πρόσρημα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πρόσρημα
πρόσρηματος
Structure:
προσρηματ
(Stem)
Sense
- an address, salutation
- that by which one is addressed, a name, designation
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ γὰρ τοῦτο οὕτω μοι δοκεῖ τὸ γράμμα ἀνακεῖσθαι, ὡσ δὴ πρόσρησισ οὖσα τοῦ θεοῦ τῶν εἰσιόντων ἀντὶ τοῦ χαῖρε, ὡσ τούτου μὲν οὐκ ὀρθοῦ ὄντοσ τοῦ προσρήματοσ, τοῦ χαίρειν, οὐδὲ δεῖν τοῦτο παρακελεύεσθαι ἀλλήλοισ ἀλλὰ σωφρονεῖν. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 240:1)
- περὶ δ’ αὖ μέθασ τυραννεύσασα, τὸν κεκτημένον ταύτῃ ἄγουσα, δῆλον οὗ τεύξεται προσρήματοσ· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 75:1)
- διὰ ταῦτα μὴν καὶ τὸν μῦθον παρεθέμεθα, ἵνα ἐνδείξαιτο περὶ τῆσ ἀγελαιοτροφίασ μὴ μόνον ὡσ πάντεσ αὐτῆσ ἀμφισβητοῦσι τῷ ζητουμένῳ τὰ νῦν, ἀλλὰ κἀκεῖνον αὐτὸν ἐναργέστερον ἴδοιμεν, ὃν προσήκει μόνον κατὰ τὸ παράδειγμα ποιμένων τε καὶ βουκόλων τῆσ ἀνθρωπίνησ ἐπιμέλειαν ἔχοντα τροφῆσ τούτου μόνον ἀξιωθῆναι τοῦ προσρήματοσ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 110:1)
- δῆλον ὅτι λεχθέντοσ οὕτω τοῦ τῆσ ἀγελαιοκομικῆσ ὀνόματοσ οὐκ ἄν ποτε ἐγένεθ’ ἡμῖν τό τινασ ἀμφισβητεῖν ὡσ οὐδ’ ἐπιμέλεια τὸ παράπαν ἐστίν, ὥσπερ τότε δικαίωσ ἠμφεσβητήθη μηδεμίαν εἶναι τέχνην ἐν ἡμῖν ἀξίαν τούτου τοῦ θρεπτικοῦ προσρήματοσ, εἰ δ’ οὖν τισ εἰή, πολλοῖσ πρότερον αὐτῆσ καὶ μᾶλλον προσήκειν ἤ τινι τῶν βασιλέων. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 115:6)
- ἀλλ’ εἰσὶ τόποι δήπουθεν ἐπώνυμοι τοῦ προσρήματοσ, οὗ δεῖ φιλοσοφεῖν, καὶ οὐδ’ ἐν τούτοισ τοῦτον, οἶμαι, τὸν τρόπον χλευάζοντα καὶ κακῶσ ἀνέδην ἀγορεύοντα, ἀλλ’ ὡσ χρὴ τοὺσ ἐλευθέρουσ παιδεύοντα καὶ προδιδάσκοντα πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὴν ἀσχημοσύνην φυλάττεσθαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 6:6)
Synonyms
-
an address
-
that by which one is addressed
