Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

θεωρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θεωρέω θεωρήσω ἐθεώρησα τεθεώρηκα τεθεώρημαι ἐθεωρήθην

Structure: θεωρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: qewro/s

Sense

I am sent (as a θεωρός ‎(theōrós) to consult an oracle
I look at, spectate, observe
(of the mind) I contemplate, consider
(abstract) I speculate, theorize

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θεώρω	θεώρεις	θεώρει
	Dual		θεώρειτον	θεώρειτον
	Plural	θεώρουμεν	θεώρειτε	θεώρουσιν*
Subjunctive	Singular	θεώρω	θεώρῃς	θεώρῃ
	Dual		θεώρητον	θεώρητον
	Plural	θεώρωμεν	θεώρητε	θεώρωσιν*
Optative	Singular	θεώροιμι	θεώροις	θεώροι
	Dual		θεώροιτον	θεωροίτην
	Plural	θεώροιμεν	θεώροιτε	θεώροιεν
Imperative	Singular		θεῶρει	θεωρεῖτω
	Dual		θεώρειτον	θεωρεῖτων
	Plural		θεώρειτε	θεωροῦντων, θεωρεῖτωσαν
Infinitive		θεώρειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρων θεωρουντος	θεωρουσα θεωρουσης	θεωρουν θεωρουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θεώρουμαι	θεώρει, θεώρῃ	θεώρειται
	Dual		θεώρεισθον	θεώρεισθον
	Plural	θεωροῦμεθα	θεώρεισθε	θεώρουνται
Subjunctive	Singular	θεώρωμαι	θεώρῃ	θεώρηται
	Dual		θεώρησθον	θεώρησθον
	Plural	θεωρώμεθα	θεώρησθε	θεώρωνται
Optative	Singular	θεωροίμην	θεώροιο	θεώροιτο
	Dual		θεώροισθον	θεωροίσθην
	Plural	θεωροίμεθα	θεώροισθε	θεώροιντο
Imperative	Singular		θεώρου	θεωρεῖσθω
	Dual		θεώρεισθον	θεωρεῖσθων
	Plural		θεώρεισθε	θεωρεῖσθων, θεωρεῖσθωσαν
Infinitive		θεώρεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρουμενος θεωρουμενου	θεωρουμενη θεωρουμενης	θεωρουμενον θεωρουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θεωρήσω	θεωρήσεις	θεωρήσει
	Dual		θεωρήσετον	θεωρήσετον
	Plural	θεωρήσομεν	θεωρήσετε	θεωρήσουσιν*
Optative	Singular	θεωρήσοιμι	θεωρήσοις	θεωρήσοι
	Dual		θεωρήσοιτον	θεωρησοίτην
	Plural	θεωρήσοιμεν	θεωρήσοιτε	θεωρήσοιεν
Infinitive		θεωρήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρησων θεωρησοντος	θεωρησουσα θεωρησουσης	θεωρησον θεωρησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θεωρήσομαι	θεωρήσει, θεωρήσῃ	θεωρήσεται
	Dual		θεωρήσεσθον	θεωρήσεσθον
	Plural	θεωρησόμεθα	θεωρήσεσθε	θεωρήσονται
Optative	Singular	θεωρησοίμην	θεωρήσοιο	θεωρήσοιτο
	Dual		θεωρήσοισθον	θεωρησοίσθην
	Plural	θεωρησοίμεθα	θεωρήσοισθε	θεωρήσοιντο
Infinitive		θεωρήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρησομενος θεωρησομενου	θεωρησομενη θεωρησομενης	θεωρησομενον θεωρησομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θεωρηθήσομαι	θεωρηθήσῃ	θεωρηθήσεται
	Dual		θεωρηθήσεσθον	θεωρηθήσεσθον
	Plural	θεωρηθησόμεθα	θεωρηθήσεσθε	θεωρηθήσονται
Optative	Singular	θεωρηθησοίμην	θεωρηθήσοιο	θεωρηθήσοιτο
	Dual		θεωρηθήσοισθον	θεωρηθησοίσθην
	Plural	θεωρηθησοίμεθα	θεωρηθήσοισθε	θεωρηθήσοιντο
Infinitive		θεωρηθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρηθησομενος θεωρηθησομενου	θεωρηθησομενη θεωρηθησομενης	θεωρηθησομενον θεωρηθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθεῶρουν	ἐθεῶρεις	ἐθεῶρειν*
	Dual		ἐθεώρειτον	ἐθεωρεῖτην
	Plural	ἐθεώρουμεν	ἐθεώρειτε	ἐθεῶρουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθεωροῦμην	ἐθεώρου	ἐθεώρειτο
	Dual		ἐθεώρεισθον	ἐθεωρεῖσθην
	Plural	ἐθεωροῦμεθα	ἐθεώρεισθε	ἐθεώρουντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθεώρησα	ἐθεώρησας	ἐθεώρησεν*
	Dual		ἐθεωρήσατον	ἐθεωρησάτην
	Plural	ἐθεωρήσαμεν	ἐθεωρήσατε	ἐθεώρησαν
Subjunctive	Singular	θεωρήσω	θεωρήσῃς	θεωρήσῃ
	Dual		θεωρήσητον	θεωρήσητον
	Plural	θεωρήσωμεν	θεωρήσητε	θεωρήσωσιν*
Optative	Singular	θεωρήσαιμι	θεωρήσαις	θεωρήσαι
	Dual		θεωρήσαιτον	θεωρησαίτην
	Plural	θεωρήσαιμεν	θεωρήσαιτε	θεωρήσαιεν
Imperative	Singular		θεώρησον	θεωρησάτω
	Dual		θεωρήσατον	θεωρησάτων
	Plural		θεωρήσατε	θεωρησάντων
Infinitive		θεωρήσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρησᾱς θεωρησαντος	θεωρησᾱσα θεωρησᾱσης	θεωρησαν θεωρησαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθεωρησάμην	ἐθεωρήσω	ἐθεωρήσατο
	Dual		ἐθεωρήσασθον	ἐθεωρησάσθην
	Plural	ἐθεωρησάμεθα	ἐθεωρήσασθε	ἐθεωρήσαντο
Subjunctive	Singular	θεωρήσωμαι	θεωρήσῃ	θεωρήσηται
	Dual		θεωρήσησθον	θεωρήσησθον
	Plural	θεωρησώμεθα	θεωρήσησθε	θεωρήσωνται
Optative	Singular	θεωρησαίμην	θεωρήσαιο	θεωρήσαιτο
	Dual		θεωρήσαισθον	θεωρησαίσθην
	Plural	θεωρησαίμεθα	θεωρήσαισθε	θεωρήσαιντο
Imperative	Singular		θεώρησαι	θεωρησάσθω
	Dual		θεωρήσασθον	θεωρησάσθων
	Plural		θεωρήσασθε	θεωρησάσθων
Infinitive		θεωρήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρησαμενος θεωρησαμενου	θεωρησαμενη θεωρησαμενης	θεωρησαμενον θεωρησαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθεωρήθην	ἐθεωρήθης	ἐθεωρήθη
	Dual		ἐθεωρήθητον	ἐθεωρηθήτην
	Plural	ἐθεωρήθημεν	ἐθεωρήθητε	ἐθεωρήθησαν
Subjunctive	Singular	θεωρήθω	θεωρήθῃς	θεωρήθῃ
	Dual		θεωρήθητον	θεωρήθητον
	Plural	θεωρήθωμεν	θεωρήθητε	θεωρήθωσιν*
Optative	Singular	θεωρηθείην	θεωρηθείης	θεωρηθείη
	Dual		θεωρηθείητον	θεωρηθειήτην
	Plural	θεωρηθείημεν	θεωρηθείητε	θεωρηθείησαν
Imperative	Singular		θεωρήθητι	θεωρηθήτω
	Dual		θεωρήθητον	θεωρηθήτων
	Plural		θεωρήθητε	θεωρηθέντων
Infinitive		θεωρηθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θεωρηθεις θεωρηθεντος	θεωρηθεισα θεωρηθεισης	θεωρηθεν θεωρηθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τεθεώρηκα	τεθεώρηκας	τεθεώρηκεν*
	Dual		τεθεωρήκατον	τεθεωρήκατον
	Plural	τεθεωρήκαμεν	τεθεωρήκατε	τεθεωρήκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	τεθεωρήκω	τεθεωρήκῃς	τεθεωρήκῃ
	Dual		τεθεωρήκητον	τεθεωρήκητον
	Plural	τεθεωρήκωμεν	τεθεωρήκητε	τεθεωρήκωσιν*
Optative	Singular	τεθεωρήκοιμι	τεθεωρήκοις	τεθεωρήκοι
	Dual		τεθεωρήκοιτον	τεθεωρηκοίτην
	Plural	τεθεωρήκοιμεν	τεθεωρήκοιτε	τεθεωρήκοιεν
Imperative	Singular		τεθεώρηκε	τεθεωρηκέτω
	Dual		τεθεωρήκετον	τεθεωρηκέτων
	Plural		τεθεωρήκετε	τεθεωρηκόντων
Infinitive		τεθεωρηκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τεθεωρηκως τεθεωρηκοντος	τεθεωρηκυῑα τεθεωρηκυῑᾱς	τεθεωρηκον τεθεωρηκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τεθεώρημαι	τεθεώρησαι	τεθεώρηται
	Dual		τεθεώρησθον	τεθεώρησθον
	Plural	τεθεωρήμεθα	τεθεώρησθε	τεθεώρηνται
Imperative	Singular		τεθεώρησο	τεθεωρήσθω
	Dual		τεθεώρησθον	τεθεωρήσθων
	Plural		τεθεώρησθε	τεθεωρήσθων
Infinitive		τεθεώρησθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τεθεωρημενος τεθεωρημενου	τεθεωρημενη τεθεωρημενης	τεθεωρημενον τεθεωρημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ γὰρ ἐπιστραφεὶσ οὐ διὰ τὸ θεωρούμενον ἐσώζετο, ἀλλὰ διὰ σὲ τὸν πάντων σωτῆρα. (Septuagint, Liber Sapientiae 16:7)
"καλὸν γὰρ τὸ τῆσ ὀπώρασ καὶ τὸ τῆσ ὡρ́ασ ὄντωσ πρόσωπον ἔν τε καρποῖσι καὶ ἄνθεσι θεωρούμενον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7911)
ἡ πρόθεσισ ἦν μοι καὶ τὸ ἐπάγγελμα τοῦ λόγου, κρατίστῃ λέξει καὶ πρὸσ ἅπασαν ἀνθρώπου φύσιν ἡρμοσμένῃ μετριώτατα Δημοσθένη κεχρημένον ἐπιδεῖξαι, καὶ τοῦτό γε συνάγειν ἐπειρώμην οὐκ ἐξ αὐτῆσ ἐκείνησ μόνησ τὰσ πίστεισ διδούσ ᾔδειν γὰρ ὅτι οὐδὲν αὔταρκέσ ἐστιν ἐφ’ ἑαυτοῦ θεωρούμενον, οἱο͂́ν ἐστιν, ὀφθῆναι καὶ καθαρῶσ, ἀλλ’ ἀντιπαρατιθεὶσ αὐτῇ τὰσ τῶν ἄλλων ῥητόρων τε καὶ φιλοσόφων λέξεισ τὰσ κράτιστα δοκούσασ ἔχειν καὶ τῇ δι’ ἀλλήλων βασάνῳ φανερὰν ποιῶν τὴν ἀμείνω. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 331)
ἐπεὶ καὶ πόλεωσ τύχην ὥσπερ ἀνθρώπου κύριον ἔχειν οἰόνται χρόνον, ἐκ τῆσ πρώτησ γενέσεωσ πρὸσ τὰσ τῶν ἀστέρων ἐποχὰσ θεωρούμενον. (Plutarch, chapter 12 6:2)
ἐπεὶ τό γε θεωρούμενον πᾶν ἢ κατ’ ἐπιβολὴν λαμβανόμενον τῇ διανοίᾳ ἀληθέσ ἐστι. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 62:4)

Synonyms

I am sent
- μαντεύω (I consult an oracle, I seek divinations)
- θειάζω (to consult oracles, to practice divination)
- χρηστηριάζω (to have an oracle given one, consult an oracle, to consult)
I look at
- εἴδομαι ( to look at, observe)
- καθοράω (to look to, observe)
- ἐπιβλέπω (to look well at, observe)
- ἀθρέω (to look, gaze, by observing)
- ἐπιγιγνώσκω (to look upon, witness, observe)
I contemplate
- σκοπέω ( I contemplate, consider)
- δοκέω ( I am considered)
- ἐνθυμέομαι (to consider that)
- καταμανθάνω (to consider)
- κατανοέω (to consider)
- προσκοπέω (to be considered)
- διαλογίζω (I consider)
- ἐπαναθεάομαι (to contemplate again)
- καταθεωρέω (to contemplate from above)

Derived

καταθεωρέω (to contemplate from above)
παραθεωρέω (to examine, beside, compare)
περιθεωρέω (to go round and observe)
συνθεωρέω (to act as, go to a festival together, with)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

θεωρέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I am sent

I look at

I contemplate

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

θεωρέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I am sent

I look at

I contemplate

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어