συμπότης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
συμπότης
συμπότου
Structure:
συμποτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- fellow-drinker, boon-companion
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τίσ δ’ ἂν μᾶλλον εὐφράναι τοὺσ συμπότασ; (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 51:12)
- ἀλλ̓ ἡμεῖσ τούτων αἴτιοι καὶ πέρα τοῦ μετρίου φιλάνθρωποι, οἵ γε καὶ συμπότασ αὐτοὺσ ἐποιησάμεθα. (Lucian, Dialogi deorum, 5:1)
- ἐν τῷδε πρὸσ τοὺσ συμπότασ θωρήξομαι. (Aristophanes, Acharnians, Episode 1:44)
- ἐστὶν δ’ ὃ λέγει τοιοῦτον ἕνα βούλεσθαι ἀριθμὸν εὑρεῖν, ᾧ ἑώσ τοῦ τελευταίου εἰσελθόντοσ ἐξ ἴσου πάντεσ ἕξουσιν ἤτοι μῆλα ἢ στεφάνουσ, φημὶ οὖν τὸν τῶν ἑξήκοντα ἀριθμὸν εἰσ ἓξ συμπότασ δύνασθαι τὴν ἰσότητα πληροῦν, οἶδα γὰρ ὅτι κατ’ ἀρχὰσ ἐλέγομεν μὴ συνδειπνεῖν τῶν πέντε γε πλείουσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 103)
- ὅταν δὲ βασιλεὺσ πότον ποιῆται ̔ ποιεῖ δὲ πολλάκισ ̓, συμπόται αὐτῷ εἰσιν ὡσ μάλιστα δώδεκα, καὶ ὅταν δειπνήσωσιν, ὅ τε βασιλεὺσ αὐτὸσ καθ’ ἑαυτὸν καὶ οἱ σύνδειπνοι, καλεῖ τοὺσ συμπότασ τούτουσ τισ τῶν εὐνούχων, καὶ ὅταν εἰσέλθωσι συμπίνουσιν μετ’ αὐτοῦ, οὐ τὸν αὐτὸν οἶνον κἀκεῖνοι, καὶ οἱ μὲν χαμαὶ καθήμενοι, ὁ δ’ ἐπὶ κλίνησ χρυσόποδοσ κατακείμενοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 26 1:5)
