Sense

1. to make soft, mild or gentle, to soften, soothe, calm, to soothe, to become soft or gentle, grow milder, to abate
2. to tame

Examples

• ὅθεν ἐοίκεν καὶ Ὅμηροσ διατηρῶν τὴν ἀρχαίαν τῶν Ἑλλήνων κατάστασιν λέγειν, φόρμιγγόσ θ’, ἣν δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην, ὡσ καὶ τοῖσ εὐωχουμένοισ χρησίμησ οὔσησ τῆσ τέχνησ, ἦν δ’ ὡσ ἐοίκε τοῦτο νενομισμένον, πρῶτον μὲν ὅπωσ ἕκαστοσ τῶν εἰσ μέθην καὶ πλήρωσιν ὡρμημένων ἰατρὸν λαμβάνῃ τῆσ ὕβρεωσ καὶ τῆσ ἀκοσμίασ τὴν μουσικήν, εἶθ’ ὅτι τὴν αὐθάδειαν πραύνει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 24 1:1)
• εἰ δὲ κἀνταῦθα δόξει τι δεῖν ἀποδείξεωσ, ὅντινα βούλεται τῶν λόγων αὐτοῦ προχειρισάμενοσ καὶ ἀφ οὗ βούλεται μέρουσ ἀρξάμενοσ καταβαινέτω τε καὶ σκοπείτω τῶν λεγομένων ἕκαστον, εἰ τὰ μὲν ἀναβεβλημένασ ἔχει τὰσ ἁρμονίασ καὶ διεστώσασ, τὰ δὲ προσκολλώσασ καὶ συμπεπυκνωμένασ, καὶ τὰ μὲν ἀποτραχύνει τε καὶ πικραίνει τὴν ἀκοήν, τὰ δὲ πραΰνει καὶ λεαίνει, καὶ τὰ μὲν εἰσ πάθοσ ἐκτρέπει τοὺσ ἀκούοντασ, τὰ δ’ εἰσ ἦθοσ ὑπάγεται, τὰ δ’ ἄλλασ τινὰσ ἐργάζεται καὶ πολλὰσ διαφορὰσ παρ’ αὐτὴν τὴν σύνθεσιν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 432)
• ἡ δὲ μουσικὴ τῇ περὶ αὑτὴν τάξει τε καὶ συμμετρίᾳ εἰσ τὴν ἐναντίαν κατάστασιν ἄγει τε καὶ πραΰνει. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 43 6:1)
• τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, ὕβριν ἀμαυροῖ, αὐαίνει δ’ ἄτησ ἄνθεα φυόμενα, εὐθύνει δὲ δίκασ σκολιὰσ ὑπερήφανά τ’ ἔργα πραΰνει, παύει δ’ ἔργα διχοστασίησ, παύει δ’ ἀργαλέησ ἔριδοσ χόλον, ἔστι δ’ ὑπ’ αὐτῆσ πάντα κατ’ ἀνθρώπουσ ἄρτια καὶ πινυτά. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 34)
• καὶ ὁ μὲν ἡνίοχοσ παραλαβὼν λακτίζοντασ τοὺσ ἵππουσ πραύ̈νει καὶ τιθασεύει καὶ τελευτῶν ἐπ’ αὐτῶν ἀσφαλῶσ καὶ κατὰ πολλὴν ῥᾳστώνην εἶσιν ὅποι βούλεται· (Aristides, Aelius, Orationes, 83:4)

Similar forms

• πραΰνειν (9)
• πραύ̈νειν (8)
• πραΰνων (4)
• πραΰτητος (3)
• πραῦ̈ναι (3)
• πραύ̈νοντα (3)
• πραὺ̈ς (3)
• πραῧναι (3)
• πραΰνει (3)
• πραΰτητα (3)
• πραύ̈νας (2)
• πραύ̈τερον (2)
• πραύ̈νουσι (2)
• πραΰτητι (2)
• πραΰνεται (2)
• πραΰνωσι (2)
• πραὺ̈ν (1)
• πραύ̈νει (1)
• πραΰνομεν (1)
• πραϋνθῇ (1)
• Πραύσους (1)
• πραϋλόγῳ (1)
• πραύνεται (1)
• πραΰνουσα (1)
• πραΰς (1)
• πραΰτης (1)
• πραΰ (1)
• πραῦναι (1)
• πραύνειν (1)
• πραύνοντα (1)
• πραύ̈μητίν (1)
• πραύνει (1)
• πραύνομαι (1)
• Πραῦσον (1)
• πρᾳὺ (1)
• πραυνεῖν (1)
• πραϋτέρως (1)
• πράυνον (1)
• πράϋνσις (1)
• πρᾳύ̈τερον (1)
• Πραΰλους (1)
• πραΰνουσι (1)
• πραῢς (1)
• πραὺ̈ (1)
• πραϋναι (1)
• πραΰνοντα (1)
• πραύτερος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.