Ancient Greek-English Dictionary Language

ταλαίπωρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ταλαίπωρος ταλαίπωρος ταλαίπωρον

Structure: ταλαιπωρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: prob. a form of talapei/rios

Sense

  1. suffering, distressed, miserable

Examples

  • ἐξομολογοῦ τῷ Κυρίῳ ἀγαθῶσ καὶ εὐλόγει τὸν βασιλέα τῶν αἰώνων, ἵνα πάλιν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ οἰκοδομηθῇ ἐν σοὶ μετὰ χαρᾶσ, καὶ εὐφράναι ἐν σοὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ καὶ ἀγαπῆσαι ἐν σοὶ τοὺσ ταλαιπώρουσ εἰσ πάσασ τὰσ γενεὰσ τοῦ αἰῶνοσ. (Septuagint, Liber Thobis 13:10)
  • ΟΥΑΙ τοῖσ ταλαιπωροῦσιν ὑμᾶσ, ὑμᾶσ δὲ οὐδεὶσ ποιεῖ ταλαιπώρουσ, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶσ οὐκ ἀθετεῖ. ἁλώσονται οἱ ἀθετοῦντεσ καὶ παραδοθήσονται καὶ ὡσ σὴσ ἐφ̓ ἱματίου, οὕτωσ ἡττηθήσονται. (Septuagint, Liber Isaiae 33:1)
  • ὦ Ζεῦ, τί δῆτα τοὺσ ταλαιπώρουσ βροτοὺσ φρονεῖν λέγουσι; (Euripides, Suppliants, episode 2:3)
  • ἐμῶν γὰρ ὀμμάτων, πόρπασ λαβοῦσαι, τὰσ ταλαιπώρουσ κόρασ κεντοῦσιν, αἱμάσσουσιν· (Euripides, Hecuba, episode, lyric 3:11)
  • ὃσ δ’ ἦλθ’ ἔπειτ’, ἀντίπαλον ὁ Σεμέλησ γόνοσ βότρυοσ ὑγρὸν πῶμ’ ηὑρ͂ε κεἰσηνέγκατο θνητοῖσ, ὃ παύει τοὺσ ταλαιπώρουσ βροτοὺσ λύπησ, ὅταν πλησθῶσιν ἀμπέλου ῥοῆσ, ὕπνον τε λήθην τῶν καθ’ ἡμέραν κακῶν δίδωσιν, οὐδ’ ἔστ’ ἄλλο φάρμακον πόνων. (Euripides, episode 8:5)

Synonyms

  1. suffering

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION