Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδημονέω?

ε-contract Verb; Transliteration: adēmoneō

Principal Part: ἀδημονέω

Structure: ἀδημονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. to be sorely troubled
  2. to feel anguish
  3. to have one’s soul anguished

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδημονῶ ἀδημονεῖς ἀδημονεῖ
Dual ἀδημονεῖτον ἀδημονεῖτον
Plural ἀδημονοῦμεν ἀδημονεῖτε ἀδημονοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular ἀδημονῶ ἀδημονῇς ἀδημονῇ
Dual ἀδημονῆτον ἀδημονῆτον
Plural ἀδημονῶμεν ἀδημονῆτε ἀδημονῶσι(ν)
OptativeSingular ἀδημονοῖμι ἀδημονοῖς ἀδημονοῖ
Dual ἀδημονοῖτον ἀδημονοίτην
Plural ἀδημονοῖμεν ἀδημονοῖτε ἀδημονοῖεν
ImperativeSingular ἀδημόνει ἀδημονείτω
Dual ἀδημονεῖτον ἀδημονείτων
Plural ἀδημονεῖτε ἀδημονούντων, ἀδημονείτωσαν
Infinitive ἀδημονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδημονων ἀδημονουντος ἀδημονουσα ἀδημονουσης ἀδημονουν ἀδημονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδημονοῦμαι ἀδημονεῖ, ἀδημονῇ ἀδημονεῖται
Dual ἀδημονεῖσθον ἀδημονεῖσθον
Plural ἀδημονούμεθα ἀδημονεῖσθε ἀδημονοῦνται
SubjunctiveSingular ἀδημονῶμαι ἀδημονῇ ἀδημονῆται
Dual ἀδημονῆσθον ἀδημονῆσθον
Plural ἀδημονώμεθα ἀδημονῆσθε ἀδημονῶνται
OptativeSingular ἀδημονοίμην ἀδημονοῖο ἀδημονοῖτο
Dual ἀδημονοῖσθον ἀδημονοίσθην
Plural ἀδημονοίμεθα ἀδημονοῖσθε ἀδημονοῖντο
ImperativeSingular ἀδημονοῦ ἀδημονείσθω
Dual ἀδημονεῖσθον ἀδημονείσθων
Plural ἀδημονεῖσθε ἀδημονείσθων, ἀδημονείσθωσαν
Infinitive ἀδημονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδημονουμενος ἀδημονουμενου ἀδημονουμενη ἀδημονουμενης ἀδημονουμενον ἀδημονουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠδημόνουν ἠδημόνεις ἠδημόνει(ν)
Dual ἠδημονεῖτον ἠδημονείτην
Plural ἠδημονοῦμεν ἠδημονεῖτε ἠδημόνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠδημονούμην ἠδημονοῦ ἠδημονεῖτο
Dual ἠδημονεῖσθον ἠδημονείσθην
Plural ἠδημονούμεθα ἠδημονεῖσθε ἠδημονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ ἡμεῖς ὥσπερ μύρμηκες ἢ μέλιτται μυρμηκιᾶς μιᾶς ἢ κυψέλης ἐκπεσόντες ἀδημονοῦμεν καὶ ξενοπαθοῦμεν, οὐκ εἰδότες οὐδὲ μεμαθηκότες οἰκεῖα τὰ πάντα ποιεῖσθαι καὶ νομίζειν ὥσπερ ἐστί. (Plutarch, De exilio, section 6 3:1)
  • ἐκ δὲ ἀμφοτέρων μεμειγμένων ἀδημονεῖ τε τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ πάθους καὶ ἀποροῦσα λυττᾷ, καὶ ἐμμανὴς οὖσα οὔτε νυκτὸς δύναται καθεύδειν οὔτε μεθ ἡμέραν οὗ ἂν ᾖ μένειν, θεῖ δὲ ποθοῦσα ὅπου ἂν οἰήται ὄψεσθαι τὸν ἔχοντα τὸ κάλλος: (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 170:2)
  • καὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ τοὺς δύο υἱοὺς Ζεβεδαίου ἤρξατο λυπεῖσθαι καὶ ἀδημονεῖν. (, chapter 26 41:1)
  • καὶ παραλαμβάνει τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ιἄκωβον καὶ τὸν Ιωἄνην μετ αὐτοῦ, καὶ ἤρξατο ἐκθαμβεῖσθαι καὶ ἀδημονεῖν, καὶ λέγει αὐτοῖς Περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἑώς θανάτου: (, chapter 10 223:1)
  • ἠδημόνει μὲν γὰρ ὁρῶν τὸ παράλογον τῆς γυναικὸς εἰς αὐτὸν μῖσος οὐκ ἀποκεκρυμμένον, ἤχθετο δὲ τῷ πράγματι καὶ τὸν ἔρωτα φέρειν ἀδυνατῶν ταῖς τε ὀργαῖς καὶ ταῖς διαλλαγαῖς οὐκ ἐνέμενεν, ἀεὶ δὲ ἀπὸ θατέρου μεταβαίνων εἰς θάτερον ἐφ ἑκατέρῳ πολλὴν εἶχεν ἀπορίαν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 254:1)

Synonyms

  1. to be sorely troubled

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION