Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στάσιμος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στάσιμος στάσιμον

Structure: στασιμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sta/sis

Sense

  1. standing, stationary;, stagnant
  2. stable, steadfast, steady, firm, steadfast, steady, solid
  3. a regular song of the chorus, had taken its stand

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative στάσιμος στάσιμον
Genitive στασίμου στασίμου
Dative στασίμῳ στασίμῳ
Accusative στάσιμον στάσιμον
Vocative στάσιμε στάσιμον
DualN/A/V στασίμω στασίμω
G/D στασίμοιν στασίμοιν
PluralNominative στάσιμοι στάσιμα
Genitive στασίμων στασίμων
Dative στασίμοις στασίμοις
Accusative στασίμους στάσιμα
Vocative στάσιμοι στάσιμα
Positive Comparative Superlative
Adjective στάσιμος στασίμου στασιμώτερος στασιμωτέρου στασιμώτατος στασιμωτάτου
Adverb στασίμως στασιμώτερον στασιμώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐκοῦν καὶ τὰ προειρημένα τούτου ἐπ’ εὐλαβείᾳ πάντα προείρηται, τὸ τὰσ φύσεισ κοσμίουσ εἶναι καὶ στασίμουσ οἷσ τισ μεταδώσει τῶν λόγων, καὶ μὴ ὡσ νῦν ὁ τυχὼν καὶ οὐδὲν προσήκων ἔρχεται ἐπ’ αὐτό; (Plato, Republic, book 7 508:1)
  • βούλονται δ’ εἶναι τοὺσ ταξιάρχουσ οὐχ οὕτωσ θρασεῖσ καὶ φιλοκινδύνουσ ὡσ ἡγεμονικοὺσ καὶ στασίμουσ καὶ βαθεῖσ μᾶλλον ταῖσ ψυχαῖσ, οὐδ’ ἐξ ἀκεραίου προσπίπτειν ἢ κατάρχεσθαι τῆσ μάχησ, ἐπικρατουμένουσ δὲ καὶ πιεζομένουσ ὑπομένειν καὶ ἀποθνήσκειν ὑπὲρ τῆσ χώρασ. (Polybius, Histories, book 6, chapter 24 9:1)

Synonyms

  1. stable

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION