Sense

1. to tame, domesticate
2. to reclaim, cultivate

Examples

• μετὰ βραχὺ δὲ καὶ αἱ τῶν Μακεδόνων ἐπιδορατίδες ἥπτοντ ἤδη τῆς Ἀττικῆς, καὶ γειτνιώσης τῆς συμφορᾶς καὶ τῆς Ἑλλάδος κατεπτηχυίας, ἔδει καταψᾶν καὶ τιθασεύειν τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέως ἠρεθισμένην κατὰ τοῦ δήμου. (Demades, On the Twelve Years, 20:1)
• βόσκειν καὶ τιθασεύειν παρέχων τὸ γῆρας, ἐδόκει καταφαρμακεύεσθαι φίλτροις ὑπ αὐτοῦ καὶ γοητεύμασιν, ἄχρι οὗ Μάρκος ὁ ἀδελφὸς ἀπελάσας τὸν ἄνθρωπον αὐτὸς ᾠκονόμει καὶ ἐπαιδαγώγει τὸν λοιπὸν αὐτοῦ βίον, οὐ πολὺν γενόμενον. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 16 5:1)
• ἀλλ ἡμεῖς ἀγριαίνοντα τιθασεύομεν ζῷα καὶ πραϋ´νομεν, λυκιδεῖς καὶ σκύμνους λεόντων ἐν ταῖς ἀγκάλαις περιφέροντες, εἶτα τέκνα καὶ φίλους καὶ συνήθεις ἐκβάλλομεν ὑπ ὀργῆς οἰκέταις δὲ καὶ πολίταις τὸν θυμὸν ὥσπερ θηρίον ἐφίεμεν: (Plutarch, De cohibenda ira, section 14 3:3)
• εὐημερήσαντος δὲ τοῦ Καλλιστράτου καί θαυμασθέντος ὑπερφυῶς, ἐκείνου μὲν ἐζήλωσε τὴν δόξαν, ὁρῶν προπεμπόμενον ὑπὸ τῶν πολλῶν καί μακαριζόμενον, τοῦ δὲ λόγου μᾶλλον ἐθαύμασε καί κατενόησε τὴν ἰσχὺν ὡς πάντα χειροῦσθαι καί τιθασεύειν πεφυκότος. (Plutarch, Demosthenes, chapter 5 3:1)
• τὰ ὠφέλιμα τοῖς βλαβεροῖς τοῦ πάθους, ἀλλ ᾗπερ ὁ φυτάλμιος θεὸς καὶ ἡμερίδης, τὸ ἄγριον κολοῦσαι καὶ ἀφελεῖν τὴν ἀμετρίαν, εἶτα τιθασεύειν καὶ περιίστασθαι τὸ χρήσιμον. (Plutarch, De virtute morali, section 12 4:1)

Similar forms

• τιθασεύειν (6)
• τιθασεύων (4)
• τιθασεύσεως (2)
• τιθασεῦσαι (2)
• τιθασεύουσι (2)
• τιθασεύομεν (1)
• τιθασείαις (1)
• τιθασεύσεις (1)
• τιθασεύει (1)
• τιθασευτήν (1)
• τιθασεύσας? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.