)

유사 형태

• εἰρωνείαν (24)
• εἰρωνείας (6)
• εἰρωνεία (6)
• εἰρωνείᾳ (4)
• εἰρωνείασ> (1)
• εἰρωνεῖαι (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록