Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τήνδε νῦν πόρπασον ἀσφαλῶσ, ἵνα μάθῃ σοφιστὴσ ὢν Διὸσ νωθέστεροσ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 5:1)
ὥστ’ εἴ τισ ἀκριβολογεῖται περὶ τῶν δικαίων καὶ σοφιστὴσ εἶναι μᾶλλον βούλεται ἢ τῇ τῶν πραγμάτων φύσει συγχωρεῖν, οὐκ ἂν φθάνοι διαγράφων πάσασ ἀρχάσ τε καὶ δυνάμεισ ἁπλῶσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:1)
καὶ ἦν δὴ ὁ ἰατρὸσ Σάτυροσ ἐν Περγάμῳ κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον σοφιστὴσ, ὡσ ἐλέγετο, οὐ τῶν ἀγεννῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 3:6)
καὶ ἅμα συμπαρῄειν ἔξω, καὶ ὡσ ἐν τῷ προθύρῳ ἐφάνημεν, σοφιστὴσ τῶν ἐφ’ ἡμῶν καὶ μάλα τῶν ἐπιφανῶν μικρὸν ἀπωτέρω τῶν θυρῶν ἐξ ἀριστερᾶσ ἀνατραπεὶσ ἔκειτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:21)
ὁ σοφιστὴσ, οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθην, ἦρχεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 24:15)
νῦν δὲ τίσ οὕτωσ ἢ λόγοσ ἐστὶν ἰσχυρὸσ ἢ σοφιστὴσ ἄκροσ ἢ διαρκὴσ ὅστισ ἂν ἀξίωσ καταθρηνήσειε τὰ παρόντα, μὴ πολλοστὸν μέροσ ὧν οἰέται λέγειν παραλιπὼν, ἀλλ’ ἑξῆσ ἅπαντα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:7)
καὶ τοτὲ μέν γέ φησι ταυτόν ἐστιν, ὦ μακάριε, ῥήτωρ καὶ σοφιστὴσ, τοτὲ δ’ αὖ τὴν σοφιστικὴν κρεῖττον εἶναι τῆσ ῥητορικῆσ καὶ διαφέρειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:4)
ἀλλ’ οἶμαι καὶ σοφιστὴσ ἐπιεικῶσ κοινὸν ἦν ὄνομα καὶ ἡ φιλοσοφία τοῦτ’ ἠδύνατο, φιλοκαλία τισ εἶναι καὶ διατριβὴ περὶ λόγουσ, καὶ οὐχ ὁ νῦν τρόποσ οὗτοσ, ἀλλὰ παιδεία κοινῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 196:7)
εἰ δὲ ταῦτα μὲν κοινοῦ τινοσ κέρδουσ ἕνεχ’ εὑρέθη καὶ τοῦ τὰ γιγνόμενα δύνασθαι συντελεῖν, ἀτελείασ δὲ οὐδὲν μᾶλλον ταῖσ λειτουργίαισ ἐχθρὸν ‐ ὅταν δὲ ταύτασ λέγω, τὴν πόλιν λέγω, δι’ ὧν ταύτῃ τὸ σώζεσθαι ‐ τί περιττὰ συλλογίζει καὶ σοφιστὴσ ὧν οὐκ ἔξεστι γίγνει, τὴν μὲν πρὸσ ἃ μὴ χρὴ παραβάλλων, ἡμᾶσ δ’ ἐντεῦθεν ὡσ ἀγαθοῦ τινοσ ταύτησ ἀντέχεσθαι πείθων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 25:6)
ἔτι οὐδὲ δείκνυσιν οὐθεὶσ ὅτι ἀγαθὸν ἡ ὑγίεια, ἂν μὴ σοφιστὴσ ᾖ καὶ μὴ ἰατρόσ οὗτοι γὰρ τοῖσ ἀλλοτρίοισ λόγοισ σοφίζονται, ὥσπερ οὐδ’ ἄλλην ἀρχὴν οὐδεμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 114:2)
καὶ ὁ νόμοσ συνθήκη καί, καθάπερ ἔφη Λυκόφρων ὁ σοφιστήσ, ἐγγυητὴσ ἀλλήλοισ τῶν δικαίων, ἀλλ’ οὐχ οἱο͂σ ποιεῖν ἀγαθοὺσ καὶ δικαίουσ τοὺσ πολίτασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 134:1)
πλὴν ἐνταῦθα μὲν ἔσται ὁ μὲν κατὰ τὴν ἐπιστήμην ὁ δὲ κατὰ τὴν προαίρεσιν ῥήτωρ, ἐκεῖ δὲ σοφιστὴσ μὲν κατὰ τὴν προαίρεσιν, διαλεκτικὸσ δὲ οὐ κατὰ τὴν προαίρεσιν ἀλλὰ κατὰ τὴν δύναμιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 14:5)
ὁ τρεχέδειπνοσ, φησί, σοφιστήσ .
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 61)
Ταῦτ’ εἶπε τὸ Θετταλὸν σόφισμα ἤτοι ὁ ἐκ Θετταλίασ σοφιστήσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 4:2)
ἀναγνωσθείσησ δὲ τῆσ ἐπιστολῆσ Χίοισ παρὼν Θεόκριτοσ ὁ σοφιστὴσ νῦν ἐγνωκέναι ἔφη τὸ παρ’ Ὁμήρῳ εἰρημένον ἔλλαβε πορφύρεοσ θάνατοσ καὶ μοῖρα κραταιή.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 55 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION