헬라어 문장 내 검색 Language

"ξείνω δή τινε τώδε, διοτρεφὲσ ὦ Μενέλαε, ἄνδρε δύω, γενεῇ δὲ Διὸσ μεγάλοιο ἐίκτον.
(호메로스, 오디세이아, Book 4 3:1)
εἰσ σκέψιν αὐτῆσ δικαιοσύνησ τε καὶ ἀδικίασ, τί τε ἑκάτερον αὐτοῖν καὶ τί τῶν πάντων ἢ ἀλλήλων διαφέρετον, ἢ ἐκ τοῦ "εἰ βασιλεὺσ εὐδαίμων," "κεκτημένοσ τ’ αὖ χρυσίον," βασιλείασ πέρι καὶ ἀνθρωπίνησ ὅλωσ εὐδαιμονίασ καὶ ἀθλιότητοσ ἐπὶ σκέψιν, ποίω τέ τινε ἐστὸν καὶ τίνα τρόπον ἀνθρώπου φύσει προσήκει τὸ μὲν κτήσασθαι αὐτοῖν, τὸ δὲ ἀποφυγεῖν ‐ περὶ τούτων ἁπάντων ὅταν αὖ δέῃ λόγον διδόναι τὸν σμικρὸν ἐκεῖνον τὴν ψυχὴν καὶ δριμὺν καὶ δικανικόν, πάλιν αὖ τὰ ἀντίστροφα ἀποδίδωσιν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 203:1)
θηρευτά τινε καταφαίνεσθον ἄμφω μοι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 34:10)
τῆσ πεζῆσ θήρασ γίγνεσθον δύο μεγίστω τινὲ μέρει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 38:2)
οὐκοῦν ἔν γε σώματι περὶ δύο παθήματε τούτω δύο τέχνα τινὲ ἐγενέσθην;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 76:2)
τίνε τούτω;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 76:3)
διδασκαλικῆσ δὲ ἆρα ἓν μόνον γένοσ φατέον εἶναι ἢ πλείω, δύο δέ τινε αὐτῆσ εἶναι μεγίστω;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 79:2)
σὺ δ’ ἀλλ’ εἰπὲ πρῶτον καὶ δίελε ἡμῖν τίνε τὼ δύο λέγεισ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 117:2)
ἑνὸσ γὰρ δὴ τό γε "τὶ" φήσεισ σημεῖον εἶναι, τὸ δὲ "τινὲ" δυοῖν, τὸ δὲ "τινὲσ" πολλῶν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 129:7)
"φέρε, ὁπόσοι θερμὸν καὶ ψυχρὸν ἤ τινε δύο τοιούτω τὰ πάντ’ εἶναί φατε, τί ποτε ἄρα τοῦτ’ ἐπ’ ἀμφοῖν φθέγγεσθε, λέγοντεσ ἄμφω καὶ ἑκάτερον εἶναι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 165:5)
τιθείσ τε τοὔνομα τοῦ πράγματοσ ἕτερον δύο λέγει πού τινε.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 171:2)
καὶ τοίνυν ἄλλα μυρία ἀπεράντουσ ἀπορίασ ἕκαστον εἰληφὸσ φανεῖται τῷ τὸ ὂν εἴτε δύο τινὲ εἴτε ἓν μόνον εἶναι λέγοντι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 177:7)
πότερα δύο γένη τινὲ αὐτώ, τῶν μὲν τριῶν ἄλλω, συμμειγνυμένω μὴν ἐκείνοισ ἐξ ἀνάγκησ ἀεί, καὶ περὶ πέντε ἀλλ’ οὐ περὶ τριῶν ὡσ ὄντων αὐτῶν σκεπτέον, ἢ τό τε ταὐτὸν τοῦτο καὶ θάτερον ὡσ ἐκείνων τι προσαγορεύοντεσ λανθάνομεν ἡμᾶσ αὐτούσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 232:3)
σκοπῶ, καί μοι διττὼ καταφαίνεσθόν τινε·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 313:1)
καὶ μὴν ἐφ’ ὅ γε μέροσ ὡρ́μηκεν ἡμῖν ὁ λόγοσ, ἐπ’ ἐκεῖνο δύο τινὲ καθορᾶν ὁδὼ τεταμένα φαίνεται, τὴν μὲν θάττω, πρὸσ μέγα μέροσ σμικρὸν διαιρουμένην, τὴν δέ, ὅπερ ἐν τῷ πρόσθεν ἐλέγομεν ὅτι δεῖ μεσοτομεῖν ὡσ μάλιστα, τοῦτ’ ἔχουσαν μᾶλλον, μακροτέραν γε μήν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 49:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION