Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 11

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 11)

Ὧδε δὲ εἶχε καὶ τὰ περὶ Πομπήιον. νεώτεροσ ὢν ὅδε τῶν Μάγνου Πομπηίου παίδων ὑπερώφθη μὲν τὰ πρῶτα ὑπὸ Γαϊού Καίσαροσ περὶ Ἰβηρίαν, ὡσ οὐδὲν μέγα διὰ νεότητα καὶ ἀπειρίαν ἐργασόμενοσ, καὶ ἠλᾶτο περὶ τὸν ὠκεανὸν λῃστεύων σὺν ὀλίγοισ καὶ λανθάνων, ὅτι εἰή Πομπήιοσ. πλεόνων δὲ ἐσ τὸ λῃστεύειν αὐτῷ συνιόντων χείρ τε ἦν ἤδη καρτερὰ καὶ ἐξεφαίνετο Πομπήιοσ ὤν. καὶ αὐτίκα, ὅσοι τοῦ πατρὸσ ἢ τοῦ ἀδελφοῦ στρατιῶται γεγονότεσ ἠλῶντο, ὡσ ἐσ οἰκεῖον ἡγεμόνα συνέτρεχον, καὶ Ἀραβίων ἐκ Λιβύησ ἀφίκετ’ αὐτῷ, ἀφῃρημένοσ τὰ πατρῷα, ὥσ μοι προείρηται. ὧδε δὲ αὐτῷ πλήθουσ γενομένου, ἔργα τε ἦν ἤδη λῃστηρίου δυνατώτερα καὶ ὄνομα τοῦ Πομπηίου ἀνὰ ὅλην τὴν Ἰβηρίαν, εὐρυτάτην ἐθνῶν οὖσαν, περιθέοντόσ τε καὶ μεθιπταμένου καὶ ἐσ χεῖρασ οὐχ ὑπομένοντοσ ἐλθεῖν τοῖσ ἡγουμένοισ αὐτῆσ ὑπὸ Γαϊῴ Καίσαρι. ὧν ὁ Γαίοσ πυνθανόμενοσ ἔπεμπε σὺν στρατῷ πλέονι Καρρίναν ἐκπολεμήσοντα Πομπήιον. ὁ δὲ καὶ τούτῳ, κουφότεροσ ὤν, ἐπεφαίνετο ἄφνω καὶ ἀφιπτάμενοσ ἠνώχλει καὶ πόλεισ ἤδη τινὰσ ᾕρει βραχυτέρασ τε καὶ μείζουσ. Καὶ ὁ Γάιοσ ἔπεμψε τῷ Καρρίνᾳ διάδοχον Ἀσίνιον Πολλίωνα πολεμεῖν Πομπηίῳ.

ὅν τινα πόλεμον αὐτῶν ὁμοίωσ διαφερόντων, ὅ τε Γάιοσ Καῖσαρ ἀνῃρέθη καὶ ἡ βουλὴ κατεκάλει Πομπήιον. ὁ δὲ ἐν Μασσαλίᾳ γενόμενοσ περιεσκόπει ἔτι τὰ ἐν Ῥώμῃ. αἱρεθεὶσ δὲ καὶ τῆσ θαλάσσησ ἄρχειν, καθὰ ἦρχεν αὐτοῦ καὶ ὁ πατήρ, ἐσ μὲν τὴν πόλιν οὐδ’ ὣσ ἀνῆλθεν, ὅσαι δὲ νῆεσ ἐν τοῖσ λιμέσιν ἦσαν, λαβὼν ἐξέπλευσε σὺν αἷσ εἶχεν ἀπὸ τῆσ Ἰβηρίασ. ἐπιγενομένησ δὲ τῆσ τῶν τριῶν ἀρχῆσ ἐσ Σικελίαν διέπλευσε καὶ Βιθυνικὸν ἄρχοντα αὐτῆσ, οὐ παριέντα οἱ τὴν νῆσον, ἐπολιόρκει, μέχρι προγραφέντεσ ἐπὶ θανάτῳ καὶ φυγόντεσ ἐκ Ῥώμησ Ἵρτιόσ τε καὶ Φάννιοσ ἔπεισαν ἐκστῆναι Πομπηίῳ Βιθυνικὸν Σικελίασ. Ὧδε μὲν ὁ Πομπήιοσ Σικελίασ ἐκράτησε, καὶ ναῦσ ἔχων καὶ νῆσον ἐπικειμένην τῇ Ἰταλίᾳ καὶ στρατὸν ἤδη πολύν, ὅσον τε πρότερον εἶχε καὶ ὅσον οἱ φεύγοντεσ ἐκ Ῥώμησ ἐλεύθερον ἢ δοῦλον ἦγον ἢ αἱ πόλεισ ἐξ Ἰταλίασ ἔπεμπον αὐτῷ, αἱ ἐσ ἐπινίκια τοῖσ στρατοῖσ ἐπηγγελμέναι.

νῆεσ δὲ ἑκατέρων ἴσαι διεφθάρατο, καὶ τὰσ λοιπὰσ λελωβημένασ τε καὶ πεπονημένασ ὁ Σαλουιδιηνὸσ ἐπεσκεύαζεν, ὑποχωρήσασ ἐσ λιμένα πρὸ τοῦ πορθμοῦ Βαλαρόν. ταῖσ γὰρ δὴ γνώμαισ αἵδε μάλιστα τὴν νίκην τῶν τριῶν ἀνδρῶν ἀπεύχοντο καί, ὅσα δύναιντο, κρύφα ἀντέπρασσον· ἀποδιδράσκοντέσ τε τῶν πατρίδων ὡσ οὐκέτι πατρίδων οἱ δυνάμενοι συνέφευγον ἐσ Πομπήιον, ἀγχοτάτω τε ὄντα καὶ περιφίλητον ἅπασιν ἐν τῷ τότε. παρῆσαν δ’ αὐτῷ καὶ ναυτικοὶ ἄνδρεσ ἐκ Λιβύησ καὶ Ἰβηρίασ, ἔμπειροι θαλάσσησ, ὥστε καὶ ἡγεμόσι καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ καὶ χρήμασιν ὁ Πομπήιοσ ἐπῆρτο. καὶ τούτων ὁ Καῖσαρ ἐπήκοοσ ὢν ἔπεμπε Σαλουιδιηνὸν ἐπὶ νεῶν στόλου, Πομπήιον ὡσ εὐχερὲσ ἔργον ἐξελεῖν παραπλέοντα· καὶ αὐτὸσ ᾔει διὰ τῆσ Ἰταλίασ ὡσ αὐτῷ Σαλουιδιηνῷ συμβολήσων περὶ Ῥήγιον. Σαλουιδιηνῷ δ’ ὁ Πομπήιοσ ἀπαντᾷ μεγάλῳ στόλῳ, καὶ πρὸ τοῦ πορθμοῦ ναυμαχίασ ἀμφὶ τὸ Σκύλλαιον αὐτοῖσ γενομένησ αἱ μὲν τοῦ Πομπηίου νῆεσ, κουφότεραί τε οὖσαι καὶ ναυτικωτέρων ἀνδρῶν, ταχυτῆτι καὶ ἐμπειρίᾳ προῦχον, αἱ δὲ Ῥωμαίων ἅτε βαρύτεραι καὶ μείζουσ ἐμόχθουν. ὡσ δ’ ὁ συνήθησ τοῦ πορθμοῦ κλύδων ἐπεγίγνετο καὶ διεσπᾶτο ἡ θάλασσα ἐφ’ ἑκάτερα ὑπὸ τοῦ ῥοῦ, οἱ μὲν ἧσσον ἐμόχθουν ὑπὸ ἔθουσ τοῦ κλύδωνοσ, οἱ δ’ ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν, οὔτε ἑστῶτεσ βεβαίωσ ὑπὸ ἀηθείασ οὔτε τὰσ κώπασ ἔτι ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε τὰ πηδάλια ἔχοντεσ εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντοσ ἐσ δείλην ἑσπέραν ἤδη τοῦ θεοῦ πρότεροσ ὁ Σαλουιδιηνὸσ ἀνεκάλει. ὑπεχώρει δὲ καὶ ὁ Πομπήιοσ. Ὁ δὲ Καῖσαρ ἐπελθὼν ῥηγίνοισ μὲν καὶ Ἱππωνεῦσι μεγάλασ πίστεισ αὐτὸσ ἔδωκεν ἀναλύσειν αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐπινικίων ἑ̓δεδίει γὰρ ὄντασ ἐπὶ τοῦ πορθμοῦ μάλιστἀ, καλοῦντοσ δ’ αὐτὸν Ἀντωνίου κατὰ σπουδὴν διέπλει πρὸσ αὐτὸν ἐσ τὸ Βρεντέσιον, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων Σικελίαν καὶ Πομπήιον καὶ Σικελίαν ὑπερθέμενοσ ἐν τῷ τότε.

