- σεύον]το γὰρ σὺν ὑπερόχῳ τε Νίκᾳ σὺν Ἀγ]λαί̈ᾳ τε παρ’ εὐρυδίναν Ἀλφεόν, τόθι Δ]εινομένεοσ ἔθηκαν ὄλβιον [γόνον στεφάνω]ν κυρῆσαι. (Bacchylides, , epinicians, ode 3 2:1)
(바킬리데스, , epinicians, ode 3 2:1)
- θὲσ ἐσ χορόν, ὦ φίλα, ἴχνοσ, ὡσ νεβρὸσ οὐράνιον πήδημα κουφίζουσα σὺν ἀγλαί̈ᾳ. (Euripides, choral, strophe1)
(에우리피데스, choral, strophe1)
- Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαί̈ᾳ ἴδετε πορευθέντ’ ἀοιδᾶν δεύτερον ἐπὶ τὸν κισσοδόταν θεόν, τὸν Βρόμιον ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν, γόνον ὑπάτων νίν τε πατέρων μέλπομεν γυναικῶν τε Καδμεϊᾶν . (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2222)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2222)
- παράκειται δὲ καὶ τῷ ἀοιδᾶν εἰσ τὸ ν λήγοντι ἀπὸ τοῦ δ ἀρχόμενον ἀφώνου τὸ Διόθεν τε καὶ τῷ σὺν ἀγλαί̈ᾳ εἰσ τὸ ι λήγοντι τὸ ἴδετε πορευθέντ’ ἀοιδᾶν ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ ι. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2265)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2265)
- ὁ μὲν γὰρ οὕτωσ πεποίηκε περὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἔνθ’ αἰχμά τε νέων θάλλει καὶ μοῦσα λίγεια καὶ δίκα εὐρυάγυια Πίνδαροσ δέ φησιν ἔνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νέων ἀνδρῶν ἀριστεύοντι αἰχμαὶ καὶ χοροὶ καὶ Μοῦσα καὶ ἀγλαϊά. (Plutarch, Lycurgus, chapter 21 3:2)
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 21 3:2)