Sense

1. a stumble, trip, false step
2. a failure, misfortune, defeat

Examples

• ἔδοξεν οὖν μοι καλῶσ ἔχειν παραμυθίαν τινὰ ἐμαυτῷ συγγράψαι, ὡσ μὴ πάνυ ἀνιῴμην ἐπὶ τῷ πταίσματι μηδ̓ ἀφόρητον ἡγοίμην, εἰ πρεσβύτησ ἀνὴρ τοσοῦτον ἀπεσφάλην τοῦ καλῶσ ἔχοντοσ ἐπὶ τοσούτων μαρτύρων· (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 2:1)
• καὶ Καρχηδόνιοι τῷ Μασσανάσσου πταίσματι συμπεσόντεσ, ἀσθενεστάτησ ὑπ’ αὐτοῦ τῆσ πόλεωσ γενομένησ, αὐτόν τε Μασσανάσσην ἐδεδοίκεσαν ἐγγὺσ ἔτι ὄντα μετὰ πολλοῦ στρατοῦ, καὶ Ῥωμαίουσ δυσμεναίνοντασ ἀεὶ σφίσι καὶ πρόφασιν θησομένουσ τὰ ἐσ τὸν Μασσανάσσην γενόμενα. (Appian, The Foreign Wars, chapter 11 1:2)
• καὶ τοσῷδε πταίσματι συμπεσὼν ὅμωσ ἀνεκίνησε τὸν πόλεμον εὐμαρῶσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 16 6:18)
• Μάρσοι μὲν δὴ δίκην θηρίων, τῷ πταίσματι προσαγανακτοῦντεσ, αὖθισ ὡπλίζοντο καὶ παρεσκευάζοντο αὐτοῖσ ἐπιέναι, προεπιχειρεῖν μὴ θαρροῦσι μηδὲ ἄρχειν μάχησ· (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 6 3:4)
• ἔστι γὰρ τὸ ἔθνοσ πολεμικώτατον, καὶ φασι κατ’ αὐτοῦ θρίαμβον ἐπὶ τῷδε τῷ πταίσματι γενέσθαι μόνῳ, λεγόμενον πρότερον οὔτε κατὰ Μάρσων οὔτε ἄνευ Μάρσων γενέσθαι θρίαμβον. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 6 3:5)

Similar forms

• πταῖσμα (60)
• πταίσματος (15)
• πταίσματι (9)
• πταίσαντες (8)
• πταίσματα (8)
• πταισμάτων (7)
• πταίσας (7)
• πταίσωσι (6)
• πταῖσαι (6)
• πταίσμασιν (5)
• πταίσαντος (5)
• πταίσαντας (5)
• πταίσμασι (4)
• πταίσωσιν (4)
• πταίσαντα (4)
• πταίσῃ (4)
• πταίσειαν (3)
• πταίσασι (3)
• πταίσῃς (3)
• πταισάντων (3)
• πταίσει (2)
• πταίσασιν (2)
• πταῖσαν (1)
• πταίσητέ (1)
• πταίσεις (1)
• πταίσωμέν (1)
• πταίσματός (1)
• πταίσαντί (1)
• πταίσειε (1)
• πταισθέντα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.