καὶ τοῦτο τοῖσ ἀμφὶ τὸν Κάσσιον, ἐσ Σηστὸν ἐξ Ἀβύδου περάσασι, πρῶτον ἀντεκεκρούκει. Μοῦρκοσ δὲ ἐπιόντοσ τοῦ Καίσαροσ, ἵνα μὴ ἐν μέσῳ γένηται Ἀντωνίου τε καὶ Καίσαροσ, μικρὸν ἀναχωρήσασ τοῦ Βρεντεσίου, τὰσ ὁλκάδασ ἐφύλασσεν ἐν τῷ πόρῳ τὸν στρατὸν ἐσ Μακεδονίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου διαφερούσασ. αἱ δὲ προεπέμποντο μὲν ὑπὸ τριήρων, πνεύματοσ δὲ πολλοῦ κατὰ θεὸν οἰκείου γενομένου διέπτησαν ἀδεῶσ, οὐδὲν τῶν προπομπῶν δεηθεῖσαι. καὶ ὁ Μοῦρκοσ ἀχθόμενοσ ὅμωσ ἐφήδρευεν ἐπανιούσαισ κεναῖσ. αἱ δὲ καὶ τότε, καὶ αὖθισ ἕτερον στρατὸν ἄγουσαι, διέπλεον ἱστίοισ στρογγύλοισ, μέχρι πᾶσ ὁ στρατὸσ καὶ ἐπ’ αὐτῷ Καῖσάρ τε καὶ Ἀντώνιοσ διέπλευσαν. καὶ ὁ Μοῦρκοσ ὑπό του δαιμόνων βεβλάφθαι νομίζων, ὑπέμενεν ὅμωσ τὰσ ἐκ τῆσ Ἰταλίασ αὐτοῖσ διαπλεούσασ παρασκευὰσ ἢ τροφὰσ ἢ τὸν ἐπισυλλεγόμενον στρατὸν βλάπτων, ὅσα δύναιτο. καὶ αὐτῷ Δομίτιοσ Αἠνόβαρβοσ ὑπὸ τῶν ἀμφὶ τὸν Κάσσιον ἐσ τὸ αὐτὸ ἔργον, ὡσ χρησιμώτατον δή, μετὰ νεῶν ἄλλων πεντήκοντα καὶ τέλουσ ἑτέρου καὶ τοξοτῶν ἐπέμφθη· ὡσ γὰρ οὐκ ἔχουσι τοῖσ ἀμφὶ τὸν Καίσαρα τροφὰσ δαψιλεῖσ ἑτέρωθεν ἐδόκει τὰ ἐκ τῆσ Ἰταλίασ διακλείσειν. Οἱ μὲν δὴ ναυσί τε μακραῖσ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα καὶ ὑπηρετικαῖσ πλέοσι καὶ στρατῷ πολλῷ διαπλέοντεσ ἠνώχλουν, Δεκίδιοσ δὲ καὶ Νωρβανόσ οὓσ ὁ Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιοσ μετὰ ὀκτὼ τελῶν ἐσ Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν, ἐκ Μακεδονίασ ἐχώρουν ἐπὶ Θρᾴκησ τῆσ ὀρείου χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ σταδίουσ, μέχρι πόλιν ὑπερβάντεσ Φιλίππουσ τὰ στενὰ Κορπίλων καὶ Σαπαίων, τῆσ Ῥασκουπόλιδοσ ὄντα ἀρχῆσ, κατέλαβον, ᾗ μόνῃ διελθεῖν ἔστιν ἐσ τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆσ Ἀσίασ τὴν γνώριμον ὁδόν. Ῥασκούπολισ δὲ καὶ Ῥάσκοσ ἤστην ἀδελφὼ Θρᾳκίω βασιλίσκω, μιᾶσ ἄρχοντε χώρασ, οἳ τότε τῇ γνώμῃ περὶ τῆσ συμμαχίασ διεφέροντο.

καὶ Ῥάσκοσ μὲν τοῖσ ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον συνεμάχει, Ῥασκούπολισ δὲ τοῖσ ἀμφὶ τὸν Κάσσιον, τρισχιλίουσ ἱππέασ ἔχων ἑκάτεροσ. πυνθανομένοισ δὲ τοῖσ ἀμφὶ τὸν Κάσσιον περὶ τῶν ὁδῶν ὁ Ῥασκούπολισ ἔφη τὴν μὲν δι’ Αἴνου καὶ Μαρωνείασ ἐπίτομόν τε καὶ συνήθη καὶ λεωφόρον οὖσαν ἐπὶ τὰ Σαπαίων στενὰ ἄγειν, κατεχόντων δὲ αὐτὰ τῶν πολεμίων ἀμήχανα ἐσ δίοδον εἶναι, τὴν δὲ περίοδον τριπλασίονά τε καὶ χαλεπήν. Οἱ δὲ τοὺσ πολεμίουσ ὑπολαβόντεσ οὐκ ἐσ κώλυσιν μὲν ὁδῶν αὑτοῖσ ἀπαντᾶν, τροφῶν δὲ ἀπορίᾳ ἐσ Θρᾴκην ἀντὶ Μακεδονίασ ὑπερβῆναι, ἐβάδιζον ἐπὶ Λἴνου καὶ Μαρωνείασ, ὅθεν ἐπὶ Λυσιμαχείασ τε καὶ Καρδίασ, αἳ τὸν ἰσθμὸν τῆσ Θρᾳκίου χερρονήσου διαλαμβάνουσιν ὥσπερ πύλαι, μετὰ δὲ ἄλλην ἡμέραν ἐσ τὸν Μέλανα κόλπον ἀφίκοντο.

καὶ τὸν στρατὸν ἐξετάζουσιν αὐτοῖσ ἐγένοντο πάντεσ ὁπλιτῶν ἐννεακαίδεκα τέλη, Βρούτου μὲν ὀκτώ, Κασσίου δὲ ἐννέα, ἐντελὲσ οὐδέν, ἀλλ’ ἐσ δύο που τέλη μάλιστα ἀναπληρούμενα, ὡσ γίνεσθαι μυριάδασ ὁπλιτῶν ἀμφὶ τὰσ ὀκτώ. ἱππέεσ δὲ ἦσαν Βρούτῳ μὲν Κελτοὶ καὶ Λυσιτανοὶ τετρακισχίλιοι καὶ Θρᾷκεσ καὶ Ἰλλυριοὶ Παρθηνοὶ καὶ Θεσσαλοὶ δισχίλιοι, Κασσίῳ δὲ Ἴβηρέσ τε καὶ Κελτοὶ δισχίλιοι καὶ ἱπποτοξόται Ἄραβέσ τε καὶ Μῆδοι καὶ Παρθυαῖοι τετρακισχίλιοι. σύμμαχοι δὲ εἵποντο βασιλέεσ καὶ τετράρχαι Γαλατῶν τῶν ἐν Ἀσίᾳ, πεζόν τε ἄγοντεσ πολὺν ἄλλον καὶ ἱππέασ ὑπὲρ πεντακισχιλίουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION