뜻

1. irritation, exasperation, a provoking

예문

• καὶ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅσοις μὲν πρόσεστιν ὀργὴ τῶν πραττομένων ἢ λῆμμά τι κέρδους ἢ παροξυσμὸς ἢ φιλονικία, ταῦτα μὲν ἄλλος ἂν ἄλλως πράξειε πρὸς τὸν αὑτοῦ τρόπον: (Demosthenes, Speeches 41-50, 18:2)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 18:2)

• ἔκτεινε γάρ κοτε παροξυσμὸς εἷς· ἢν δὲ μελέτῃσι φέρῃ ὥνθρωπος, ζῇ μὲν αἴσχεα καὶ ὀνείδεα καὶ ἄλγεα φέρων, Ῥηϊδίως δὲ οὐκ ἄπεισι ἡ νοῦσος, ἀλλὰ ἐν ἡλικίῃσί τε τῇσι κρείττοσι ἐνοικέει καὶ ὡρ´ῃ τῇ ὡραίῃ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 23)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 23)

• ἐγένετο δὲ παροξυσμὸς ὥστε ἀποχωρισθῆναι αὐτοὺς ἀπ ἀλλήλων, τόν τε Βαρνάβαν παραλαβόντα τὸν Μάρκον ἐκπλεῦσαι εἰς Κύπρον. (, chapter 14 73:1)

  (, chapter 14 73:1)

• ὡς δ εἰπεῖν κεφάλαιον, τὸ πρὸς αὐτοὺς μῖσος αὐτῶν καὶ ὁ παροξυσμὸς ἐπεσκότησε τῇ πρὸς τὴν πόλιν δυσμενείᾳ, καὶ ὥσπερ νέφους ὑπελθόντος οὐδὲν τῶν πρὸς ἡμᾶς καθορῶσιν. (Aristides, Aelius, Orationes, 12:1)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 12:1)

유사 형태

• παροξυσμοὶ (8)
• παροξυσμοὺς (7)
• παροξυσμοῦ (6)
• παροξυσμοῖσι (5)
• παροξυσμὸς (4)
• παροξυσμοῖσιν (2)
• παροξυσμῷ (2)
• παροξυσμῶν (2)
• παροξυσμοί (1)
• παρόξυσμῶν (1)
• παροξυσμὸν (1)
• παροξυσμοῖς (1)
• παροξυσμ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.