οὐδαμός
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
οὐδαμός
οὐδαμή
οὐδαμόν
Structure:
οὐδαμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: for ou)de\ a)mo/s, ionic for ou)dei/s
Sense
- not even one, no one, none
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐν δ’ ἦν ἠυκόμου Δανάησ τέκοσ, ἱππότα Περσεύσ, οὔτ’ ἄρ’ ἐπιψαύων σάκεοσ ποσὶν οὔθ’ ἑκὰσ αὐτοῦ, θαῦμα μέγα φράσσασθ’, ἐπεὶ οὐδαμῇ ἐστήρικτο. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 24:1)
- ἐν γὰρ τούτοισ τὸ μὲν πραγματικὸν οὐδαμῇ μέμφομαι τοῦ ἀνδρόσ, τοῦ δὲ λεκτικοῦ μορίου τὸ περὶ τὴν τροπικήν τε καὶ διθυραμβικὴν φράσιν ἐκπῖπτον, ἐν οἷσ οὐ κρατεῖ τοῦ μετρίου, ἐπιτιμῶ τε οὐχ ὡσ τῶν τυχόντων τῳ ἀλλ’ ὡσ ἀνδρὶ μεγάλῳ καὶ ἐγγὺσ τῆσ θείασ ἐληλυθότι φύσεωσ, ὅτι τὸν ὄγκον τῆσ ποιητικῆσ κατασκευῆσ εἰσ λόγουσ ἤγαγε φιλοσόφουσ ζηλώσασ τοὺσ περὶ Γοργίαν, ὥσ2τε καὶ διθυράμβοισ τινὰ ποιεῖν ἐοικότα, καὶ μηδὲ ἀποκρύπτεσθαι τοῦτο τὸ ἁμάρτημα ἀλλ’ ὁμολογεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 10:1)
- ἔχεισ γὰρ ἀλκὴν οὐδαμῇ. (Euripides, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 4:32)
- ’ Μισγόλασ ἐστὶν Ναυκράτουσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Κολλυτεύσ, ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα καλὸσ καὶ ἀγαθόσ, καὶ οὐδαμῇ ἄν τισ αὐτὸν μέμψαιτο, περὶ δὲ τὸ πρᾶγμα τοῦτο δαιμονίωσ ἐσπουδακὼσ καὶ ἀεί τινασ εἰωθὼσ ἔχειν περὶ αὐτὸν κιθαρῳδοὺσ ἢ κιθαριστάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 223)
- πολλοὺσ λέγοντεσ ὡσ οὐδὲν οὐδαμῇ τῷ διαλυθέντι κακὸν οὐδὲ λυπηρόν ἐστιν, οἶδ’ ὅτι κωλύει σε πιστεύειν ὁ πάτριοσ λόγοσ καὶ τὰ μυστικὰ σύμβολα τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμῶν, ἃ σύνισμεν ἀλλήλοισ οἱ κοινωνοῦντεσ. (Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 10 1:1)
- τὰ γὰρ τοιαῦτα παραινέσεισ μὲν καὶ ὑποθήκασ λέγων οὐκ ἄν τισ ἁμαρτάνοι, μαντικῆσ δὲ πάμπολυ ἀποδεῖν μοι δοκεῖ, ἧσ τὸ ἔργον τὰ ἄδηλα καὶ οὐδαμῆ οὐδαμῶσ φανερὰ προγιγνώσκειν, ὥσπερ τὸ τῷ Μίνωϊ προειπεῖν ὅτι ἐν τῷ τοῦ μέλιτοσ πίθῳ ὁ παῖσ ἔσται αὐτῷ ἀποπεπνιγμένοσ, καὶ τὸ τοῖσ Ἀχαιοῖσ προμηνῦσαι τῆσ Ἀπόλλωνοσ ὀργῆσ τὴν αἰτίαν καὶ τῷ δεκάτῳ ἔτει ἁλώσεσθαι τὸ Ἴλιον· (Lucian, 13:1)
- ὁρᾷσ ὅπωσ ἀποσπάσαντεσ τῶν πολλῶν καταγελῶσι τῶν γιγνομένων καὶ οὐδαμῆ οὐδαμῶσ ἀρέσκονται αὐτοῖσ, ἀλλὰ δῆλοί εἰσι δρασμὸν ἤδη βουλεύοντεσ παρ’ ὑμᾶσ ἀπὸ τοῦ βίου. (Lucian, Contemplantes, (no name) 21:7)