Sense

1. clever, skillful, cunning, able
2. intelligent, wise, prudent

Examples

• ἀλλὰ σὺ μέν, ὦ γενναῖε, μονονουχὶ θεομαχῶν ὑβρίζεισ εἰσ τὴν ὀρχηστικὴν ὁ Σωκράτησ δέ, σοφώτατοσ ἀνήρ, εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ, οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ καὶ ἐκμαθεῖν αὐτὴν ἠξίου, μέγιστον νέμων ^ εὐρυθμίᾳ καὶ εὐμουσίᾳ καὶ κινήσει ἐμμελεῖ καὶ εὐσχημοσύνῃ τοῦ κινουμένου· (Lucian, De saltatione, (no name) 24:2)
• ", ἔδειξεν ὅστισ ἦν ὁ σοφώτατοσ ἐν τοῖσ τότε ; (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:3)
• ὡσ δίκησ ἐπιούσησ Ποπλικόλᾳ δ’ ὑπῆρχεν οὐ μόνον μὴ κακῶσ πλουτεῖν, ἀλλὰ καὶ καλῶσ ἀναλίσκειν εὖ ποιοῦντι τοὺσ δεομένουσ, ὥστ’ εἰ σοφώτατοσ ἁπάντων ὁ Σόλων, εὐδαιμονέστατοσ ὁ Ποπλικόλασ. (Plutarch, Comparison of Solon and Publicola, chapter 1 5:1)
• "ὁ δὲ σοφώτατοσ τῶν ποιητῶν φησιν ἥμισυ γάρ τε νόου ἀπαμείρεται εὐρύοπα Ζεὺσ ἀνδρῶν οὓσ ἂν δὴ κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:49)
• καὶ μήποτε βοτάνην τινὰ λέγει, περὶ δὲ τοῦ βατράχου συμβουλεύει ὁ σοφώτατοσ Ἀρχέστρατοσ ἐν ταῖσ γνώμαισ τάδε· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 26 2:2)

Similar forms

• σοφὸς (329)
• σοφὸν (252)
• σοφός (133)
• σοφοὶ (122)
• σοφόν (121)
• σοφοῦ (99)
• σοφοὺς (92)
• σοφοῖς (67)
• σοφοί (66)
• σοφούς (34)
• σοφοῖσι (4)
• σοφοῖο (1)
• σόφου (1)
• σοφοῖ (1)
• σοφοῖν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary