Ancient Greek Text

  - 문장 내 검색
Ancient Greek Text  - 텍스트  - 텍스트 검색  - 문장 내 검색
Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τήνδε νῦν πόρπασον ἀσφαλῶς, ἵνα μάθῃ σοφιστὴς ὢν Διὸς νωθέστερος.?
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 5:1)
ὥστ εἴ τις ἀκριβολογεῖται περὶ τῶν δικαίων καὶ σοφιστὴς εἶναι μᾶλλον βούλεται ἢ τῇ τῶν πραγμάτων φύσει συγχωρεῖν, οὐκ ἂν φθάνοι διαγράφων πάσας ἀρχάς τε καὶ δυνάμεις ἁπλῶς:
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:1)
καὶ ἦν δὴ ὁ ἰατρὸς Σάτυρος ἐν Περγάμῳ κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον σοφιστὴς, ὡς ἐλέγετο, οὐ τῶν ἀγεννῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 3:6)
καὶ ἅμα συμπαρῄειν ἔξω, καὶ ὡς ἐν τῷ προθύρῳ ἐφάνημεν, σοφιστὴς τῶν ἐφ ἡμῶν καὶ μάλα τῶν ἐπιφανῶν μικρὸν ἀπωτέρω τῶν θυρῶν ἐξ ἀριστερᾶς ἀνατραπεὶς ἔκειτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:21)
ὁ σοφιστὴς, οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθην, ἦρχεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 24:15)
νῦν δὲ τίς οὕτως ἢ λόγος ἐστὶν ἰσχυρὸς ἢ σοφιστὴς ἄκρος ἢ διαρκὴς ὅστις ἂν ἀξίως καταθρηνήσειε τὰ παρόντα, μὴ πολλοστὸν μέρος ὧν οἰέται λέγειν παραλιπὼν, ἀλλ ἑξῆς ἅπαντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:7)
καὶ τοτὲ μέν γέ φησι ταυτόν ἐστιν, ὦ μακάριε, ῥήτωρ καὶ σοφιστὴς, τοτὲ δ αὖ τὴν σοφιστικὴν κρεῖττον εἶναι τῆς ῥητορικῆς καὶ διαφέρειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸς Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:4)
ἀλλ οἶμαι καὶ σοφιστὴς ἐπιεικῶς κοινὸν ἦν ὄνομα καὶ ἡ φιλοσοφία τοῦτ ἠδύνατο, φιλοκαλία τις εἶναι καὶ διατριβὴ περὶ λόγους, καὶ οὐχ ὁ νῦν τρόπος οὗτος, ἀλλὰ παιδεία κοινῶς.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸς Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 196:7)
εἰ δὲ ταῦτα μὲν κοινοῦ τινος κέρδους ἕνεχ εὑρέθη καὶ τοῦ τὰ γιγνόμενα δύνασθαι συντελεῖν, ἀτελείας δὲ οὐδὲν μᾶλλον ταῖς λειτουργίαις ἐχθρὸν - ὅταν δὲ ταύτας λέγω, τὴν πόλιν λέγω, δι ὧν ταύτῃ τὸ σώζεσθαι - τί περιττὰ συλλογίζει καὶ σοφιστὴς ὧν οὐκ ἔξεστι γίγνει, τὴν μὲν πρὸς ἃ μὴ χρὴ παραβάλλων, ἡμᾶς δ ἐντεῦθεν ὡς ἀγαθοῦ τινος ταύτης ἀντέχεσθαι πείθων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸς Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 25:6)
ἔτι οὐδὲ δείκνυσιν οὐθεὶς ὅτι ἀγαθὸν ἡ ὑγίεια, ἂν μὴ σοφιστὴς ᾖ καὶ μὴ ἰατρός οὗτοι γὰρ τοῖς ἀλλοτρίοις λόγοις σοφίζονται, ὥσπερ οὐδ ἄλλην ἀρχὴν οὐδεμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 114:2)
καὶ ὁ νόμος συνθήκη καί, καθάπερ ἔφη Λυκόφρων ὁ σοφιστής, ἐγγυητὴς ἀλλήλοις τῶν δικαίων, ἀλλ οὐχ οἱο῀ς ποιεῖν ἀγαθοὺς καὶ δικαίους τοὺς πολίτας.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 134:1)
πλὴν ἐνταῦθα μὲν ἔσται ὁ μὲν κατὰ τὴν ἐπιστήμην ὁ δὲ κατὰ τὴν προαίρεσιν ῥήτωρ, ἐκεῖ δὲ σοφιστὴς μὲν κατὰ τὴν προαίρεσιν, διαλεκτικὸς δὲ οὐ κατὰ τὴν προαίρεσιν ἀλλὰ κατὰ τὴν δύναμιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 14:5)
ὁ τρεχέδειπνος, φησί, σοφιστής .
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 61)
Ταῦτ εἶπε τὸ Θετταλὸν σόφισμα ἤτοι ὁ ἐκ Θετταλίας σοφιστής:
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 4:2)
ἀναγνωσθείσης δὲ τῆς ἐπιστολῆς Χίοις παρὼν Θεόκριτος ὁ σοφιστὴς νῦν ἐγνωκέναι ἔφη τὸ παρ Ὁμήρῳ εἰρημένον ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.?
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 55 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION