Ancient Greek-English Dictionary Language

σοφιστής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σοφιστής σοφιστοῦ

Structure: σοφιστ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: sofi/zomai

Sense

  1. A master of one's craft
  2. One who is wise, prudent, a philosopher
  3. teacher, tutor
  4. (slang)(pejorative) One who makes a profit off of false wisdom: cheat, swindler

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καίτοι τί δεῖ καινὴν ἐπὶ σὲ κατηγορίαν ζητεῖν μετὰ τὴν θαυμαστὴν τραγῳδίαν λέγουσαν μισῶ σοφιστήν, ὅστισ οὐχ αὑτῷ σοφόσ; (Lucian, Apologia 13:1)
  • σοῦ μέντοι καὶ θαυμάσαιμ̓ ἂν ἐπιτιμῶντόσ μου τῷ νυνὶ βίῳ, εἴ γε ἐπιτιμῴησ, ὃν πρὸ πολλοῦ ᾔδεισ ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ μεγίστασ μισθοφορὰσ ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχεσ ἡμῖν τοῖσ μεγαλομίσθοισ τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοισ. (Lucian, Apologia 34:3)
  • ἀλλ’ ὅμωσ οἱ μάταιοι καὶ βοῶσι καὶ μεταστειλάμενοί τινα θρήνων σοφιστὴν πολλὰσ συνειλοχότα παλαιὰσ συμφορὰσ τούτῳ συναγωνιστῇ καὶ χορηγῷ τῆσ ἀνοίασ καταχρῶνται, ὅπη ἂν ἐκεῖνοσ ἐξάρχῃ πρὸσ τὸ μέλοσ ἐπαιάζοντεσ. (Lucian, (no name) 18:3)
  • εἰπὲ γοῦν μοι καὶ τόδε, εἰ Βάσσοσ ὁ ὑμέτεροσ ἐκεῖνοσ σοφιστὴσ ἢ Βάταλοσ ὁ αὐλητὴσ ἢ ὁ κίναιδοσ Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτησ, ὃσ τοὺσ θαυμαστοὺσ ὑμῖν νόμουσ συνέγραψεν, ὡσ χρὴ λεαίνεσθαι ^ καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ ποιεῖν ἐκεῖνα, ‐ εἰ τούτων τισ νυνὶ λεοντῆν περιβαλόμενοσ καὶ ῥόπαλον ἔχων βαδίζοι, τί οἰεί φανεῖσθαι ^ τοῖσ ὁρῶσιν; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 23:6)
  • ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντοσ, τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων, ὦ Δημῶναξ,. (Lucian, (no name) 12:4)
  • ὅπερ ὕστερον κατανοήσαντεσ, ἐπίτομόν τινα ταύτην ὁδὸν ἐσ γνῶσιν, Ἱππίασ τε ὁ ἐπιχώριοσ αὐτῶν σοφιστὴσ καὶ Πρόδικοσ ὁ Κεῖοσ καὶ Ἀναξιμένησ ὁ Χῖοσ καὶ Πῶλοσ ὁ Ἀκραγαντῖνοσ καὶ ἄλλοι συχνοὶ λόγουσ ἔλεγον ἀεὶ καὶ αὐτοὶ πρὸσ τὴν πανήγυριν, ἀφ̓ ὧν γνώριμοι ἐν βραχεῖ ἐγίγνοντο. (Lucian, Herodotus 6:1)
  • πόθεν γὰρ ἐν Ἀρκαδίᾳ σοφιστὴσ ἢ φιλόσοφοσ; (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:6)
  • θρασὺσ γὰρ εἶ καὶ σοφιστήσ. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 19:2)
  • τὸ μὲν ὅλον, ὦ Μίκυλλε, σοφιστὴσ ἄνθρωποσ ἦν χρὴ γάρ, οἶμαι, τἀληθῆ λέγειν ἄλλωσ δὲ οὐκ ἀπαίδευτοσ οὐδὲ ἀμελέτητοσ τῶν καλλίστων μαθημάτων· (Lucian, Gallus, (no name) 18:1)

Synonyms

  1. One who is wise

  2. teacher

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION