Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 128:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 128:)

ὁ δὲ πᾶσι δυσχεραίνων εἴρηται ὅτι δύσκολοσ καὶ δύσερισ. ἀντικεῖσθαι δὲ φαίνεται τὰ ἄκρα ἑαυτοῖσ διὰ τὸ ἀνώνυμον εἶναι τὸ μέσον. περὶ τὰ αὐτὰ δὲ σχεδόν ἐστι καὶ ἡ τῆσ ἀλαζονείασ <καὶ εἰρωνείασ> μεσότησ· ἀνώνυμοσ δὲ καὶ αὐτή. οὐ χεῖρον δὲ καὶ τὰσ τοιαύτασ ἐπελθεῖν·