- "αἱ δὲ πολυθρύλητοι συμμετρίαι καὶ ἁρμονίαι τῶν περὶ τὰ αἰσθητήρια πόρων αἵ τε πολυμιξίαι τῶν σπερμάτων, ἃ δὴ πᾶσι χυμοῖσ καὶ ὀσμαῖσ καὶ χρόαισ ἐνδιεσπαρμένα λέγουσιν ἑτέραν ἑτέρῳ ποιότητοσ κινεῖν αἴσθησιν, οὐκ ἄντικρυσ εἰσ τὸ μὴ μᾶλλον τὰ πράγματα συνελαύνουσιν αὐτοῖσ; (Plutarch, Adversus Colotem, section 51)
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 51)
- Πρόδικοσ δ’ ἐν τῷ περὶ φύσεωσ ἀνθρώπου γράμματι τὸ συγκεκαυμένον καὶ οἱο͂ν ὑπερωπτημένον ἐν τοῖσ χυμοῖσ ὀνομάζων φλέγμα παρὰ τὸ πεφλέχθαι τῇ λέξει μὲν ἑτέρωσ χρῆται, φυλάττει μέντοι τὸ πρᾶγμα κατὰ ταὐτὸ τοῖσ ἄλλοισ. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 935)
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 935)
- ἆρ’ οὖν θερμὸσ μέν τίσ ἐστι καὶ ὑγρὸσ χυμὸσ καὶ θερμὸσ καὶ ξηρὸσ ἕτεροσ καὶ ὑγρὸσ καὶ ψυχρὸσ ἄλλοσ, οὐδεὶσ δ’ ἐστὶ ψυχρὸσ καὶ ξηρὸσ τὴν δύναμιν, ἀλλ’ ἡ τετάρτη συζυγία τῶν κράσεων ἐν ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ ὑπάρχουσα μόνοισ τοῖσ χυμοῖσ οὐχ ὑπάρχει; (Galen, On the Natural Faculties., B, section 938)
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 938)
- ἰδίαν εἶναι φωνὴν ὥσπερ τινὸσ ζῴου τῆσ φιλίασ, τὸ δ’ ἀπαρρησίαστον ἄφιλον καὶ ἀγεννέσ, οὐδὲ ταύτην ἀμίμητον ἀπολέλοιπεν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ δεινοὶ τῶν ὀψοποιῶν τοῖσ πικροῖσ χυμοῖσ καὶ αὐστηροῖσ ἡδύσμασι χρῶνται, τῶν γλυκέων ἀφαιροῦντεσ τὸ πλήσμιον, οὕτωσ οἱ κόλακεσ; (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5 6:1)
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5 6:1)
- γενόμενα καρπῶν οὐ μόνον μάζασ καὶ ὄσπρια καὶ ἄρτουσ καὶ πυροὺσ, ἀλλὰ καὶ κρέα ζῴων εὐωχουμένων τὰ ἐπέτεια τοῖσ τε χυμοῖσ διαφέρειν τῶν παλαιῶν καὶ μᾶλλον ἐπάγεσθαι τοὺσ χρωμένουσ καὶ ἀπολαύοντασ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 11:1)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, 11:1)