Ancient Greek-English Dictionary Language

προαιρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προαιρέω προαιρήσω προεῖλον προῄρηκα

Structure: προ (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring forth, produce from one's stores
  2. to take away first
  3. to take away first for oneself, remove out of one's way
  4. to choose before or sooner than, prefer
  5. to prefer, to purpose or propose

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαίρω προαίρεις προαίρει
Dual προαίρειτον προαίρειτον
Plural προαίρουμεν προαίρειτε προαίρουσιν*
SubjunctiveSingular προαίρω προαίρῃς προαίρῃ
Dual προαίρητον προαίρητον
Plural προαίρωμεν προαίρητε προαίρωσιν*
OptativeSingular προαίροιμι προαίροις προαίροι
Dual προαίροιτον προαιροίτην
Plural προαίροιμεν προαίροιτε προαίροιεν
ImperativeSingular προαῖρει προαιρεῖτω
Dual προαίρειτον προαιρεῖτων
Plural προαίρειτε προαιροῦντων, προαιρεῖτωσαν
Infinitive προαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρων προαιρουντος προαιρουσα προαιρουσης προαιρουν προαιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαίρουμαι προαίρει, προαίρῃ προαίρειται
Dual προαίρεισθον προαίρεισθον
Plural προαιροῦμεθα προαίρεισθε προαίρουνται
SubjunctiveSingular προαίρωμαι προαίρῃ προαίρηται
Dual προαίρησθον προαίρησθον
Plural προαιρώμεθα προαίρησθε προαίρωνται
OptativeSingular προαιροίμην προαίροιο προαίροιτο
Dual προαίροισθον προαιροίσθην
Plural προαιροίμεθα προαίροισθε προαίροιντο
ImperativeSingular προαίρου προαιρεῖσθω
Dual προαίρεισθον προαιρεῖσθων
Plural προαίρεισθε προαιρεῖσθων, προαιρεῖσθωσαν
Infinitive προαίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρουμενος προαιρουμενου προαιρουμενη προαιρουμενης προαιρουμενον προαιρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαιρήσω προαιρήσεις προαιρήσει
Dual προαιρήσετον προαιρήσετον
Plural προαιρήσομεν προαιρήσετε προαιρήσουσιν*
OptativeSingular προαιρήσοιμι προαιρήσοις προαιρήσοι
Dual προαιρήσοιτον προαιρησοίτην
Plural προαιρήσοιμεν προαιρήσοιτε προαιρήσοιεν
Infinitive προαιρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρησων προαιρησοντος προαιρησουσα προαιρησουσης προαιρησον προαιρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαιρήσομαι προαιρήσει, προαιρήσῃ προαιρήσεται
Dual προαιρήσεσθον προαιρήσεσθον
Plural προαιρησόμεθα προαιρήσεσθε προαιρήσονται
OptativeSingular προαιρησοίμην προαιρήσοιο προαιρήσοιτο
Dual προαιρήσοισθον προαιρησοίσθην
Plural προαιρησοίμεθα προαιρήσοισθε προαιρήσοιντο
Infinitive προαιρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαιρησομενος προαιρησομενου προαιρησομενη προαιρησομενης προαιρησομενον προαιρησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἅμα τε οὖν ἐπιτήδειοσ ἐδόκει ἡμέρα τέχνησ ἐνάρχεσθαι, κἀγὼ παρεδεδόμην τῷ θείῳ μὰ τὸν Δί’ οὐ σφόδρα τῷ πράγματι ἀχθόμενοσ, ἀλλά μοι καὶ παιδιάν τινα οὐκ ἀτερπῆ ἐδόκει ἔχειν καὶ πρὸσ τοὺσ ἡλικιώτασ ἐπίδειξιν, εἰ φαινοίμην θεοὺσ τε γλύφων καὶ ἀγαλμάτια μικρά τινα κατασκευάζων ἐμαυτῷ τε κἀκείνοισ οἷσ προῃρούμην. (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 3:1)
  • μήτε δὲ χρόνον ἔχων, ὡσ προῃρούμην, γενέσθαι πρὸσ οἷσ ἐβούλου μήτε ὑπομένων κεναῖσ παντάπασι τὸν ἄνδρα χερσὶν ὀφθῆναί σοι παρ’ ἡμῶν ἀφιγμένον, ἀνελεξάμην περὶ εὐθυμίασ ἐκ τῶν ὑπομνημάτων ὧν ἐμαυτῷ πεποιημένοσ ἐτύγχανον ἡγούμενοσ καὶ σὲ τὸν λόγον τοῦτον οὐκ ἀκροάσεωσ ἕνεκα θηρωμένησ καλλιγραφίαν ἀλλὰ χρείασ βοηθητικῆσ ἐπιζητεῖν, καὶ συνηδόμενοσ ὅτι καὶ φιλίασ ἔχων ἡγεμονικὰσ καὶ δόξαν οὐδενὸσ ἐλάττονα τῶν ἐν ἀγορᾷ λεγόντων τὸ τοῦ τραγικοῦ Μέροποσ οὐ πέπονθασ, οὐδ’ ὡσ ἐκεῖνον εὐδαιμονίζων ὄχλοσ ἐξέπληξε σε τῶν φυσικῶν παθῶν ἀλλὰ πολλάκισ ἀκηκοὼσ μνημονεύεισ ὡσ οὔτε ποδάγρασ ἀπαλλάττει κάλτιοσ οὔτε δακτύλιοσ πολυτελὴσ παρωνυχίασ οὔτε διάδημα κεφαλαλγίασ. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 1 1:1)
  • τούτων δ’ οὐδέτερον προῃρούμην. (Demosthenes, Speeches 31-40, 13:3)
  • τὴν μὲν ἐπιβουλὴν τῶν δέκα ὁρᾶτε, ὦ πατέρεσ, οἳ κατ’ ἀρχάσ τ’ οὐκ ἐπέτρεψάν μοι λέγειν ὅσα προῃρούμην πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ νῦν ἐν τοῖσ ὑστάτοισ ἀποδεδώκασι λόγον ἐνθυμηθέντεσ, ὅπερ εἰκόσ, ὅτι τῇ τε Κλαυδίου γνώμῃ προσθέμενοσ οὐδὲν ὠφελήσω τὸ κοινὸν ὀλίγων αὐτῇ συνειρηκότων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 19 2:1)
  • καὶ μὴν καὶ κατ’ αὐτὸ τοῦτ’ ἄξιόσ εἰμ’ ἐπαίνου τυχεῖν, ὅτι πάντα τὰ τοιαῦτα προῃρούμην πολιτεύματα, ἀφ’ ὧν ἅμα δόξαι καὶ τιμαὶ καὶ δυνάμεισ συνέβαινον τῇ πόλει· (Demosthenes, Speeches 11-20, 155:6)

Synonyms

  1. to bring forth

  2. to take away first

  3. to take away first for oneself

  4. to choose before or sooner than

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION