θαυμαστής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
θαυμαστής
θαυμαστοῦ
Structure:
θαυμαστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀλλ’ ὀλολύξατε φαινομέναισιν ταῖσ ἀρχαίαισιν Ἀθήναισ καὶ θαυμασταῖσ καὶ πολυύμνοισ, ἵν’ ὁ κλεινὸσ Δῆμοσ ἐνοικεῖ. (Aristotle, Choral, anapests12)
- τὰ γὰρ μαχιμώτατα τῶν Ἰταλικῶν ἐθνῶν καὶ πολυανθρωπότατα κατὰ τῆσ Ῥώμησ συνέστησαν καὶ μικρὸν ἐδέησαν συγχέαι τὴν ἡγεμονίαν, οὐ μόνον ὅπλοισ ἐρρωμένα καὶ σώμασιν, ἀλλὰ καὶ τόλμαισ στρατηγῶν καὶ δεινότησι χρησάμενα θαυμασταῖσ καὶ ἀντιπάλοισ. (Plutarch, Caius Marius, chapter 32 3:2)
- ἐν πολλοῖσ ἐρασταῖσ καὶ θαυμασταῖσ τοῦ Κάτωνοσ ἦσαν ἑτέρων ἕτεροι μᾶλλον ἔκδηλοι καὶ διαφανεῖσ, ὧν καὶ Κόϊντοσ Ὁρτήσιοσ, ἀνὴρ ἀξιώματόσ τε λαμπροῦ καὶ τὸν τρόπον ἐπιεικήσ, ἐπιθυμῶν οὖν τῷ Κάτωνι μὴ συνήθησ εἶναι μηδὲ ἑταῖροσ μόνον, ἀλλ’ ἁμῶσ γέ πωσ εἰσ οἰκειότητα καταμίξαι καὶ κοινωνίαν πάντα τὸν οἶκον καὶ τό γένοσ, ἐπεχείρησε συμπείθειν ὅπωσ τήν θυγατέρα Πορκίαν, Βύβλῳ συνοικοῦσαν καὶ πεποιημένην ἐκείνῳ δύο παῖδασ, αὐτῷ πάλιν ὥσπερ εὐγενῆ χώραν ἐντεκνώσασθαι παράσχῃ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 25 2:1)
- ἐτάφη δ’ αὐτοῦ τὸ σῶμα κατὰ τὸν ἀγρὸν τῆσ γυναικὸσ ἐν ταῖσ καλουμέναισ Ἐννέα τύρσεσιν, οὔσαισ τῷ βάρει τῶν ἔργων θαυμασταῖσ. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 37 16:1)