Sense

1. to cry aloud, to speak, say, utter
2. to tell out, declare
3. to be troubled

Examples

• κύριόσ εἰμι θροεῖν ὅδιον κράτοσ αἴσιον ἀνδρῶν. (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, lyric4)
• οὔτοι νεμεσητόν, ἀλύοντα χειμερίῳ λύπᾳ καὶ παρὰ νοῦν θροεῖν. (Sophocles, Philoctetes, choral, epode10)
• κύριόσ εἰμι θροεῖν ὅδιον κράτοσ αἴσιον ἀνδρῶν ἐκτελέων· (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 11)
• τῇ δὲ ὑστεραίᾳ λόγοσ τε πλείων ἦν κατὰ τὴν πόλιν ἰσχυριζόμενοσ ἐπὶ τῇ τελευτῇ τοῦ Τιβερίου, ἐθάρρουν τε οἱ ἄνθρωποι φανερῶσ ἤδη θροεῖν καί τινεσ καὶ θυσίασ ἐπετέλουν, ἐπιστολαί τε ἀφίκοντο παρὰ τοῦ Γαί̈ου, ἡ μὲν πρὸσ τὴν σύγκλητον τοῦ Τιβερίου διασαφοῦσα τὴν τελευτὴν καὶ τὴν αὐτοῦ παράληψιν τῆσ ἡγεμονίασ γενομένην, ἡ δὲ πρὸσ Πείσωνα τὸν φύλακα τῆσ πόλεωσ τοῦτό τε ἀγορεύουσα, καὶ τὸν Ἀγρίππαν ἐκέλευεν ἐκ τοῦ στρατοπέδου μεταστῆσαι εἰσ τὴν οἰκίαν, ἐν ᾗ πρότερον ἢ δεθῆναι δίαιταν εἶχεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 276:1)
• καὶ τάδε μὲν εἰκάζετο βουλήσει τῇ ἀλογίστῳ τῶν θροεῖν προθεμένων καὶ ἐπ’ ἀμφότερα δόξῃ τῶν ἀκουόντων λαμβανόμενα· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 154:1)

Similar forms

• θροεῖς (15)
• θροεῖ (9)
• θροεῖν (5)
• θρόει (4)
• θροηθῇς (1)
• θρόησε (1)
• θροῇς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.