Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπλέκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπλέκω διαπλέξω

Structure: δια (Prefix) + πλέκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to interweave, to weave together, plait
  2. to pass life, live

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπλέκω διαπλέκεις διαπλέκει
Dual διαπλέκετον διαπλέκετον
Plural διαπλέκομεν διαπλέκετε διαπλέκουσιν*
SubjunctiveSingular διαπλέκω διαπλέκῃς διαπλέκῃ
Dual διαπλέκητον διαπλέκητον
Plural διαπλέκωμεν διαπλέκητε διαπλέκωσιν*
OptativeSingular διαπλέκοιμι διαπλέκοις διαπλέκοι
Dual διαπλέκοιτον διαπλεκοίτην
Plural διαπλέκοιμεν διαπλέκοιτε διαπλέκοιεν
ImperativeSingular διαπλέκε διαπλεκέτω
Dual διαπλέκετον διαπλεκέτων
Plural διαπλέκετε διαπλεκόντων, διαπλεκέτωσαν
Infinitive διαπλέκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπλεκων διαπλεκοντος διαπλεκουσα διαπλεκουσης διαπλεκον διαπλεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπλέκομαι διαπλέκει, διαπλέκῃ διαπλέκεται
Dual διαπλέκεσθον διαπλέκεσθον
Plural διαπλεκόμεθα διαπλέκεσθε διαπλέκονται
SubjunctiveSingular διαπλέκωμαι διαπλέκῃ διαπλέκηται
Dual διαπλέκησθον διαπλέκησθον
Plural διαπλεκώμεθα διαπλέκησθε διαπλέκωνται
OptativeSingular διαπλεκοίμην διαπλέκοιο διαπλέκοιτο
Dual διαπλέκοισθον διαπλεκοίσθην
Plural διαπλεκοίμεθα διαπλέκοισθε διαπλέκοιντο
ImperativeSingular διαπλέκου διαπλεκέσθω
Dual διαπλέκεσθον διαπλεκέσθων
Plural διαπλέκεσθε διαπλεκέσθων, διαπλεκέσθωσαν
Infinitive διαπλέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπλεκομενος διαπλεκομενου διαπλεκομενη διαπλεκομενης διαπλεκομενον διαπλεκομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ μετ’ ὀρνίθων τισ ὑμῶν ὦ θεαταὶ βούλεται διαπλέκειν ζῶν ἡδέωσ τὸ λοιπόν, ὡσ ἡμᾶσ ἴτω. (Aristophanes, Birds, Parabasis, epirrheme1)
  • αἱ μὲν γὰρ ἐπιοῦσαι τὰ ἀνθηρὰ καὶ εὐώδη τῶν φύλλων συνείρουσι καὶ διαπλέκουσιν ἡδὺ μὲν ἐφήμερον δὲ καὶ ἄκαρπον ἔργον· (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 8 1:1)
  • σάνδαλα δ’ αὐτίκα ῥιψὶν ἐπὶ ψαμάθοισ ἁλίῃσιν, ἄφραστ’ ἠδ’ ἀνόητα διέπλεκε, θαυματὰ ἔργα, συμμίσγων μυρίκασ καὶ μυρσινοειδέασ ὄζουσ. (Anonymous, Homeric Hymns, 8:7)
  • ὅμωσ μὰν σαίνων ποτὶ πάντασ, ἄταν πάγχυ διαπλέκει. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 2 26:1)
  • εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαισ ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραϊ διαπλέκοισ εὐδαίμον’ ἐόντα, παίδων δὲ παῖδεσ ἔχοιεν αἰεὶ γέρασ τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν. (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 7 28:2)

Synonyms

  1. to pass life

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION