Sense

1. of or belonging to all the, public, common, the whole body of, of
2. common, vulgar

Examples

• οἱ δὲ ἐκ τῶν οἰκιῶν ἀγεληδὸν ἐξεπήδων ἐπὶ πάνδημον ἱκετείαν, διὰ τὸ μέλλειν εἰσ καταφρόνησιν ἔρχεσθαι τὸν τόπον. (Septuagint, Liber Maccabees II 3:18)
• ἀπέλαυσε τῶν ἱστοριῶν, ἐν μιᾷ συνόδῳ πάνδημόν τινα καὶ κοινὴν ψῆφον τῆσ Ἑλλάδοσ λαβὼν καὶ ἀνακηρυχθεὶσ οὐχ ὑφ̓ ἑνὸσ μὰ Δία κήρυκοσ, ἀλλ̓ ἐν ἁπάσῃ πόλει, ὅθεν ἕκαστοσ ἦν τῶν πανηγυριστῶν. (Lucian, Herodotus 5:1)
• ταῦτά σοι παραινῶ, νὴ τὴν πάνδημον, πολὺ πρότερον ἐμαυτῷ παραινέσασ καὶ χάριν ἐμαυτῷ οὐ μικρὰν ἐπιστάμενοσ. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:89)
• πανταχόθεν δ’ ἡ Δαμοκρίτα περιελαυνομένη ἐτήρησέ τινα πάνδημον ἑορτήν, ἐν ᾗ γυναῖκεσ; (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 5 6:1)
• τουτέστι μὴ πολλοὺσ ποιεῖσθαι φίλουσ μηδὲ πολύκοινον μηδὲ πάνδημον ἀσπάζεσθαι φιλίαν καὶ πρὸσ ἐναντίην ἡ μετὰ πολλῶν παθῶν εἰσιοῦσαν, ὧν τὸ μὲν συναγωνιᾶν καὶ συνάχθεσθαι καὶ συμπονεῖν καὶ συγκινδυνεύειν πάνυ δύσοιστον τοῖσ ἐλευθέροισ καὶ γενναίοισ ἐστί· (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 6 13:1)

Similar forms

• πανδημεὶ (126)
• πάνδημον (29)
• πανδημεί (23)
• πανδήμου (14)
• πάνδημος (10)
• πανδήμῳ (6)
• πανδημίαν (3)
• πανδήμους (3)
• πανδήμοις (2)
• πανδήμιος (2)
• πανδημὶ (1)
• πανδήμοισι (1)
• πάνδημοὶ (1)
• πάνδημόν (1)
• πανδημεῖ (1)
• πάνδημα (1)
• πάνδημός (1)
• πανδημίᾳ (1)
• πανδήμοιο (1)
• πανδήμιον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.