Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκβάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκβάλλω συνεκβαλῶ

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cast out along with
  2. to assist in casting out or expelling

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκβάλλω συνεκβάλλεις συνεκβάλλει
Dual συνεκβάλλετον συνεκβάλλετον
Plural συνεκβάλλομεν συνεκβάλλετε συνεκβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular συνεκβάλλω συνεκβάλλῃς συνεκβάλλῃ
Dual συνεκβάλλητον συνεκβάλλητον
Plural συνεκβάλλωμεν συνεκβάλλητε συνεκβάλλωσιν*
OptativeSingular συνεκβάλλοιμι συνεκβάλλοις συνεκβάλλοι
Dual συνεκβάλλοιτον συνεκβαλλοίτην
Plural συνεκβάλλοιμεν συνεκβάλλοιτε συνεκβάλλοιεν
ImperativeSingular συνεκβάλλε συνεκβαλλέτω
Dual συνεκβάλλετον συνεκβαλλέτων
Plural συνεκβάλλετε συνεκβαλλόντων, συνεκβαλλέτωσαν
Infinitive συνεκβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκβαλλων συνεκβαλλοντος συνεκβαλλουσα συνεκβαλλουσης συνεκβαλλον συνεκβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκβάλλομαι συνεκβάλλει, συνεκβάλλῃ συνεκβάλλεται
Dual συνεκβάλλεσθον συνεκβάλλεσθον
Plural συνεκβαλλόμεθα συνεκβάλλεσθε συνεκβάλλονται
SubjunctiveSingular συνεκβάλλωμαι συνεκβάλλῃ συνεκβάλληται
Dual συνεκβάλλησθον συνεκβάλλησθον
Plural συνεκβαλλώμεθα συνεκβάλλησθε συνεκβάλλωνται
OptativeSingular συνεκβαλλοίμην συνεκβάλλοιο συνεκβάλλοιτο
Dual συνεκβάλλοισθον συνεκβαλλοίσθην
Plural συνεκβαλλοίμεθα συνεκβάλλοισθε συνεκβάλλοιντο
ImperativeSingular συνεκβάλλου συνεκβαλλέσθω
Dual συνεκβάλλεσθον συνεκβαλλέσθων
Plural συνεκβάλλεσθε συνεκβαλλέσθων, συνεκβαλλέσθωσαν
Infinitive συνεκβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκβαλλομενος συνεκβαλλομενου συνεκβαλλομενη συνεκβαλλομενης συνεκβαλλομενον συνεκβαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκβαλῶ συνεκβαλεῖς συνεκβαλεῖ
Dual συνεκβαλεῖτον συνεκβαλεῖτον
Plural συνεκβαλοῦμεν συνεκβαλεῖτε συνεκβαλοῦσιν*
OptativeSingular συνεκβαλοῖμι συνεκβαλοῖς συνεκβαλοῖ
Dual συνεκβαλοῖτον συνεκβαλοίτην
Plural συνεκβαλοῖμεν συνεκβαλοῖτε συνεκβαλοῖεν
Infinitive συνεκβαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκβαλων συνεκβαλουντος συνεκβαλουσα συνεκβαλουσης συνεκβαλουν συνεκβαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκβαλοῦμαι συνεκβαλεῖ, συνεκβαλῇ συνεκβαλεῖται
Dual συνεκβαλεῖσθον συνεκβαλεῖσθον
Plural συνεκβαλούμεθα συνεκβαλεῖσθε συνεκβαλοῦνται
OptativeSingular συνεκβαλοίμην συνεκβαλοῖο συνεκβαλοῖτο
Dual συνεκβαλοῖσθον συνεκβαλοίσθην
Plural συνεκβαλοίμεθα συνεκβαλοῖσθε συνεκβαλοῖντο
Infinitive συνεκβαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκβαλουμενος συνεκβαλουμενου συνεκβαλουμενη συνεκβαλουμενης συνεκβαλουμενον συνεκβαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to cast out along with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION