Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 16 7:

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 7:)

Τῷ δὲ αὐτῷ μὲν ἔγνωστο τὰ ἀπ’ ἀρχῆσ, καὶ μᾶλλον ἔτι πυνθανομένῳ περί τε τοῦ λιμοῦ καὶ περὶ τῇσ κατὰ τὸν Ιὄνιον εὐπραξίασ καὶ τῶν πολεμίων ὁρῶντι τὴν ἐκ τῆσ ἀπορίασ ἀπόνοιαν· Βροῦτοσ ἑκὼν ἠμέλει καὶ ἐσ ἐκκλησίαν οὐ συνῆγε, μὴ ἀπρεπέστερον ὑπὸ τοῦ πλήθουσ ἀλογίστωσ ἐκβιασθείη, καὶ μάλιστα μισθοφόρων, οἷσ ἐστιν αἰεί, καθὰ καὶ τοῖσ εὐχερέσιν οἰκέταισ ἐσ ἑτέρουσ δεσπότασ, ἐλπὶσ ἐσ σωτηρίαν ἡ ἐσ τὸ ἀντίπαλον μεταβολή. καὶ ᾑρεῖτο πολιορκίασ καὶ ἄλλου παντὸσ ἀνέχεσθαι, μᾶλλον ἢ ἐσ χεῖρασ ἰέναι ἀνδράσιν ἐπειγομένοισ ὑπὸ λιμοῦ, καὶ ἀπογινώσκουσιν ἐκ τῶν ἄλλων ἑαυτοὺσ καὶ ἐν μόναισ ταῖσ χερσὶ τὴν ἐλπίδα ἔχουσιν. ὁ δὲ στρατὸσ οὐχ ὁμοίωσ εἶχεν ὑπὸ ἀφροσύνησ, ἀλλ’ ἐδυσφόρουν γυναικῶν τρόπον ἔνδον μετὰ ἀπραξίασ καὶ φόβου κατακεκλεισμένοι. ἐδυσχέραινον δὲ καὶ οἱ ἡγεμόνεσ αὐτῶν, ἐπαινοῦντεσ μὲν τὸ ἐνθύμημα τοῦ Βρούτου, νομίζοντεσ δὲ καὶ θᾶσσον ἐπικρατήσειν τῶν πολεμίων μετὰ προθύμου στρατοῦ. αἴτιον δὲ τούτων ἦν αὐτὸ τὸ Βροῦτον ἐπιεικῆ καὶ φιλόφρονα ἐσ ἅπαντασ εἶναι καὶ ἀνόμοιον Κασσίῳ, αὐστηρῷ καὶ ἀρχικῷ περὶ πάντα γεγενημένῳ· ὅθεν ἐκείνῳ μὲν ἐξ ἐπιτάγματοσ ὑπήκουον, οὐ παραστρατηγοῦντεσ οὐδὲ τὰσ αἰτίασ μανθάνοντεσ οὐδὲ εὐθύνοντεσ, ὅτε καὶ μάθοιεν, Βρούτῳ δὲ οὐδὲν ἄλλ’ ἢ συστρατηγεῖν ἠξίουν διὰ πραΰτητα. τέλοσ δὲ τοῦ στρατοῦ φανερώτερον ἤδη κατὰ ἴλασ καὶ κατὰ συστάσεισ διαπυνθανομένου· "τί κατέγνωκεν ἡμῶν ὁ στρατηγόσ; τί ἔναγχοσ ἡμάρτομεν οἱ νικήσαντεσ, οἱ διώξαντεσ, οἱ τοὺσ καθ’ ἡμᾶσ πολεμίουσ κατακανόντεσ, οἱ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἑλόντεσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION