Ancient Greek-English Dictionary Language

μύστης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: μύστης μύστου

Structure: μυστ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: mue/w

Sense

  1. one who has been initiated

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμεῖσ δὲ σοί, Ποδάγρα, πρώταισ ἐάροσ ἐν ὡρ́αισ μύσται τελοῦμεν οἴκτουσ, ὅτε πᾶσ χλοητόκοισι ποίαισ τέθηλε λειμών, Ζεφύρου δὲ δένδρα πνοιαῖσ ἁπαλοῖσ κομᾷ πετήλοισ, ἁ δύσγαμοσ κατ̓ οἴκουσ μερόπων θροεῖ χελιδών, καὶ νυκτέροισ καθ̓ ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύουσ1̓ Ἀτθὶσ γόοισ ἀηδών. (Lucian, 9)
  • τὰ μυστῶν δ’ ὄργι’ εὐτύχησ’ ἰδών. (Euripides, Heracles, episode, anapests 5:14)
  • Ιἄκχ’ ὦ πολυτίμητ’ ἐν ἕδραισ ἐνθάδε ναίων, Ιἄκχ’ ὦ Ιἄκχε, ἐλθὲ τόνδ’ ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίουσ ἐσ θιασώτασ, πολύκαρπον μὲν τινάσσων περὶ κρατὶ σῷ βρύοντα στέφανον μύρτων, θρασεῖ δ’ ἐγκατακρούων ποδὶ τὰν ἀκόλαστον φιλοπαίγμονα τιμάν, χαρίτων πλεῖστον ἔχουσαν μέροσ, ἁγνάν, ἱερὰν ὁσίοισ μύσταισ χορείαν. (Aristophanes, Frogs, Parodos, strophe 11)
  • πομπῶν δ’ ἐπιμελεῖται τῆσ τε τῷ Ἀσκληπιῷ γιγνομένησ, ὅταν οἰκουρῶσι μύσται, καὶ τῆσ Διονυσίων τῶν μεγάλων μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν, οὓσ πρότερον μὲν ὁ δῆμοσ ἐχειροτόνει δέκα ὄντασ, καὶ τὰ εἰσ τὴν πομπὴν ἀναλώματα παρ’ αὑτῶν ἀνήλισκον, νῦν δ’ ἕνα τῆσ φυλῆσ ἑκάστησ κληροῖ, καὶ δίδωσιν εἰσ τὴν κατασκευὴν ἑκατὸν μνᾶσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 56 4:1)
  • "Μύστα Σελεύκου τοῦ βασιλέωσ ἐρωμένη ἦν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 64 4:1)
  • ὦνα σύ μιν Καδμεῖε τίθει μέγαν, ὡσ ἂν ὁ μύστησ ὁ βραχὺσ ἡβήτασ αὖθισ ἄγοι θιάσουσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 40 1:1)
  • ὄρφνη καὶ σκότοσ ἐστὶν ἀλάμπετον ἢν δέ σε μύστησ εἰσαγάγῃ, φανεροῦ λαμπρότερ’ ἠελίου. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 5403)
  • Κύπρι, σοὶ Μελέαγροσ, ὁ μύστησ σῶν κώμων, στοργῆσ σκῦλα τάδ’ ἐκρέμασεν. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 191 1:3)
  • εἰσ τὸν αὐτόν εἴ τισ ὄρουσ καθύπερθεν ἁγνῆσ ὀπὸσ ἔπλετο μύστησ Μωσῆσ, καὶ μεγάλου Γρηγορίοιο νόοσ, ὅν ποτε τηλόθ’ ἐόντα χάρισ μέγαν ἀρχιερῆα θήκατο νῦν δ’ ἱερῆσ ἐγγὺσ ἔχει Τριάδοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 141)
  • ἢν δέ σε μύστησ εἰσαγάγῃ, φανεροῦ λαμπρότερ’ ἠελίου. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 16:12)

Synonyms

  1. one who has been initiated

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION