Sense

1. satyr
2. a common shepherd's name
3. short-tailed ape
4. name for the bell-wether
5. a kind of bird
6. reed or pipe

Examples

• ἀμέλει δὲ καὶ πίθηκον θρέψαι δεινὸς καὶ τίτυρον κτήσασθαι καὶ Σικελικὰς περιστερὰς καὶ δορκαδείους ἀστραγάλους καὶ Θουριακὰς τῶν στρογγύλων ληκύθους καὶ βακτηρίας τῶν σκολιῶν ἐκ Λακεδαίμονος καὶ αὐλαίαν ἔχουσαν Πέρσας ἐνυφασμένους, καὶ αὐλίδιον παλαιστριαῖον κόνιν ἔχον καὶ σφαιριστήριον. (Theophrastus, Characters, 9:1)
• Κωμάσδω ποτὶ τὰν Ἀμαρυλλίδα, ταὶ δέ μοι αἶγες βόσκονται κατ ὄρος, καὶ ὁ Τίτυρος αὐτὰς ἐλαύνει. (Theocritus, Idylls, 1)
• Τίτυρ ἐμὶν τὸ καλὸν πεφιλαμένε, βόσκε τὰς αἶγας, καὶ ποτὶ τὰν κράναν ἄγε Τίτυρε, καὶ τὸν ἐνόρχαν τὸν Λιβυκὸν κνάκωνα φυλάσσεο, μή τι κορύψῃ. (Theocritus, Idylls, 2)
• ὁ δὲ Τίτυρος ἐγγύθεν ᾀσεῖ, ὥς ποκα τᾶς Ξενέας ἠράσσατο Δάφνις ὁ βούτας, χὡς ὄρος ἀμφ ἐπονεῖτο, καὶ ὡς δρύες αὐτὸν ἐθρήνευν, Ἱμέρα αἵτε φύοντι παρ ὄχθῃσιν ποταμοῖο, εὖτε χιὼν ὥς τις κατετάκετο μακρὸν ὑφ Αἷμον ἢ Ἄθω ἢ ῾Ροδόπαν ἢ Καύκασον ἐσχατόωντα. (Theocritus, Idylls, 37)
• Τιτύρου ἢ Χιμάρου καὶ Σηκίδος, Συρακούσιος, ἢ ἐκ πόλεως Κράστου τῶν Σικανῶν: (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , section2)
• τῆς μέντοι Κυδωνίας ὄρος ἐστὶ Τίτυρος, ἐν ᾧ ἱερόν ἐστιν οὐ Δικταῖον ἀλλὰ Δικτύνναιον. (Strabo, Geography, Book 10, chapter 4 17:10)

Similar forms

• Τίτυρος (3)
• Τίτυρε (2)
• Τιτυρίου (2)
• τιτύρινόν (1)
• Τιτύρου (1)
• Τίτυροι (1)
• Τιτύριον (1)
• Τιτύρων (1)
• τιτυριστῶν (1)
• τιτύρινος (1)
• Τιτύρους (1)
• Τίτυρ (1)
• τίτυρον? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary