Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν ὅτι γε ἰχθύων πάντη πλήρησ, καὶ τούτων τιθασῶν τε καὶ συσσίτων τοῖσ σκηνοῦσιν ἐπὶ ταῖσ ὄχθαισ, καὶ οὐκ ἐπὶ τοῦ ξηροῦ, ἀλλ’ ὑπὸ τοῦ αὐλοῦ ἐν χώρᾳ ὀρχουμένων καὶ παροινίᾳ κυβιστώντων εἰσ τοὺσ συμπότασ, ταῦτα μὲν κἂν οἱ παῖδεσ ἐξηγοῖντο καὶ ἰδεῖν πᾶσιν ἔξεστιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 5:4)
ἐν τῷδε πρὸσ τοὺσ συμπότασ θωρήξομαι.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode 1:44)
ἐστὶν δ’ ὃ λέγει τοιοῦτον ἕνα βούλεσθαι ἀριθμὸν εὑρεῖν, ᾧ ἑώσ τοῦ τελευταίου εἰσελθόντοσ ἐξ ἴσου πάντεσ ἕξουσιν ἤτοι μῆλα ἢ στεφάνουσ, φημὶ οὖν τὸν τῶν ἑξήκοντα ἀριθμὸν εἰσ ἓξ συμπότασ δύνασθαι τὴν ἰσότητα πληροῦν, οἶδα γὰρ ὅτι κατ’ ἀρχὰσ ἐλέγομεν μὴ συνδειπνεῖν τῶν πέντε γε πλείουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 103)
ὅταν δὲ βασιλεὺσ πότον ποιῆται ̔ ποιεῖ δὲ πολλάκισ ̓, συμπόται αὐτῷ εἰσιν ὡσ μάλιστα δώδεκα, καὶ ὅταν δειπνήσωσιν, ὅ τε βασιλεὺσ αὐτὸσ καθ’ ἑαυτὸν καὶ οἱ σύνδειπνοι, καλεῖ τοὺσ συμπότασ τούτουσ τισ τῶν εὐνούχων, καὶ ὅταν εἰσέλθωσι συμπίνουσιν μετ’ αὐτοῦ, οὐ τὸν αὐτὸν οἶνον κἀκεῖνοι, καὶ οἱ μὲν χαμαὶ καθήμενοι, ὁ δ’ ἐπὶ κλίνησ χρυσόποδοσ κατακείμενοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 26 1:5)
Πτολεμαῖοσ δ’ ὁ τοῦ Ἀγησάρχου Μεγαλοπολίτησ γένοσ ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν περὶ τὸν Φιλοπάτορα ἱστοριῶν συμπότασ φησὶ τῷ βασιλεῖ συνάγεσθαι ἐξ ἁπάσησ τῆσ πόλεωσ, οὓσ προσαγορεύεσθαι γελοιαστάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 48 2:3)
τὸ μὲν ὄρθριον μέχρι ὅτευ πληθούσησ ἀγορῆσ προθύμωσ ἔπρησσε τὰ προσφερόμενα πρήγματα, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου ἔπινέ τε καὶ κατέσκωπτε τοὺσ συμπότασ καὶ ἦν μάταιόσ τε καὶ παιγνιήμων.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 173 2:2)
τίσ δ’ ἂν μᾶλλον εὐφράναι τοὺσ συμπότασ;
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 51:12)
ἀλλ̓ ἡμεῖσ τούτων αἴτιοι καὶ πέρα τοῦ μετρίου φιλάνθρωποι, οἵ γε καὶ συμπότασ αὐτοὺσ ἐποιησάμεθα.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 5:1)
τῶν πολλῶν κοινωνιῶν συμπότασ καὶ συμπόσια θεῖμεν ἂν μίαν τινὰ συνουσίαν εἶναι;
(플라톤, Laws, book 1 92:2)
μετὰ δεῖπνον ἢ πρὸ δείπνου χρηστέον, ἐσχάτησ ἀκολασίασ εἶναι, πρὸσ ταῦθ’ οἱ μὲν τὸν Ξενοφῶντα παρέλαβον ὡσ ἀπάγοντα τοὺσ συμπότασ μετὰ δεῖπνον οὐχὶ πεζοὺσ ἀλλ’ ἐφ’ ἵππων ἐπὶ συνουσίασ πρὸσ τὰσ γυναῖκασ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ καιροῦ συνουσίασ. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION