Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποβαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑποβαίνω ὑποβήσομαι

Structure: ὑπο (Prefix) + βαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go or stand under, having gone, below, a little

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποβαίνω ὑποβαίνεις ὑποβαίνει
Dual ὑποβαίνετον ὑποβαίνετον
Plural ὑποβαίνομεν ὑποβαίνετε ὑποβαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ὑποβαίνω ὑποβαίνῃς ὑποβαίνῃ
Dual ὑποβαίνητον ὑποβαίνητον
Plural ὑποβαίνωμεν ὑποβαίνητε ὑποβαίνωσιν*
OptativeSingular ὑποβαίνοιμι ὑποβαίνοις ὑποβαίνοι
Dual ὑποβαίνοιτον ὑποβαινοίτην
Plural ὑποβαίνοιμεν ὑποβαίνοιτε ὑποβαίνοιεν
ImperativeSingular ὑποβαίνε ὑποβαινέτω
Dual ὑποβαίνετον ὑποβαινέτων
Plural ὑποβαίνετε ὑποβαινόντων, ὑποβαινέτωσαν
Infinitive ὑποβαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποβαινων ὑποβαινοντος ὑποβαινουσα ὑποβαινουσης ὑποβαινον ὑποβαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποβαίνομαι ὑποβαίνει, ὑποβαίνῃ ὑποβαίνεται
Dual ὑποβαίνεσθον ὑποβαίνεσθον
Plural ὑποβαινόμεθα ὑποβαίνεσθε ὑποβαίνονται
SubjunctiveSingular ὑποβαίνωμαι ὑποβαίνῃ ὑποβαίνηται
Dual ὑποβαίνησθον ὑποβαίνησθον
Plural ὑποβαινώμεθα ὑποβαίνησθε ὑποβαίνωνται
OptativeSingular ὑποβαινοίμην ὑποβαίνοιο ὑποβαίνοιτο
Dual ὑποβαίνοισθον ὑποβαινοίσθην
Plural ὑποβαινοίμεθα ὑποβαίνοισθε ὑποβαίνοιντο
ImperativeSingular ὑποβαίνου ὑποβαινέσθω
Dual ὑποβαίνεσθον ὑποβαινέσθων
Plural ὑποβαίνεσθε ὑποβαινέσθων, ὑποβαινέσθωσαν
Infinitive ὑποβαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποβαινομενος ὑποβαινομενου ὑποβαινομενη ὑποβαινομενης ὑποβαινομενον ὑποβαινομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τἆλλα, ὅσα εἰσ ἡμερότητα καὶ ἐπιείκειαν ἐπαγωγὰ παιδεύματα εὑρ́ηται λόγων, οὕσ ὑμεῖσ οἱ τὰ πολιτικὰ πράττοντεσ μάλιστ’ ἐπίστασθε, ἴστε ὅτι τοῦ τε αὐχήματοσ, ἐφ’ οὗ νῦν εἰσιν, ἑκόντεσ ὑποβήσονται καὶ ποιήσουσιν ἐξουσίαν σοι τοῦ πράττειν, ὅ τι ἂν αὐτοῖσ ὑπολαμβάνῃσ συνοίσειν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 48 6:2)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION