뜻

1. to be conceded
2. one must concede

예문

• τὸ δὲ σύντομον τῆς λέξεως μεταδιώκειν καὶ τὸ ἐξεργαστικὸν τῆς πραγματείας παραιτεῖσθαι τῷ τὴν μετάφρασιν ποιουμένῳ συγχωρητέον. (Septuagint, Liber Maccabees II 2:31)

  (70인역 성경, Liber Maccabees II 2:31)

• ἀκόλουθα γὰρ τῇ ἀρχῇ, περὶ ᾗς ἐχρῆν εὐθὺς σκοπεῖν εἴπερ δεκτέα καὶ εἰ συγχωρητέα οὕτως ἔχειν. (Lucian, 152:3)

  (루키아노스, 152:3)

• εἰ μὲν οὖν τὸ ἐν τῇ εἱμαρμένῃ πάντα περιέχεσθαι δηλοῖ, συγχωρητέον εἶναι ἀληθές: (Plutarch, De fato, section 5 2:1)

  (플루타르코스, De fato, section 5 2:1)

• ἡμῖν δ οὐχὶ συγχωρητέα. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 3:18)

  (소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 3:18)

• νόσον μὲν δὴ ψυχῆς ἄνοιαν συγχωρητέον, δύο δ ἀνοίας γένη, τὸ μὲν μανίαν, τὸ δὲ ἀμαθίαν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 452:2)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 452:2)

유사 형태

• συγχωρητέον (23)
• συγχωρητέα? (3)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.