Sense

1. to tame, domesticate
2. to reclaim, cultivate

Examples

• μετὰ βραχὺ δὲ καὶ αἱ τῶν Μακεδόνων ἐπιδορατίδεσ ἥπτοντ’ ἤδη τῆσ Ἀττικῆσ, καὶ γειτνιώσησ τῆσ συμφορᾶσ καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ κατεπτηχυίασ, ἔδει καταψᾶν καὶ τιθασεύειν τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέωσ ἠρεθισμένην κατὰ τοῦ δήμου. (Demades, On the Twelve Years, 20:1)
• βόσκειν καὶ τιθασεύειν παρέχων τὸ γῆρασ, ἐδόκει καταφαρμακεύεσθαι φίλτροισ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ γοητεύμασιν, ἄχρι οὗ Μάρκοσ ὁ ἀδελφὸσ ἀπελάσασ τὸν ἄνθρωπον αὐτὸσ ᾠκονόμει καὶ ἐπαιδαγώγει τὸν λοιπὸν αὐτοῦ βίον, οὐ πολὺν γενόμενον. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 16 5:1)
• ἀλλ’ ἡμεῖσ ἀγριαίνοντα τιθασεύομεν ζῷα καὶ πραΰνομεν, λυκιδεῖσ καὶ σκύμνουσ λεόντων ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ περιφέροντεσ, εἶτα τέκνα καὶ φίλουσ καὶ συνήθεισ ἐκβάλλομεν ὑπ’ ὀργῆσ οἰκέταισ δὲ καὶ πολίταισ τὸν θυμὸν ὥσπερ θηρίον ἐφίεμεν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 14 3:3)
• εὐημερήσαντοσ δὲ τοῦ Καλλιστράτου καί θαυμασθέντοσ ὑπερφυῶσ, ἐκείνου μὲν ἐζήλωσε τὴν δόξαν, ὁρῶν προπεμπόμενον ὑπὸ τῶν πολλῶν καί μακαριζόμενον, τοῦ δὲ λόγου μᾶλλον ἐθαύμασε καί κατενόησε τὴν ἰσχὺν ὡσ πάντα χειροῦσθαι καί τιθασεύειν πεφυκότοσ. (Plutarch, Demosthenes, chapter 5 3:1)
• τὰ ὠφέλιμα τοῖσ βλαβεροῖσ τοῦ πάθουσ, ἀλλ’ ᾗπερ ὁ φυτάλμιοσ θεὸσ καὶ ἡμερίδησ, τὸ ἄγριον κολοῦσαι καὶ ἀφελεῖν τὴν ἀμετρίαν, εἶτα τιθασεύειν καὶ περιίστασθαι τὸ χρήσιμον. (Plutarch, De virtute morali, section 12 4:1)

Similar forms

• τιθασεύειν (6)
• τιθασεύων (4)
• τιθασεύουσι (2)
• τιθασεύσεως (2)
• τιθασεῦσαι (2)
• τιθασεύσεις (1)
• τιθασεύει (1)
• τιθασευτήν (1)
• τιθασεύσας (1)
• τιθασεύομεν (1)
• τιθασείαις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.