헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὴν εἰ μηδετέρωσ γ’ ἂν σοφώτατοσ ἦν ἔτι, μήτε ψευδόμενοσ περὶ αὑτοῦ, εἴπερ ἕν τι τῶν αἰσχρῶν τὸ ψεύδεσθαι, μήτ’ ἀληθῆ λέγων, εἰ τὸ μὴ χρῆσθαι τέχνῃ τῶν ἁπλῶσ αἰσχρῶν ἦν, ἅμα Σωκράτησ τε δι’ ἀμφοτέρων μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ, καὶ ὧν ἔξαρνοσ ἦν καὶ ὧν ὡμολόγει, καὶ διὰ τοῦ Σωκράτουσ ὁ θεὸσ μεμαρτύρηκε περὶ ἀμφοῖν, χρήσασ ἐκεῖνον σοφώτατον εἶναι, ὥστε διπλῆν οὖσαν τὴν τοῦ Σωκράτουσ μαρτυρίαν ἑτέρᾳ κυρίᾳ τῇ παρ’ αὑτοῦ βεβαιοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:15)
καὶ οὐχ ὁ μὲν Ἀλκίνουσ οὕτωσ ὁ τῶν Φαιάκων βασιλεὺσ, ὁ δὲ τῶν Ἑλλήνων σοφώτατοσ οὐχ ὁμοίωσ περὶ τῶν αὐτῶν, ἀλλ’ ἔτι μᾶλλον ἀγασθεὶσ τοῦ Δημοδόκου τῆσ ἐπιδείξεωσ καὶ ὥσπερ ἐπίτηδεσ ζητῶν ὅ τι εἴποι μέγιστον, ὦ Δημόδοκε, φησὶν, ἔξοχα δή σε βροτῶν αἰνίζομ’ ἁπάντων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 22:4)
σὺ δ’ ὁ τῶν Ἑλλήνων σοφώτατοσ οὐδ’ οὕτωσ ἐπαιδεύθησ, ἀλλὰ πάλιν σε χειροῦται Διονύσιοσ, ἐλπίδασ φιλανθρώπουσ ὑποτείνασ, καὶ πάλιν αὖ τῶν τῆσ τυραννίδοσ κακῶν ἐπειρῶ, τὸ τρίτον πλεύσασ ὥσπερ οἱ παλαισταὶ παλαίουσι, δὶσ μὲν πρὸσ τὸν αὐτὸν προσπταίσασ, τρίτον δ’ ὅλωσ πρὸσ τύραννον καὶ τυραννικὴν οἰκίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 120:5)
ὁ Παλαμήδησ σοφώτατοσ ὢν τῶν Ἀχαιῶν ἑάλω τὴν δίκην τῆσ προδοσίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 145:4)
"ὁ δὲ σοφώτατοσ τῶν ποιητῶν φησιν ἥμισυ γάρ τε νόου ἀπαμείρεται εὐρύοπα Ζεὺσ ἀνδρῶν οὓσ ἂν δὴ κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:49)
καὶ μήποτε βοτάνην τινὰ λέγει, περὶ δὲ τοῦ βατράχου συμβουλεύει ὁ σοφώτατοσ Ἀρχέστρατοσ ἐν ταῖσ γνώμαισ τάδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 26 2:2)
λάβραξ ὁ πάντων ἰχθύων σοφώτατοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 86 2:1)
τῶν τε ποταμῶν οἱ μέγιστοι καὶ πολυωφελέστατοι τὴν ἀρχὴν ἐνθένδε ἔχουσιν, ὅ τε Μαρσύασ οὗτοσ, διὰ μέσησ τῆσ πόλεωσ ὑμῶν ῥέων, ὅ τε Ὀργᾶσ, ὅ τε Μαίανδροσ, πολὺ πάντων ποταμῶν θειότατοσ καὶ σοφώτατοσ, ὃσ ἑλίττων μυρίασ καμπὰσ σχεδόν τι τὴν ἀρίστην τῆσ Ἀσίασ ἔπεισιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 17:3)
ὅπερ δὴ ὁ σοφώτατοσ καὶ πρεσβύτατοσ ἄρχων καὶ νομοθέτησ ἅπασι προστάττει θνητοῖσ καὶ ἀθανάτοισ, ὁ τοῦ ξύμπαντοσ ἡγεμὼν οὐρανοῦ καὶ τῆσ ὅλησ δεσπότησ οὐσίασ, αὐτὸσ οὕτωσ ἐξηγούμενοσ καὶ παράδειγμα παρέχων τὴν αὑτοῦ διοίκησιν τῆσ εὐδαίμονοσ καὶ μακαρίασ καταστάσεωσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 57:1)
οὐδὲν δὲ πώποτε εἶπεν ὑπὲρ αὑτοῦ μέγα οὐδὲ προσεποιεῖτο σοφίαν οὐδεμίαν, καίτοι τοῦ Ἀπόλλωνοσ χρήσαντοσ ὡσ εἰή σοφώτατοσ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 12:2)
οἰεί τὸν Ὀρφέα, τὸν τῆσ Μούσησ υἱόν, εἰ ἀληθὴσ ὁ κατ̓ αὐτὸν μῦθοσ, μᾶλλον ἂν χαίρειν τῶν ὀρνίθων καταπετομένων πρὸσ αὐτὸν ᾅδοντα καὶ τῶν θηρίων κηλουμένων ὑπὸ τῆσ φωνῆσ καὶ παρεστηκότων πρᾴωσ καὶ ἀθορύβωσ, ὁπότε ἄρξαιτο μελῳδεῖν, ἔτι δὲ τῶν δένδρων προσιόντων ἅμα τῷ καρπῷ τε καὶ ἄνθει, καὶ τῶν λίθων κινουμένων καὶ ξυνιόντων, ὥστε μεγάλα ἑρ́ματα ἀθροίζεσθαι πλησίον αὐτοῦ, μᾶλλον ἐπὶ τούτοισ γιγνομένοισ ὁρῶντα τέρπεσθαι καὶ μεγαλαυχεῖσθαι, νομίζοντα τῆσ μουσικῆσ ἥκειν ἐπ̓ ἄκρον, ἢ εἴπερ ἡ μήτηρ αὐτὸν ἡ Καλλιόπη κιθαρίζοντα ἐπῄνεσέ τε καὶ εἶπε καταψήσασα ἅμα τὴν κεφαλήν, ὡσ ἱκανῶσ ἔχοι μουσικῆσ καὶ σοφώτατοσ εἰή τὰ τῆσ τέχνησ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 34:2)
τὸν δ’ εἰπεῖν ὡσ οὐκ ἔστι πάντων σοφώτατοσ, συμβουλεύειν δὲ πρὸσ ἕτερον πέμπειν σοφώτερον.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 3 5:2)
" Ταῦτα δὴ καὶ τοιαῦτα λέγων καὶ πράττων πρὸσ τῆσ Πυθίασ ἐμαρτυρήθη, Χαιρεφῶντι ἀνελούσησ ἐκεῖνο δὴ τὸ περιφερόμενον, ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτησ σοφώτατοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 20:6)
νόμοι δὲ αὐτοῖσι ὧδε κατεστᾶσι, ὁ μὲν σοφώτατοσ ὅδε κατὰ γνώμην τὴν ἡμετέρην, τῷ καὶ Ἰλλυριῶν Ἐνετοὺσ πυνθάνομαι χρᾶσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 196 2:2)
ἔστι δὲ ἐπ’ αὐτῇ νῆσοσ ἐπικειμένη τῇ οὔνομα ἐστὶ Κύθηρα, τὴν Χίλων ἀνὴρ παρ’ ἡμῖν σοφώτατοσ γενόμενοσ κέρδοσ μέζον ἂν ἔφη εἶναι Σπαρτιήτῃσι κατὰ τῆσ θαλάσσησ καταδεδυκέναι μᾶλλον ἢ ὑπερέχειν, αἰεί τι προσδοκῶν ἀπ’ αὐτῆσ τοιοῦτο ἔσεσθαι οἱο͂́ν τοι ἐγὼ ἐξηγέομαι, οὔτι τὸν σὸν στόλον προειδώσ, ἀλλὰ πάντα ὁμοίωσ φοβεόμενοσ ἀνδρῶν στόλον.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 235 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION