헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί4́14́

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 14)

Οἱ μὲν δὴ χαίροντεσ τῷ χωρίῳ τὰ στρατόπεδα ὠχύρουν, Ἀντώνιοσ δὲ ὥδευε μὲν σὺν τῷ στρατῷ μετ’ ἐπείξεωσ, τὴν Ἀμφίπολιν ἐθέλων ἐσ τὴν ὑπηρεσίαν τῆσ μάχησ προλαβεῖν, ὡσ δὲ αὐτὴν εὑρ͂εν ὠχυρωμένην οἱ πρὸσ τῶν ἀμφὶ τὸν Νωρβανόν, ἥσθη καὶ τὴν παρασκευὴν ἐν αὐτῇ κατέλιπε μεθ’ ἑνὸσ τέλουσ, οὗ Πινάριοσ ἡγεῖτο, αὐτὸσ δὲ μάλα θρασέωσ πολὺ προελθὼν ἐστρατοπέδευεν ἐν τῷ πεδίῳ, σταδίουσ ὀκτὼ μόνουσ ἀποσχὼν ἀπὸ τῶν πολεμίων. καὶ εὐθὺσ ἦν κατάδηλοσ ἡ τῶν στρατοπέδων ἐλάττωσίσ τε καὶ πλεονεξία. οἱ μὲν γὰρ ἦσαν ἐπὶ κολωνῷ, οἱ δὲ ἐν πεδίῳ, καὶ οἱ μὲν ἐξυλεύοντο ἀπὸ τῶν ὀρῶν, οἱ δ’ ἀπὸ τοῦ ἕλουσ· καὶ ὑδρεύοντο οἱ μὲν ἐκ ποταμοῦ, οἱ δὲ ἐκ φρεάτων ὧν αὐτίκα ὠρωρύχεισαν· τήν τε ἀγορὰν οἱ μὲν ἀπ’ ὀλίγων σταδίων ἐπήγοντο ἐκ Θάσου, οἱ δὲ ἀπὸ πεντήκοντα καὶ τριακοσίων ἐξ Ἀμφιπόλεωσ. ἐδόκει γε μὴν ἐξ ἀνάγκησ ὁ Ἀντώνιοσ ὧδε πρᾶξαι, κολωνοῦ μὲν οὐδενὸσ ὄντοσ ἑτέρου, τὸ δ’ ἄλλο πεδίον οἱᾶ κοιλότερον ἐκλιμνάζοντοσ ἐνίοτε τοῦ ποταμοῦ· παρ’ ὃ καὶ τὰσ πηγὰσ τῶν ὀρυσσομένων φρεάτων γλυκείασ τε καὶ δαψιλοῦσ ὕδατοσ εὑρ́ισκε. τό γε μὴν τόλμημα, εἰ καὶ ἐξ ἀπορίασ ἐγένετο, κατέπλησσε τοὺσ πολεμίουσ, ἐγγὺσ οὕτω καὶ εὐθὺσ ἐξ ἐφόδου σὺν καταφρονήσει παραστρατοπεδεύσαντοσ. φρούριά τε ἤγειρε πολλὰ καὶ πάντα κατὰ σπουδὴν ὠχύρου τάφροισ καὶ τείχεσι καὶ χαρακώμασιν. ὠχύρουν δὲ καὶ οἱ πολέμιοι, ὅσα αὐτοῖσ ἐνέλειπεν. ὁ δὲ Κάσσιοσ τὴν ὁρμὴν τοῦ Ἀντωνίου μανιώδη οὖσαν ὁρῶν διετείχιζεν, ὃ ἔτι μόνον αὐτοῖσ ἔλειπεν ἐσ τὸ ἕλοσ ἀπὸ τοῦ στρατόπέδου, διὰ στενότητα ὑπεροφθέν, ὡσ μηδὲν ἔτι ἀτείχιστον εἶναι πλὴν κατὰ πλευρὰσ Βρούτῳ μὲν τὰ ἀπόκρημνα, Κασσίῳ δὲ τὸ ἕλοσ καὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῷ ἕλει· τὰ δὲ ἐν μέσῳ πάντα διείληπτο τάφρῳ καὶ χάρακι καὶ τείχει καὶ πύλαισ. Οὕτω μὲν ὠχυροῦντο αὐτῶν ἑκάτεροι καὶ ἐν τοσούτῳ μόνοισ ἱππεῦσι καὶ ἀκροβολισμοῖσ ἐπειρῶντο ἀλλήλων.

ὡσ δὲ ἐξείργαστο πάντα, ὅσα ἐπενόουν, καὶ ὁ Καῖσαρ ἀφῖκτο, οὔπω μὲν ἐρρωμένοσ ἐσ μάχην, φορείῳ δὲ ἐπὶ τὰσ συντάξεισ τοῦ στρατοῦ κομιζόμενοσ, οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Καίσαρα εὐθὺσ ἐξέτασσον ἐσ μάχην, οἱ δ’ ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἀντεξέτασσον μὲν ἐπὶ τῶν ὑψηλοτέρων, οὐ κατῄεσαν δέ· οὐ γὰρ ἐγνώκεσαν ἐσ τὴν μάχην ἐπείγεσθαι, ταῖσ ἀγοραῖσ ἐλπίζοντεσ ἐκτρύσειν τοὺσ πολεμίουσ. ἦν δὲ τὰ μὲν πεζὰ ἑκατέροισ ἐννεακαίδεκα ὁπλιτῶν τέλη, τοῖσ μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐνδέοντα τοῖσ ἀριθμοῖσ, τοῖσ δ’ ἀμφὶ τὸν Καίσαρα καὶ ἐπλεόναζον ἑκατέρωθεν· ἱππέεσ δὲ ἅμα τοῖσ ἑκατέρων Θρᾳκίοισ ἦσαν Καίσαρι μὲν καὶ Ἀντωνίῳ μύριοι καὶ τρισχίλιοι, Βρούτῳ δὲ καὶ Κασσίῳ δισμύριοι. ὥστε πλήθει μὲν ἀνδρῶν καὶ θράσει καὶ ἀρετῇ στρατηγῶν καὶ ὅπλοισ καὶ παρασκευῇ λαμπροτάτην ἑκατέρων παράταξιν ὀφθῆναι, ἄπρακτον δὲ ἐσ πολλὰσ ἡμέρασ, οὐκ ἐθελόντων συμπλέκεσθαι τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἀλλὰ ταῖσ ἀγοραῖσ προεκτρύχειν τοὺσ πολεμίουσ, αὐτοὶ μὲν ἔχοντεσ Ἀσίαν χορηγὸν καὶ ἐξ ἐγγίονοσ πάντα διὰ θαλάσσησ ποριζόμενοι, τοῖσ δὲ πολεμίοισ οὐδὲν ὂν δαψιλὲσ οὐδὲ οἰκεῖον· οὔτε γάρ τι δι’ ἐμπόρων ἀπ’ Αἰγύπτου λαβεῖν εἶχον, ὑπὸ λιμοῦ τῆσ χώρασ δεδαπανημένησ, οὔτε ἐξ Ἰβηρίασ ἢ Λιβύησ διὰ Πομπήιον οὔτε ἐκ τῆσ Ἰταλίασ διὰ Μοῦρκον καὶ Δομίτιον. οὐκ ἐσ πολὺ δ’ αὐτοῖσ ἔμελλον ἀρκέσειν Μακεδονία τε καὶ Θεσσαλία, μόναι σφίσιν ἐν τῷ τότε χορηγοῦσαι. Ὧν οἱ μὲν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐνθυμούμενοι μάλιστα διέτριβον·

ὁ δὲ Ἀντώνιοσ αὐτὰ δεδιὼσ ἔγνω βιάσασθαι τοὺσ ἄνδρασ ἐσ μάχην καὶ ἐπενόησεν, εἰ δύναιτο βάσιμον τὸ ἕλοσ ἐργάσασθαι λαθών, ἵνα κατόπιν τῶν ἐχθρῶν ἔτι ἀγνοούντων γενόμενοσ τὴν ἀγορὰν σφᾶσ ἀφέλοιτο τὴν ἀπὸ τῆσ Θάσου κομιζομένην. ἐκτάσσων οὖν αὖθισ ἑκάστοτε ἐσ μάχην τὰ σημεῖα τοῦ στρατοῦ πάντα, ἵνα ὅλοσ ἐκτετάχθαι νομίζοιτο, μέρει τινὶ νυκτόσ τε καὶ ἡμέρασ ἔκοπτεν ἐν τῷ ἕλει δίοδον στενήν, κείρων τε τὸν δόνακα καὶ χῶμα ἐπιβάλλων καὶ λίθουσ ἑκατέρωθεν, ἵνα μὴ τὸ χῶμα διαπίπτοι, τὰ δὲ βαθέα διεσταύρου καὶ ἐγεφύρου μετὰ σιωπῆσ βαθυτάτησ. ἀφῄρητο δὲ τὴν ὄψιν τοῦ ἔργου τοὺσ πολεμίουσ ὁ πεφυκὼσ ἔτι δόναξ ἀμφὶ τῇ διόδῳ. δέκα δ’ ἡμέρασ ἐργασάμενοσ ὧδε ἐσέπεμψε λόχουσ ὀρθίουσ νυκτὸσ ἄφνω καὶ τὰ ἐρυμνὰ τῶν ἐντὸσ κατέλαβε καὶ ἐχαράκωσε φρούρια ὁμοῦ πολλά. ὁ δὲ Κάσσιοσ κατεπλάγη μὲν τοῦ ἔργου τὴν ἐπίνοιάν τε καὶ κλοπήν, ἀντεπινοῶν δὲ ἀποτεμέσθαι τὰ φρούρια τὸν Ἀντώνιον, διετείχιζε καὶ αὐτὸσ ἐπικάρσιον τὸ ἕλοσ ἅπαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου μέχρι τῆσ θαλάσσησ, κόπτων ὁμοίωσ καὶ γεφυρῶν καὶ τὸν χάρακα τοῖσ στεριφώμασιν ἐπιτιθεὶσ καὶ τὴν ὑπὸ Ἀντωνίου γεγενημένην δίοδον ἀπολαμβάνων, ἵνα μήτε ἐκδραμεῖν ἐσ αὐτὸν οἱ ἔνδον ἔτι δυνηθεῖεν μήτε ἐκεῖνοσ αὐτοῖσ ἐπιβοηθεῖν. Ταῦτα δὲ ὁ Ἀντώνιοσ ἰδὼν περὶ μεσημβρίαν, ὡσ εἶχεν, αὐτίκα σὺν ὁρμῇ τε καὶ ὀργῇ τὸν στρατὸν τὸν ἴδιον, ἐπὶ θάτερα τεταγμένον, ἦγεν ἐπιστρέφων εἰσ τὸ διατείχισμα τοῦ Κασσίου, μεταξὺ τοῦ ἕλουσ καὶ τοῦ στρατοπέδου, σιδήρια φέρων καὶ κλίμακασ, ὡσ ἐξελῶν αὐτὸ καὶ παροδεύσων ἐσ τὸ τοῦ Κασσίου στρατόπεδον.

γιγνομένου δὲ αὐτῷ τοῦ δρόμου σὺν τόλμῃ πλαγίου τε καὶ πρὸσ ἄναντεσ, κατ’ αὐτὸ δὴ τὸ μεταίχμιον τῶν στρατιῶν ἑκατέρων, περιήλγησαν οἱ τοῦ Βρούτου στρατιῶται ἐπὶ τῇ ὕβρει, ὧδε μάλα θρασέωσ αὐτοὺσ ὄντασ ἐνόπλουσ ἐχθρῶν διαθεόντων, καὶ ἐπέδραμον αὐτοῖσ αὐτοκέλευστοι πρό τινοσ ἐκ τῶν ἡγεμόνων ἐπιτάγματοσ καὶ ἔκτεινον οἱᾶ πλαγίουσ ἀθρόωσ, οὓσ καταλάβοιεν. ἀρξάμενοι δ’ ἅπαξ ἔργου καὶ τῷ Καίσαροσ στρατῷ τεταγμένῳ μάλιστα κατὰ σφᾶσ ἐπέδραμον καὶ τρέψαντεσ ἐδίωκον, μέχρι καὶ τὸ στρατόπεδον ἐξεῖλον, ὃ κοινὸν ἦν Ἀντωνίῳ τε καὶ Καίσαρι, Καίσαροσ αὐτοῦ δι’ ἐνύπνιον ἔνδον οὐκ ὄντοσ, ἀλλὰ φυλαξαμένου τὴν ἡμέραν, ὡσ αὐτὸσ ἐν τοῖσ ὑπομνήμασιν ἔγραψεν. Ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ὁρῶν τὴν μάχην συνερρωγυῖαν ἥσθη μὲν ὡσ ἀναγκάσασ ̔πάνυ γὰρ ἐπὶ ταῖσ ἀγοραῖσ ἐδεδίεἰ, ἀναστρέφειν δὲ εἰσ τὸ πεδίον οὐκ ἔκρινεν, μὴ τὴν φάλαγγα ἀνελίσσων ταράξειεν, ὡσ ἀρξάμενοσ δ’ εἶχεν ὁρμῆσ, ἐχεῖτο δρόμῳ καὶ ἀνέβαινε, βαλλόμενόσ τε καὶ χαλεπῶσ, μέχρι βιαζόμενοσ ἐνέκυρσε τῇ φάλαγγι τῇ Κασσίου, τὴν τάξιν τὴν δεδομένην φυλασσούσῃ καὶ τὸ γιγνόμενον ὡσ ἄλογον καταπεπληγμένῃ.

ῥήξασ δ’ αὐτὴν ὑπὸ τόλμησ ἐπὶ τὸ διατείχισμα ὡρ́μα, τὸ μεταξὺ τοῦ τε ἕλουσ καὶ τοῦ στρατοπέδου, τόν τε χάρακα ἀνασπῶν καὶ τὴν τάφρον ἐγχωννὺσ καὶ τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ πύλαισ καταφονεύων καὶ τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ τείχουσ ὑπομένων, ἑώσ αὐτὸσ μὲν ἐσήλατο διὰ τῶν πυλῶν ἔνδον, ἕτεροι δὲ ταῖσ ὑπωρυχίαισ ἐσῆλθον, οἱ δὲ καὶ τοῖσ πεπτωκόσιν ἐπανέβαινον. καὶ πάντα οὕτωσ ἐγίγνετο ὀξέωσ, ὥστε τοῖσ τὸ ἕλοσ ἐργαζομένοισ ἐπιβοηθοῦσιν ὑπήντων ἑλόντεσ ἤδη τὸ διατείχισμα. τρεψάμενοι δὲ καὶ τούσδε σὺν ὁρμῇ βιαίῳ καὶ ἐσ τὸ ἕλοσ κατώσαντεσ ἐπανῄεσαν ἐσ αὐτὸ ἤδη τὸ στρατόπεδον τοῦ Κασσίου, μόνοι σὺν τῷ Ἀντωνίῳ, ὅσοι τὸ διατείχισμα ὑπερῆλθον, τοῦ ἄλλου πλήθουσ, ἑκατέρων ἐκτὸσ ἀλλήλοισ μαχομένου. Τὸ δὲ στρατόπεδον ὡσ ἐρυμνὸν ὀλίγοι πάμπαν ἐφύλασσον·

τὸν δ’ ἀριθμὸν τῶν ἀποθανόντων εἰκάζουσι τῶν μὲν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐσ ὀκτακισχιλίουσ σὺν τοῖσ παρασπίζουσι θεράπουσι γενέσθαι, τῶν δ’ ἀμφὶ τὸν Καίσαρα διπλασίονα. ὅθεν αὐτῶν εὐμαρῶσ ἐκράτησεν ὁ Ἀντώνιοσ. ἤδη δὲ καὶ ἔξω τοῦ Κασσίου στρατὸσ ἡσσᾶτο καὶ τὴν κατάληψιν ἰδὼν τοῦ στρατοπέδου διεσκίδνατο ἀκόσμωσ. καὶ τὸ ἔργον ἦν ἐντελὲσ ἑκατέροισ καὶ ὅμοιον· Βροῦτόσ τε γὰρ τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων ἐτέτραπτο καὶ τὸ στρατοπεδον ᾑρήκει, Ἀντώνιόσ τε Κασσίου κρατῶν σὺν ἀμηχάνῳ τόλμῃ τὸ στρατόπεδον ἐπόρθει. φόνοσ τε ἦν ἑκατέρων ποικίλοσ· ὑπὸ δὲ μεγέθουσ πεδίου τε καὶ κονιορτοῦ τὰ ἀλλήλων ἠγνόουν, μέχρι ποτὲ ἐπύθοντο καὶ τοὺσ λοιποὺσ ἀνεκάλουν. οἱ δὲ ἐπανῄεσαν, ἀχθοφόροισ ἐοικότεσ μᾶλλον ἢ στρατιώταισ· καὶ οὐδὲ τότε ἀλλήλων ᾐσθάνοντο οὐδὲ καθεώρων, ἐπεὶ ῥίψαντέσ γε, ὅσα ἔφερον, οἱ ἕτεροι μέγα ἂν εἰργάσαντο κατὰ τῶν ἑτέρων, ἀσυντάκτωσ ὧδε ἀχθοφορούντων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 14

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION