Sense

1. (interrogative, masculine/feminine) who?
2. (interrogative, in neuter) what?, which?

Examples

• πῶσ τούτω καὶ τίνε λέγεισ; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 257:3)
• τίνε τούτω; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 76:3)
• σὺ δ’ ἀλλ’ εἰπὲ πρῶτον καὶ δίελε ἡμῖν τίνε τὼ δύο λέγεισ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 117:2)
• θείω δή τινε τώδε μετὰ προτέροισι γενέσθην φῶθ’, ὁ μὲν εἴσπνηλοσ, φαίη χ’ ὡμυκλαϊάσδων, τὸν δ’ ἕτερον πάλιν ὥσ κεν ὁ Θεσσαλὸσ εἴποι ἀίταν. (Theocritus, Idylls, 6)
• ἐὰν προελώμεθα αὐτῶν εἴτε βούλει τὴν οὐσίαν καὶ τὸ ἕτερον εἴτε τὴν οὐσίαν καὶ τὸ ἓν εἴτε τὸ ἓν καὶ τὸ ἕτερον, ἆρ’ οὐκ ἐν ἑκάστῃ τῇ προαιρέσει προαιρούμεθά τινε ὣ ὀρθῶσ ἔχει καλεῖσθαι ἀμφοτέρω; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 258:2)
• οὐκοῦν ἐστόν γέ τινε τούτω εἴδη, τό τε μέγεθοσ καὶ ἡ σμικρότησ; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 304:4)
• πρὸσ δέ γε τούτοισ, εἰ καὶ τὸ παράπαν ἡμῖν τὰ μέν ἐστι ποί’ ἄττα, ἡδονὴ δὲ καὶ λύπη μόνον ἅπερ ἐστί, ποιώ τινε δὲ οὐ γίγνεσθον, καὶ ταῦθ’ ἡμῖν διομολογητέον. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 160:2)
• ἀλλ’ οὐδὲν τοῦτό γε χαλεπὸν ἰδεῖν, ὅτι καὶ ποιώ τινε· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 160:4)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary