Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλέκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πλέκω πλέξω ἔπλεξα

Structure: πλέκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to plait, twine, twist, weave, braid

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλέκω πλέκεις πλέκει
Dual πλέκετον πλέκετον
Plural πλέκομεν πλέκετε πλέκουσιν*
SubjunctiveSingular πλέκω πλέκῃς πλέκῃ
Dual πλέκητον πλέκητον
Plural πλέκωμεν πλέκητε πλέκωσιν*
OptativeSingular πλέκοιμι πλέκοις πλέκοι
Dual πλέκοιτον πλεκοίτην
Plural πλέκοιμεν πλέκοιτε πλέκοιεν
ImperativeSingular πλέκε πλεκέτω
Dual πλέκετον πλεκέτων
Plural πλέκετε πλεκόντων, πλεκέτωσαν
Infinitive πλέκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεκων πλεκοντος πλεκουσα πλεκουσης πλεκον πλεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλέκομαι πλέκει, πλέκῃ πλέκεται
Dual πλέκεσθον πλέκεσθον
Plural πλεκόμεθα πλέκεσθε πλέκονται
SubjunctiveSingular πλέκωμαι πλέκῃ πλέκηται
Dual πλέκησθον πλέκησθον
Plural πλεκώμεθα πλέκησθε πλέκωνται
OptativeSingular πλεκοίμην πλέκοιο πλέκοιτο
Dual πλέκοισθον πλεκοίσθην
Plural πλεκοίμεθα πλέκοισθε πλέκοιντο
ImperativeSingular πλέκου πλεκέσθω
Dual πλέκεσθον πλεκέσθων
Plural πλέκεσθε πλεκέσθων, πλεκέσθωσαν
Infinitive πλέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεκομενος πλεκομενου πλεκομενη πλεκομενης πλεκομενον πλεκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλέξω πλέξεις πλέξει
Dual πλέξετον πλέξετον
Plural πλέξομεν πλέξετε πλέξουσιν*
OptativeSingular πλέξοιμι πλέξοις πλέξοι
Dual πλέξοιτον πλεξοίτην
Plural πλέξοιμεν πλέξοιτε πλέξοιεν
Infinitive πλέξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεξων πλεξοντος πλεξουσα πλεξουσης πλεξον πλεξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλέξομαι πλέξει, πλέξῃ πλέξεται
Dual πλέξεσθον πλέξεσθον
Plural πλεξόμεθα πλέξεσθε πλέξονται
OptativeSingular πλεξοίμην πλέξοιο πλέξοιτο
Dual πλέξοισθον πλεξοίσθην
Plural πλεξοίμεθα πλέξοισθε πλέξοιντο
Infinitive πλέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεξομενος πλεξομενου πλεξομενη πλεξομενης πλεξομενον πλεξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεχθήσομαι πλεχθήσῃ πλεχθήσεται
Dual πλεχθήσεσθον πλεχθήσεσθον
Plural πλεχθησόμεθα πλεχθήσεσθε πλεχθήσονται
OptativeSingular πλεχθησοίμην πλεχθήσοιο πλεχθήσοιτο
Dual πλεχθήσοισθον πλεχθησοίσθην
Plural πλεχθησοίμεθα πλεχθήσοισθε πλεχθήσοιντο
Infinitive πλεχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεχθησομενος πλεχθησομενου πλεχθησομενη πλεχθησομενης πλεχθησομενον πλεχθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πλεκον έ̓πλεκες έ̓πλεκεν*
Dual ἐπλέκετον ἐπλεκέτην
Plural ἐπλέκομεν ἐπλέκετε έ̓πλεκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεκόμην ἐπλέκου ἐπλέκετο
Dual ἐπλέκεσθον ἐπλεκέσθην
Plural ἐπλεκόμεθα ἐπλέκεσθε ἐπλέκοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πλεξα έ̓πλεξας έ̓πλεξεν*
Dual ἐπλέξατον ἐπλεξάτην
Plural ἐπλέξαμεν ἐπλέξατε έ̓πλεξαν
SubjunctiveSingular πλέξω πλέξῃς πλέξῃ
Dual πλέξητον πλέξητον
Plural πλέξωμεν πλέξητε πλέξωσιν*
ImperativeSingular πλέξον πλεξάτω
Dual πλέξατον πλεξάτων
Plural πλέξατε πλεξάντων
Infinitive πλέξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεξᾱς πλεξαντος πλεξᾱσα πλεξᾱσης πλεξαν πλεξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεξάμην ἐπλέξω ἐπλέξατο
Dual ἐπλέξασθον ἐπλεξάσθην
Plural ἐπλεξάμεθα ἐπλέξασθε ἐπλέξαντο
SubjunctiveSingular πλέξωμαι πλέξῃ πλέξηται
Dual πλέξησθον πλέξησθον
Plural πλεξώμεθα πλέξησθε πλέξωνται
ImperativeSingular πλέξαι πλεξάσθω
Dual πλέξασθον πλεξάσθων
Plural πλέξασθε πλεξάσθων
Infinitive πλέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεξαμενος πλεξαμενου πλεξαμενη πλεξαμενης πλεξαμενον πλεξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλέχθην ἐπλέχθης ἐπλέχθη
Dual ἐπλέχθητον ἐπλεχθήτην
Plural ἐπλέχθημεν ἐπλέχθητε ἐπλέχθησαν
SubjunctiveSingular πλέχθω πλέχθῃς πλέχθῃ
Dual πλέχθητον πλέχθητον
Plural πλέχθωμεν πλέχθητε πλέχθωσιν*
OptativeSingular πλεχθείην πλεχθείης πλεχθείη
Dual πλεχθείητον πλεχθειήτην
Plural πλεχθείημεν πλεχθείητε πλεχθείησαν
ImperativeSingular πλέχθητι πλεχθήτω
Dual πλέχθητον πλεχθήτων
Plural πλέχθητε πλεχθέντων
Infinitive πλεχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεχθεις πλεχθεντος πλεχθεισα πλεχθεισης πλεχθεν πλεχθεντος

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλάκην ἐπλάκης ἐπλάκη
Dual ἐπλάκητον ἐπλακήτην
Plural ἐπλάκημεν ἐπλάκητε ἐπλάκησαν
SubjunctiveSingular πλάκω πλάκῃς πλάκῃ
Dual πλάκητον πλάκητον
Plural πλάκωμεν πλάκητε πλάκωσιν*
OptativeSingular πλακεῖην πλακεῖης πλακεῖη
Dual πλακεῖητον πλακείητην
Plural πλακεῖημεν πλακεῖητε πλακεῖησαν
ImperativeSingular πλάκης πλακήτω
Dual πλάκητον πλακήτων
Plural πλάκητε πλακήντων
Infinitive πλακεῖναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλακεις πλακεντος πλακεισα πλακεισης πλακεν πλακεντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλακέμην ἐπλάκου ἐπλάκετο
Dual ἐπλάκεσθον ἐπλακέσθην
Plural ἐπλακέμεθα ἐπλάκεσθε ἐπλάκεντο
SubjunctiveSingular πλάκωμαι πλάκῃ πλάκηται
Dual πλάκησθον πλάκησθον
Plural πλακώμεθα πλάκησθε πλάκωνται
OptativeSingular πλακεῖμην πλάκειο πλάκειτο
Dual πλάκεισθον πλακεῖσθην
Plural πλακεῖμεθα πλάκεισθε πλάκειντο
ImperativeSingular πλάκου πλακέσθω
Dual πλάκεσθον πλακέσθων
Plural πλάκεσθε πλακέσθων
Infinitive πλάκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλακεμενος πλακεμενου πλακεμενη πλακεμενης πλακεμενον πλακεμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπλοχα πέπλοχας πέπλοχεν*
Dual πεπλόχατον πεπλόχατον
Plural πεπλόχαμεν πεπλόχατε πεπλόχᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεπλόχω πεπλόχῃς πεπλόχῃ
Dual πεπλόχητον πεπλόχητον
Plural πεπλόχωμεν πεπλόχητε πεπλόχωσιν*
OptativeSingular πεπλόχοιμι πεπλόχοις πεπλόχοι
Dual πεπλόχοιτον πεπλοχοίτην
Plural πεπλόχοιμεν πεπλόχοιτε πεπλόχοιεν
ImperativeSingular πέπλοχε πεπλοχέτω
Dual πεπλόχετον πεπλοχέτων
Plural πεπλόχετε πεπλοχόντων
Infinitive πεπλοχέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπλοχως πεπλοχοντος πεπλοχυῑα πεπλοχυῑᾱς πεπλοχον πεπλοχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπλεγμαι πέπλεξαι πέπλεγται
Dual πέπλεχθον πέπλεχθον
Plural πεπλέγμεθα πέπλεχθε πεπλέγαται
ImperativeSingular πέπλεξο πεπλέχθω
Dual πέπλεχθον πεπλέχθων
Plural πέπλεχθε πεπλέχθων
Infinitive πέπλεχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπλεγμενος πεπλεγμενου πεπλεγμενη πεπλεγμενης πεπλεγμενον πεπλεγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δεῖ δέ σε παντοίασ πλέκειν εἰσ ἀπόφυξιν παλάμασ. (Aristophanes, Wasps, Agon, antistrophe7)
  • Φιλίτασ δ’ ἐν τοῖσ Ἀτάκτοισ ὑποθυμίδα Λεσβίουσ φησὶν καλεῖν μυρσίνησ κλῶνα, περὶ ὃν πλέκειν ἰά καὶ ἄλλα ἄνθη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 22 3:1)
  • ἢν οὖν αὐτῶν ἐπισκεψώμεθα τίνεσ πέπανται σφενδόνασ, καὶ τούτῳ μὲν δῶμεν αὐτῶν ἀργύριον, τῷ δὲ ἄλλασ πλέκειν ἐθέλοντι ἄλλο ἀργύριον τελῶμεν, καὶ τῷ σφενδονᾶν ἐν τῷ τεταγμένῳ ἐθέλοντι ἄλλην τινὰ ἀτέλειαν εὑρίσκωμεν, ἴσωσ τινὲσ φανοῦνται ἱκανοὶ ἡμᾶσ ὠφελεῖν. (Xenophon, Anabasis, , chapter 3 20:1)
  • τῷ γὰρ ἅπαντασ αὐτοὺσ ἐπιεικῶσ εἶναι πλάσματα καὶ πλέκειν ἐξεῖναι δι’ ὧν ἄν τισ βούληται, ἔνεστί τι κἀν τοῖσ λόγοισ αὐτοῖσ οὐ σφόδρα τηροῦν τὴν ἀλήθειαν. (Aristides, Aelius, Orationes, 173:4)

Synonyms

  1. to plait

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION