Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Εἰ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 6:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Εἰ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 6:)

"ἐν οἷσ μὲν ἐγὼ δεινόσ, οὐχ ὁ νῦν καιρόσ· "ἐν οἷσ δ’ ὁ νῦν καιρόσ, οὐκ ἐγὼ δεινόσ. "νὴ τὸν Διόνυσον ἐξώμνυτο τὸν λόγον, εἰ τοιαύτασ ἔμελλε περαίνειν περιόδουσ, αἷσ ἔμελλε Χαρίτων ἀνάστατον γενήσεσθαι συμπόσιον. "οὐχ ὅμοιον δ’ οἶμαι ῥητορικὸν ἐξαιρεῖν συμποσίου λόγον καὶ φιλόσοφον· "ἀλλ’ ἕτερόν ἐστι τὸ φιλοσοφίασ, ἣν τέχνην περὶ βίον οὖσαν οὔτε τινὸσ παιδιᾶσ οὔτε τινὸσ ἡδονῆσ διαγωγὴν ἐχούσησ ἀποστατεῖν εἰκὸσ ἀλλὰ πᾶσι παρεῖναι τὸ μέτρον καὶ τὸν καιρὸν ἐπιφέρουσαν· "ἢ μηδὲ σωφροσύνην μηδὲ δικαιοσύνην οἰώμεθα δεῖν εἰσ τοὺσ πότουσ δέχεσθαι, κατειρωνευόμενοι τὸ σεμνὸν αὐτῶν. εἰ μὲν οὖν, ὥσπερ οἱ τὸν Ὀρέστην ἑστιῶντεσ, ἐν Θεσμοθετείῳ σιωπῇ τρώγειν καὶ πίνειν ἐμέλλομεν, ἦν τι τοῦτο τῆσ ἀμαθίασ οὐκ ἀτυχὲσ παραμύθιον· "εἰ δὲ πάντων μὲν ὁ Διόνυσοσ Λύσιόσ ἐστι καὶ Λυαῖοσ, μάλιστα δὲ τῆσ γλώττησ ἀφαιρεῖται τὰ χαλινὰ καὶ πλείστην ἐλευθερίαν τῇ φωνῇ δίδωσιν, ἀβέλτερον οἶμαι καὶ ἀνόητον ἐν λόγοισ πλεονάζοντα καιρὸν ἀποστερεῖν τῶν ἀρίστων λόγων, καὶ ζητεῖν μὲν ἐν ταῖσ διατριβαῖσ περὶ συμποτικῶν καθηκόντων καὶ τίσ ἀρετὴ συμπότου καὶ πῶσ οἴνῳ χρηστέον, ἐξ αὐτῶν δὲ τῶν συμποσίων ἀναιρεῖν φιλοσοφίαν ὡσ ἔργῳ βεβαιοῦν ἃ διδάσκει λόγῳ μὴ δυναμένην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION