Sense

1. suffering, distressed, miserable

Examples

• Βυζάντιόν τινα λέγουσιν ἐπὶ δυσμόρφῳ γυναικὶ μοιχὸν εὑρόντ’ εἰπεῖν, "ὦ ταλαίπωρε, τίσ ἀνάγκη; (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 5 9:1)
• ὦ ταλαίπωρε, τί σοι τοιοῦτο καταλέλοιπεν οἱο͂ν ἀφῄρηται, τὴν σχολὴν καὶ τὴν ἐλευθερίαν; (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 7 16:5)
• "ὦ ταλαίπωρε, τὸ μέγιστον ἀφαιρεῖσ τῶν ἐγκλημάτων, ταῦτα πράττων ἀφ’ ὧν δόξεισ οὐ παρ’ ἀξίαν ἀτυχεῖν, οὐδὲ τοῦ νῦν, ἀλλὰ τοῦ πάλαι δαίμονοσ ἀνάξιοσ γεγονέναι; (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 26 6:1)
• εἰσ τί καταδὺσ τοῦ κόσμου μέροσ καὶ ἀποκρύψασ σεαυτόν, ὦ ταλαίπωρε, πιστεύσεισ ὅτι τὸν θεὸν ἀποπέφευγασ; (Plutarch, De superstitione, section 4 3:1)
• Πολύκτοροσ δὲ τοῦ κιθαρῳδοῦ φακῆν ῥοφοῦντοσ καὶ λίθον μασησαμένου ’ ὦ ταλαίπωρε,’ ἔφη, ’ καὶ ἡ φακῆ σε βάλλει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 47 1:3)

Similar forms

• ταλαιπωρίας (58)
• ταλαιπωρίαν (31)
• ταλαίπωρον (29)
• ταλαιπώρους (27)
• Ταλαίπωροι (20)
• ταλαιπωρεῖν (17)
• ταλαιπώρου (15)
• ταλαίπωρ (14)
• ταλαιπωρία (13)
• ταλαιπώρως (13)
• ταλαίπωρε (11)
• ταλαίπωρος (10)
• ταλαιπωρίαις (9)
• ταλαιπώρῳ (8)
• ταλαιπώρων (8)
• ταλαιπωρίᾳ (7)
• ταλαιπώροις (7)
• ταλαιπωρίαι (5)
• ταλαιπωρίης (4)
• ταλαιπωρίην (4)
• ταλαίπωρός (3)
• ταλαιπωροῦσιν (3)
• ταλαιπωροῦσι (2)
• ταλαιπωρίη (2)
• ταλαιπωροῖτο (2)
• ταλαιπωροῦντα (2)
• ταλαιπωρῶν (2)
• ταλαίπωρόν (2)
• ταλαίπωρα (2)
• ταλαιπωρεῖ (2)
• ταλαιπωρεῦσιν (1)
• ταλαιπωρίῃσί (1)
• ταλαιπωρήσεως (1)
• ταλαιπωρῆσαι (1)
• ταλαιπωριῶν (1)
• ταλαιπωρότατα (1)
• ταλαιπωροῦσαν (1)
• ταλαιπωρήσατε (1)
• ταλαιπωρίῃ (1)
• ταλαιπωροῦμεν (1)
• ταλαιπωρηθεὶς (1)
• ταλαιπωρίῃσιν (1)
• ταλαιπωρήσας (1)
• ταλαιπώρω (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary